Jules Supervielle
Categorie: Recensies Volwassenen
L'enfant de la haute mer
Het titelverhaal: ‘Het kind op volle zee’ (lett):
Een meisje bevindt zich hoog boven de zee, in een soort drijvende straat. Wie heeft die straat gebouwd? Waarom is ze daar?
Het verhaal blijkt een waarschuwing aan het adres van zeelui die op volle zee dromen over een meisje.
In het verhaal ‘L’inconnu de la Seine’ ontmoeten we opnieuw een jong meisje, een vrouw bijna. Zij is verdronken in de Seine. Een ongeluk? Moord? Zelfmoord? Ze komt terecht bij een groep mensen die eveneens verdronken zijn. Als ze al had willen ontsnappen aan de samenleving, nu bevindt ze zich opnieuw in een groep die een samenleving vormen. Of ze daar zin in heeft?
Er is een ontroerend verhaal over de ezel en de os, bij de kribbe van het kindje Jesus. De ezel is een zeer zelfvoldaan type: hij gaat er prat op dat hij uitverkoren was om Maria te dragen. De os daarentegen is bescheiden en cijfert zich het liefst weg. Maar Jozef zegt hem zijn warme adem over het kind te blazen. Alle andere dieren willen ook graag hun opwachting maken bij het kindje Jesus, en Jozef geeft toestemming: maar niet meer dan twee tegelijk! zegt hij. En een wonderlijke stoet kraambezoekers maakt zijn opwachting.
Ik weet niet zeker of deze verhalen bedoeld zijn voor de jeugd. Het kerstverhaal toch zeker wel, maar de andere verhalen zijn zo surrealistisch en hebben meestal het thema dood, dus daar twijfel ik erg. Ze zijn zeker geschikt voor lezers, die zich nog niet zo lang op het pad van het Franse boeken lezen hebben begeven. Qua taal dan. Of begrip voor het verhaal dan meteen volgt, is de vraag.
ISBN 2070362523 | Paperback | 158 pagina's | Uitgeverij Gallimard | 1931
© Marjo, 10 november 2015