Judith Visser
Categorie: Recensies Volwassenen
In seizoenen
‘Fronsend keek ik naar de oorthermometer. Nog steeds gaf het schermpje 40 graden aan. Maar dat kon niet kloppen. Dat was veel te hoog. Mijn moeder had het goedkope ding jaren geleden al gekocht, die was vast onbetrouwbaar. Ik boog me over haar heen en stak de thermometer in haar andere oor.
Nog steeds 40.
Voor de zekerheid probeerde ik het bij mezelf.’
Annabel Wismar heeft vanaf de dag dat haar man uit de kast kwam en naar Spanje vertrok in haar eentje voor hun enige zoon David gezorgd. Het bleek heel moeilijk voor de toen vierjarige jongen om te accepteren dat zijn geliefde papa zomaar weg was. Hij voelde zich erg in de steek gelaten. Toen hij kort daarna bijna verdronk, reageerde Annabel, zelf bang voor water, met grote bezorgdheid. Nu hebben ze een uitzonderlijk innige band, deze moeder en zoon.
En dan blijkt Annabel kanker te hebben. Aanvankelijk lijkt de ziekte behandelbaar, tot het vonnis valt: ‘Ongeneeslijk, we kunnen niets meer voor u doen, mevrouw.’ Nog een paar maanden, een paar seizoenen. Moeder en zoon tonen zich strijdbaar. Hoezo niets aan te doen? Ze pluizen internet na en vinden een kliniek in Leuven, die met vrij onorthodoxe middelen succes schijnt te boeken. De vierendertigjarige David trekt bij zijn moeder in. Om voor haar te zorgen natuurlijk, maar even afstand tot zijn vrouw krijgen komt hem ook wel goed uit. Het gaat niet zo goed met zijn huwelijk. Zijn vrouw Josefien dringt aan op kinderen, en David wil ze niet. Wat hij wil is dat zijn Grote Liefde terugkomt, en natuurlijk dat zijn moeder beter wordt. Op dat laatste pint hij zich vast. Hij verwaarloost zijn werk, en sleept zijn moeder mee naar waar ze maar iets voor haar zouden kunnen doen. Ook als Annabel zelf al weet dat het zinloos is. David is verbeten.
Judith Visser heeft met deze roman een intrigerend verhaal geschreven over de band tussen moeder en zoon. Beiden hebben een onverwerkt verleden, onuitgesproken, maar wel met een grote impact op hun leven samen. Hier wringt het af en toe: de overgangen naar het verleden van de moeder zijn soms geforceerd, hetgeen vreemd is, want op andere momenten is die overgang heel soepel. Misschien wilde de schrijfster niet in herhaling vallen?
Hoe ga je om met de gedachte aan een onvermijdelijk naderend afscheid? Zowel de moeder als de zoon, die allebei een stem krijgen in het verhaal, hebben er grote moeite mee. Ze hebben alleen elkaar, de anderen – vader, broer, echtgenote, vriendin – zij doen niet ter zake. Zij kunnen toch immers niet begrijpen wat de twee voor elkaar betekenen.
Een zwaar onderwerp en het is dan ook geen boek dat je in een ruk uitleest. Maar het is een mooi geschreven indringend verhaal. Lezers die de situatie herkennen, vooral de scènes die zich afspelen in het ziekenhuis, door Judith Visser nietsontziend met vaak schrijnende details beschreven, kunnen hier moeite mee hebben. Het is confronterend.
Judith Visser (1978) is vooral bekend door haar thrillers. Maar dit is toch alweer haar derde roman. Een boek dat geschreven moest worden vanwege persoonlijke omstandigheden. De goed gekozen omslag is symbolisch voor de inhoud van het boek.
ISBN 9789044347500 | Paperback | 397 pagina's | The House of Books | januari 2016
© Marjo, 12 juli 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Tinseltown
In Tinseltown treffen we Kim opnieuw aan. Ze is inmiddels schrijfster, haar debuut Tegengif is enthousiast ontvangen, maar er zijn mensen die minder blij zijn met dat debuut. Kim wordt bedreigd. Elke week ontvangt ze dreigbrieven van ene W. Manuel, haar getrouwde minnaar maakt zich erg ongerust en dringt erop aan dat zij naar de politie gaat. Maar ach het zijn 'maar' bedreigingen...Toch is Kim niet echt happy met de situatie rond Manuel én de brieven.
Als Patricia, een vriendin die ze nog kent uit de tijd dat ze prostituee was, haar uitnodigt om naar Los Angeles te komen hoeft ze ook niet lang na te denken. Maar eenmaal in Los Angeles aangekomen, blijkt Patricia verdwenen.
Kim vetrouwt het niet en moet en zal haar vinden, daarbij schuwt ze weinig om haar doel te bereiken. Ze vindt uit in welk gezelschap Patricia de laatste tijd verkeerde en dringt zich in dat wereldje in. Met verbazing beziet ze de wereld van glamour. Los Angeles is werkelijk tinseltown... een stad van klatergoud.
Ook in dit boek gaat het om bedriegen en bedrogen worden. Was Tegengif de wereld van de prostitutie en bedrogen de mannen hun vrouw, vriendin enz., in dit boek is alles en iedereen nep. Beelschone vrouwen die mannen blijken te zijn. Graatmagere vrouwen met siliconenborsten, botoxlippen enz. Iedereen is van 'plastic' niets is echt. Niemand loopt, alles gaat per taxi of eigen vervoer, al dan niet met chauffeur. Het gaat om zien en gezien worden. Maar dit is enkel een onderdeel van het verhaal.
Hoe Judith Visser het doet weet ik niet maar ze weet te boeien. Soms denk je, als Kim weer iets onderneemt om meer over haar vriendin te weten te komen, meid, meid, heb je nou niets geleerd van je periode in de prostitutie. Ze stapt onbevangen op mannen af met alle gevolgen van dien, onderneemt dingen waarvan je tenen krommen maar toch...
Alles bij elkaar is het een spannend verhaal. Het is een mix van een roman, een thriller en soms zelfs bijna non-fictie.
De schrijfster weet de diverse ingrediënten op een aangename manier door elkaar te mengen. Ze laat de bizarre glamourwereld zien, en die is écht bizar, de zeer nuchtere Kim zorgt echter voor het tegenwicht, zij relativeert en voorziet alles van droog commentaar.
Ze laat de wisselende gevoelens zien die iemand ondergaat als ze een minnares is. Stoppen of doorgaan, de twijfels, het schuldgevoel én het maling hebben aan...
Daarnaast is er nog het spannende verhaal rond de dreigbrieven en de bezorgdheid om Patricia. Knap als je dat allemaal op deze manier in één boek weet te verwerken.
ISBN 9054521759 | Paperback | 211 pagina's | Uitgeverij Passage | oktober 2007
© Dettie, oktober 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Tegengif
En waarom? Omdat er seks in voorkomt? Ja, en wat dan nog? Omdat eventuele klanten herkend kunnen worden? Ik denk dat de heren te ijdel zijn!
Het verhaal gaat over Kim die haar grote liefde betrapt in bed met een ‘dikke papgriet’.
Kim woonde samen met Edwin en dacht dat alles oké was. Niet dus. Hij hield er vele vriendinnen op na en ‘had moeite zich te binden’ zoals hij haar ‘eerlijk’ bekende.
Ze gaat terug naar haar ouderlijk huis en is woedend. Nooit zal zij zich meer laten kwetsen door een man. Maar hoe bereikt ze dat? Ze besluit prostituee te worden en met de meest walgelijke mannen naar bed te gaan, zo walgelijk dat ze nooit meer verliefd zal worden op een man. Dit zal werken als tegengif voor haar gekwetste gevoelens.
Ze verzint een smoes voor haar ouders en stapt ‘het leven’ is. Maar dat blijkt nog niet zo makkelijk als zij gedacht had. Ze vindt het écht walgelijk en er blijkt nog een heel verschil te zijn in escort-service, privé-huizen, luxe clubs enz. Uiteindelijk vindt ze iets waar ze zich redelijk prettig voelt en het tegengif begint te werken...
Het verhaal is recht voor zijn raap en soms walg je mee als je leest wat de ‘heren’ voor wensen hebben. Maar toch is het geen hitsig, platvloers seksverhaal.
Kim doet verslag van een periode in haar leven en dat leven bestaat op dat moment uit werken als prostituee. Ze vertelt over haar ervaringen in diverse sekshuizen, al dan niet luxe. Hoe de ‘bazen’ zijn, hoe de klanten zijn en wat hun wensen zijn, hoe de meisjes onderling met elkaar omgaan en vooral hoe zij dit alles ervaart.
Het begin van het verhaal vond ik vrij zwak, prostituee worden omdat je vriend vreemd blijkt te gaan? Het was duidelijk dat er een aanleiding nodig was om de hoofdpersoon te laten beslissen de prostitutie in te gaan. De kwaadheid van Kim kwam niet overtuigend over. Als Kim eenmaal die beslissing heeft genomen loopt het verhaal vlot en is het een stuk geloofwaardiger. Apart is dat Judith Visser de verschillende typen man neerzet. De rijke pleziermaker, de lieve oude man, de vieze stinkende recht toe recht aan man én de man die eigenlijk alleen maar even gezelligheid en warmte wil, wat ontroerend beschreven wordt. Maar ook de vrouwen en hún karakters worden uiteengezet. Van de vrouw die er totaal niet mee zit prostituee te zijn en plezier in haar werk heeft tot de vrouw die puur werkt voor het geld en zo snel mogelijk wil stoppen. Naar het einde toe wordt het boek steeds beter, alsof de schrijfster steeds meer in het verhaal komt, en het slot is verrassend.
Persoonlijk denk ik dat het in de werkelijkheid nog erger, harder, meer bizar is dan nu geschetst wordt. Zoals altijd met dit soort onderwerpen zullen de reacties op dit boek heel wisselend zijn maar het is goed geschreven, vooral het laatste gedeelte.
Al met al een apart verhaal dat steeds meer ging boeien.
ISBN 9054521589 | Paperback | 200 pagina's | Uitgeverij Passage | september 2006
© Dettie, augustus 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer: