Johan Leys

Toon alleen recensies op Leestafel van Johan Leys in de categorie:
Johan Leys op internet:

 

Enkeling Enkeling


Een mooie jonge vrouw arriveert op Mars, kolonie van de westerse wereld. Ze zal een nacht logeren in een hotel in Rome, een koepelstad zoals je die op het Westelijk halfrond veel tegenkwam.
Ze hoort bij de kolonisten die gaan vertrekken naar een nieuwe kolonie: Tiamat.
Na een tijdje maken we kennis met een van de andere kolonisten: Kurtis Reindeau. Terwijl we van de jonge vrouw niet veel meer weten dan dat ze een oosterling is die geïnfiltreerd is op het westelijk halfrond, en dat ze een missie heeft die de westerlingen niet zullen waarderen, volgen we Kurtis intenser. Hij is een jonge man die zijn leven lang al heeft gedaan alsof. Westerlingen zijn eugenetisch gevormd. Ze horen perfect te zijn, en zonder dralen te doen wat men van hen verwacht. Westerlingen zijn gezond en gelukkig.
Na een vernietigende oorlog is de aarde verdeeld: een westelijke en een oostelijke hemisfeer, gescheiden door een muur. Oosterlingen leven buiten, westerlingen hebben nog nooit echte buitenlucht gevoeld; Oosterlingen houden van natuur en dieren, zij kweken hun eigen voedsel. Westerlingen verklaren hen voor gek: hun voedsel is artificieel, en wordt precies naar behoefte toegediend. Zij hebben een implant, een chip die hun leven voor hen regelt. Een eigen wil is niet meer nodig. Kinderen worden geboren in een kunstmatige baarmoeder, en onvolmaakte exemplaren worden vernietigd.
Kurtis is anders en heeft van zijn moeder geleerd hoe hij moet doen alsof. Hij beheerst zijn mimiek uitstekend. Nu hij tot de uitverkorenen hoort die naar Tiamat gaan krijgt hij het zwaar. Bovendien worden de kolonisten gekoppeld, iets waar hij altijd al tegen op zag. As hij door de mand valt? Een perfecte westerling zal hem meteen rapporteren.
Tijdens de reis valt hij voor Elaina, en hij is teleurgesteld als hij gekoppeld wordt aan een andere jonge vrouw: Carreen.
Kan het toch nog wat worden met Elaina? En wie is Carreen? Is ze een spion? Zal ze hem aangeven?

Een boeiend verhaal dat onverwachte wendingen heeft. Er zijn leuke vondsten: het recyclen van je spullen als je gaat verhuizen; het bestaan van blauwe gynoïden en de mogelijkheid om datatransfer te doen plaatsvinden. Klinkt goed!
Tegelijk kun je er bij stil staan of nieuwe technologische ontwikkelingen wel gewenst zijn. Want hoewel wij ze misschien niet meer mee zullen maken, het is wel zo dat de wetenschap er naar lijkt te streven ontwikkelingen zoals in dit boek beschreven worden waar te maken. Kiezen we voor vooruitstrevende technieken, of blijven we mens?
Als je een goed sciencefictionverhaal wil schrijven moet je goed doseren: er moet heel wat uitgelegd worden als de wereld die je beschrijft totaal anders is dan de realiteit. Toch moet je de lezer niet vermoeien met ellenlange beschrijvingen en uitleg. Je moet dus niet alles willen vertellen en toch zorgen dat de lezer begrijpt wat er aan de hand is.

Debutant Johan Leys heeft dat zeker niet slecht gedaan!
Een vermakelijk boek, dat je met plezier leest.


ISBN 9789491144042 | Paperback | 303 pagina's | Beefcake Publishing | november 2011

© Marjo, 07 september 2012


Lees de reacties op het forum en/of reageer: