Jojo Moyes
Portret van een vrouw
Het leven is al niet gemakkelijk - de overheersers eisen alles wat eetbaar is op - maar als Duitsers hun intrek nemen in het hotel moet over ieder woord worden nagedacht en moet iedere stap met omzichtigheid genomen worden. Toch is de commandant geen onaardige man. Hij ziet alles, blijkt al snel, maar doet soms alsof dat niet zo is. Hij lijkt verliefd te worden op Sophie, en misschien komt het daardoor dat hij gefascineerd is door het portret dat Édouard, die kunstschilder is, van haar maakte vóór de oorlog.
Sophie wil alles doen om haar echtgenoot terug te krijgen, de commandant wil het schilderij, en hun gedrag doet bij de dorpelingen het vermoeden rijzen dat Sophie Duitsgezind is.
Het is negentig jaar later als Liv in een soortgelijke situatie verkeert. Het is dan wel geen oorlog, maar ook zij moet haar grote liefde missen. Ze is een jonge weduwe, die in haar eentje woont in het huis dat door haar geliefde David ontworpen is. In dat huis is slechts één ding dat aan de muur hangt: een schilderij, dat David voor Liv gekocht heeft in Spanje.
In dezelfde stad is Paul McAfferty op zoek naar het schilderij dat geclaimd wordt door familie van de schilder. Het kunstwerk zou gestolen zijn als oorlogsbuit, en nu miljoenen waard zijn.
Als Paul en Liv elkaar ontmoeten wordt het portret van een vrouw natuurlijk ontdekt. En de prille liefde die tussen de twee leek te ontstaan komt zwaar onder druk te staan.
’Het meisje dat je achterliet’ heet het schilderij, waar alles om draait. Wat is er met haar gebeurd nadat Edouard zijn geliefde achterliet in Péronne?
En wat is er gebeurd met Sophie?
Met op de achtergrond een vrijwel onbekend gebleven stukje geschiedenis lezen we het verhaal van een liefde. Van drie liefdes eigenlijk, maar slechts van eentje weten we nog niet hoe die af zal lopen.
Het onbekende stukje geschiedenis is het feit dat ook al tijdens de Eerste Wereldoorlog Duitsers gevangenen afvoerden naar kampen in Duitsland. Ströhen is er een van. Het is het kamp waar Édouard terecht gekomen is. Niet alleen was er een grote afdeling voor gevangen genomen officiers, ook was er een deel gereserveerd voor vrouwen en kinderen van allerlei nationaliteiten.
Maar vooral is het een roman over de kracht van vrouwen, die pal staan voor de liefde van hun leven. Tegen de geest van hun tijd in blijven ze overeind in hun overtuigingen.
Waarom Péronne steeds St-Péronne genoemd wordt, weet ik niet. Ik kan nergens terugvinden dat er ooit een ST (=saint) voor de naam stond. Maar dat doet er verder niet toe. Het is een meesterlijke roman, die de lezer meesleept in de werveling van levensechte belevenissen. Sophie en Liv zijn vrouwen die je in je hart sluit.
De Engelse schrijfster Jojo Moyes (1969) ontving voor eerder werk twee maal de Romantic Novel of the Year Award.
ISBN 9789026137587 | Paperback | 432 pagina's | Uitgeverij De Fontein | september 2015
Vertaald uit het Engels door Anne Livestro
© Marjo, 02 februari 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
