John Biguenet

Toon alleen recensies op Leestafel van John Biguenet in de categorie:
John Biguenet op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Oester Oester


Als je gaat zoeken naar informatie over Louisiana, zie je behalve schitterende natuurfoto’s - vooral moerassen vind je daar - ook foto’s van de olieramp die het land onlangs trof.  Die ellende begon in de jaren vijftig van de vorige eeuw.

Biguenet situeert zijn verhaal in 1957, in de wetlands van Louisiana, de wereld van oester- en garnalenvissers, bepaald geen vetpot.  De familie Petitjean en de familie Bruneau hebben jarenlang vredig naast elkaar hun kost verdiend, maar nu de oliemaatschappijen kanalen hebben gegraven van de Mississippi naar de Golf van Mexico, en er zout water door een deel van hun viswater stroomt, is de concurrentie moordend geworden. ‘Horse’ Bruneau heeft Petitjean al een paar keer leningen gegeven, met hun huis en later hun boot als onderpand.
Nu heeft hij bedacht dat een huwelijk tussen hem en Therese, de enige dochter van de Petitjeans, een goede manier is om de bezittingen te verenigen. ‘In handen krijgen’ noemt  Terry dat. Dat nooit, vindt ze, en ze lokt Horse ’s nachts naar buiten. Ze varen in een klein bootje op het water. Daar rekent ze met hem af. Maar als de man gevonden wordt, is het haar broer, de zachtaardige Alton, die de schuld krijgt. En de zoons van Horse wreken zich.  Het geweld lost niets op: het bestaan van vader, moeder en Therese Petitjean, en dat van de drie broers Bruneau is nog steeds moeilijk. Naar een ingeving van de sheriff, die zo zijn vermoedens heeft maar niets kan bewijzen, wordt de jongste broer, de meest vriendelijke en gemoedelijke van het stel, die eigenlijk ook niets te maken wilde hebben met de moord op Alton, uitgeleend aan de Petitjeans. Ze moeten deze ‘burenhulp’ wel accepteren, maar Terry vertrouwt het niet.

‘Het was licht genoeg om het flauwe kielzog van de Mathilde te zien toen Therese op het achterschip de trawlboorden en het overige tuig nakeek nadat ze waren gaan tanken en een lading ijs voor in het ruim hadden gehaald. De boot lag diep in het water en koerste langzaam, met amper draaiende motor, terug naar de monding van de vaargeul. Felix wilde niet dat zijn golfslag afslag veroorzaakte op de rivieroevers en hij maakte dan ook geen haast om het tij te halen.


Therese hoorde de zinderende bruine muggenwolken boven de modderplaten zoemen. De cicaden jengelden als een in zijn behuizing pruttelende motor die toeren maakte en van een lage octaaf omhoogschoot om vervolgens, alsof er was geschakeld, ineens weer onder aan de toonladder te beginnen. Twee krijsende meeuwen volgden de boot, nu al belust op afval.’


Het boek zit vol met dit soort beeldende beschrijvingen waarmee niet alleen de broeierige sfeer getekend wordt, maar waardoor je de hele omgeving als het ware voor je ziet. Dit is bijna al genoeg om van dit boek te genieten, maar er is ook nog het verhaal, een prachtig verhaal over de rivaliteit tussen twee families; over geheimen uit het verleden en het heden;  over liefde en verraad met op de achtergrond de oestervisserij, en de strijd tegen de armoede.

John Biguenet heeft met deze spannende roman zijn verhalenbundel ‘het open gordijn’ overtroffen. En dat was al zo mooi.


ISBN 9789089530301 | Paperback | 305 pagina's | Uitgeverij Ailantus | september 2010
Vertaald door Laura Campenhout

© Marjo, 20 oktober 2010


 

Het open gordijn Het open gordijn




Dit is de tweede bundel in de reeks Kort & Krachtig. Alle delen bevatten een aanbeveling van een Nederlandse auteur en een toelichting van uitgever Lidewijde Paris. Nederland kan met iedere nieuwe bundel een nieuwe schrijver leren kennen. Het is mij niet helemaal duidelijk of deze zes verhalen ook het totaal aan verhalen is dat het oorspronkelijke boek bevat - want, mis ik dan het titelverhaal? Ik ga er van uit dat deze zes verhalen een keuze is uit de Amerikaanse bundel.


John Biguenet is vooral toneelschrijver. Hij werkte bij de universiteit in New Orleans. In 2001 debuteerde hij met deze verhalenbundel, waarvoor hij ook al prijzen - 0. Henry Award for short fiction - in ontvangst mocht nemen. Zijn debuutroman Oyster is momenteel een bestseller in Frankrijk en zal in 2010 bij Ailantus verschijnen. Zes verhalen dus, die volgens de aanbeveler blijven hangen. Dat weet ik nog niet, maar dat ik ze met plezier gelezen heb wel! In het titelverhaal van de Nederlandse uitgave komt een man thuis na een paar dagen afwezigheid, en terwijl hij aanstalten maakt om naar binnen te gaan, ziet hij door het open raam een huiselijk tafereel, dat hem bevreemdt.


'Hij bleef kijken, als een aan de grond genageld door de toneelvoorstelling die in het helder verlichte vertrek werd opgevoerd. Caitlin stond nu met
haar rug naar Charlotte en keek naar het raam. Het donkere glas weerkaatste ongetwijfeld haar nukkige, boze blik. Achter haar liep de andere vrouw, nog altijd kwaad, om de tafel heen en draaide het meisje met een ruk aan haar schouders om. Plotseling schoot Caitlins hoofd naar opzij. Het duurde even tot Pierce begreep dat Charlotte haar kind had geslagen.'


Enerzijds wil hij naar binnen stormen als de verontwaardigde vader, anderzijds vindt hij de rol van gluurder prettig. Hij blijft zitten en bekijkt het tafereel door een raam dat verdeeld is in ruitjes, die ieder de aandacht vestigen op een ander detail. Het is alsof alles wat zo vertrouwd en bekend is, tegelijk ook helemaal nieuw is. Als hij eenmaal weer naar binnen in gegaan, werkt deze ervaring als een drug, die helaas te snel naar zijn zin uitgewerkt raakt.


Dit verhaal gaat om een gebeurtenis die de lezer kan herkennen, immers, hebben we niet allemaal soms een moment waarop we de wereld helder waarnemen, om daarna weer terug te vallen in de sleur van alledag? Het verhaal over de man die een slavin koopt, gewoon omdat hij gezien zijn financiële toestand en sociale status daartoe in staat is, is vreemder. En toch ook verhaalt het over menselijke trekjes, die we herkennen.
Zoals alle verhalen dat doen, zelfs al zijn ze surrealistisch of enigszins macaber. Biguenets taal is beeldend, zoals uit dit stukje mag blijken.


'De ijzeren schraagbruggen die de woeste ravijnen van de noordelijke mijn streek overspanden en kreunden onder het gewicht van helse locomotieven die roestige ertshoppers voorttrokken; de met tuien bespannen hangbruggen, verwrongen door de hyperbolische trillingen van  ontelbare voetenparen die de brede rivieren overstaken die onze kuststeden doorsneden, de onafzienbare hoge torens waarin de inlanders waren gehuisvest nadat ze waren verdreven uit de onlangs 'ontgonnen'(zoals de regering het uitdrukte) wouden... al deze wonderbaarlijke monumenten van geloof in de berekeningen van de ingenieur steunden minder op staal dan op ivoor. Deze bouwwerken van de moderne beschaving waren niet de verdienste van de metallurgie, maar van de inmiddels in onbruik geraakte techniek van de rekenliniaal.'


Ik ben benieuwd naar de roman van deze schrijver. Ik ben blij dat ik deze schrijver heb leren kennen, het lijkt me een aanwinst!


ISBN 9789089530332 | Paperback | 110 pagina's | Uitgeverij Ailantus | februari 2010
'The Torturer's Apprentice'  Vertaald door Laura van Campenhout

© Marjo, 02 mei 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: