Julia Stuart

Toon alleen recensies op Leestafel van Julia Stuart in de categorie:
Julia Stuart op internet:

 

De regenvanger van Tower Hill De regenvanger van Tower Hill


Op Tower Hill wonen de Beefeaters, de Yeoman Warders zoals ze officieel heten, in wat krakkemikkige onderkomens, omdat de regels dat nu eenmaal voorschrijven. Balthazar Jones is Beefeater en woont er met zijn vrouw Hebe. Een jaar of drie eerder hebben ze hun elfjarige zoon verloren, Milo. Geen van tweeën kunnen ze met de leegte uit de voeten,  de te duidelijke afwezigheid van de jongen drijft hen uit elkaar.

Balthazar heeft zich met toewijding gestort op een nieuwe hobby: het verzamelen van regenwater, van de verschillende soorten regen die op Tower Hill vallen. Hebe zoekt haar heil in haar werk op het kantoortje van de verloren voorwerpen van de Londense metro, waar de meest bizarre dingen worden afgegeven. Paraplus natuurlijk, en boeken, maar ook is er jaren geleden een kluis gevonden, waar ze steeds als ze er langs lopen een nieuwe code op uitproberen; een opblaaspop; een urn. Valerie en Hebe doen hun best de eigenaars te achterhalen.


Als Balthazar aangewezen wordt als de manager van het nieuwe aspect op Tower Hill: de menagerie van dieren die geschonken zijn aan de Koningin, gaat hij zich nog vreemder gedragen: Hebe accepteert alleen de eeuwenoude schildpad, mevrouw Cook, die immers een deel van de familie is, maar al die andere dieren, die wil ze niet. De menagerie met zijn vreemde bewoners, en de eigenaardige voorwerpen in het kantoor van de Verloren Voorwerpen zijn eigenlijk al genoeg voor een prachtig verhaal. Maar we leren nog andere bewoners van Tower Hill kennen: zoals de Eerwaarde Septimus Drew, die zo graag een vrouw wil, en ook een oogje heeft op die ene vrouw. Hij schrijft zeer succesvolle softpornoverhalen, en bestrijdt de ratten in de kapel; dan is er de ravenbewaarder, die het niet zo nauw neemt met de regels, maar alles overheeft voor zijn vogels; de waardin van Rack & Ruin met haar eigen dromen, die juist tamme ratten als huisdier heeft.
Zij beleven zo hun eigen avonturen terwijl Hebe het besluit neemt om weg te gaan uit Tower Hill. Zij woont tijdelijk bij Valerie. Haar afwezigheid brengt Balthazar tot bezinning. Maar of hij in staat is om nog met zijn vrouw te communiceren?

Het is veel, maar alle verhalen zijn erg leuk. Hilarische momenten worden afgewisseld met ontroerende passages. Door die soms eigenaardige, soms bizarre humor doet het denken aan  de boeken van Joanne Harris. Maar dan zonder de magie. Daarvoor in de plaats krijgt de lezer een hoeveelheid feitjes en wetenswaardigheden voorgeschoteld over de geschiedenis van Tower Hill, en aanverwante plaatsen, die nooit vervelen.
Het is genieten, dit boek, en ik wil zeker nu ook het eerste boek van Julia Stuart lezen!

‘Toen ze het rolluik omhoog hees, stond aan de balie al een conducteur te wachten. Naast hem stond een houten sarcofaag met een beschadigde neus.
‘Zit er iets in?’ vroeg Hebe Jones terwijl ze het ding van boven tot onder bekeek.
‘Alleen een beetje oud verband,’ antwoordde hij. ‘De mummie moet een halte eerder zijn uitgestapt.’


‘We dragen altijd een stukje van diegenen die we liefhebben met ons mee.’


ISBN 9789032512224 | Gebonden | 319 pagina's | Uitgeverij De Kern | maart 2011

© Marjo, 26 april 2011