K. Schippers

Toon alleen recensies op Leestafel van K. Schippers in de categorie:
K. Schippers op internet:

 

Eerste indrukken Eerste indrukken


Zo vreemd, er staat op de voorkant als ondertitel: memoires van een driejarige!
Wat bedoelt Schippers dan? Dat wat opgeschreven is toegeschreven moet worden aan een driejarige, die terugkijkt op haar leven?

Zo begint het boek: een meisje van drie (dus) kijkt terug op haar leven en vertelt over haar eerste indrukken.
Volgens mij kan dat niet. Het moet wel een heel voorlijk kind zijn. Eerst al de herinneringen aan de babytijd. Er wordt gesproken over de mensen die boven het bedje hangen en commentaar geven. Er worden haar allerlei kenmerken toegedicht, die ze niet kan controleren. "Ik had een gezicht dat afhankelijk was van anderen". Haar gezicht dat vindt ze tot daar aan toe, maar ze wil haar karakter zelf bepalen. En neemt zich voor om zich niet te conformeren aan wat er gezegd wordt, ook niet als het haar ware aard zou zijn. V

olgt het verhaal van een ontwikkeling (kruipen, daarna lopen en het praten) die ze in eigen hand houdt. 
Daarvoor moet ze logisch kunnen nadenken, gevolgtrekkingen kunnen maken, verbanden kunnen leggen. Dat doet ze dus. Het klinkt allemaal heel leuk, maar om dit te kunnen beschrijven moet het overgoten worden met het sausje van de volwassen man (Schippers dus).
Het kind (van drie dus) kent de woorden, maar zegt het eerder niet te hebben kunnen duiden. 'Spiegel' bijvoorbeeld. Het jongere kind weet niet dat het haar eigen beeltenis weergeeft. Dat weet het kind van drie wel.

Maar dan is er de eerste autorit, en die wordt wel volkomen begrepen. Of een koffer... een kind dat meteen doorheeft dat die dient om in te pakken en dan ook nog de conclusie trekt dat er dus gereisd gaat worden? Is dit dan een fout van Schippers of een fout van de driejarige... pff, hier komen echt lastige vraagstukken aan de orde.
Eerste indrukken zijn er niet, weet het kind van drie. Ze verzint ze. Zo moet het volgens haar geweest zijn. Ze herinnert zich vooral de onmogelijkheid om aan volwassenen duidelijk te maken wat ze wil. Er heerst onbegrip.

Ik heb de nodige vraagtekens bij dit boek. Maar het zet je wel aan het denken. Schippers probeert op een andere manier te kijken naar de wereld, namelijk door de ogen van een kind van drie, dat terugkijkt op haar leven. Interessant concept toch?


ISBN 9021480719 | Paperback | 170 pagina's | Querido | 2003

© Marjo, januari 2007


Lees de reacties op het forum en/of reageer: