Joachim Meyerhoff

Toon alleen recensies op Leestafel van Joachim Meyerhoff in de categorie:
Joachim Meyerhoff op internet:
 

Alle Toten fliegen hoch Amerika Alle Toten fliegen hoch Amerika


Alle Toten fliegen hoch
Amerika
Joachim Meyerhoff

Daar dit boek ook in het Nederlands vertaald gaat worden, iets dat met het tweede deel uit deze serie al gebeurd is, schrijf ik hier maar vast een bespreking.

In het begin van het boek is de schrijver vanuit de plaats in Sleeswijk Holstein, waar hij weliswaar niet geboren is (zoals nadrukkelijk vermeld wordt), maar wel opgegroeid is, op weg naar Hamburg, waar hij aan een selectietest deel zal nemen om voor een jaar naar de Verenigde Staten te mogen als uitwisselingsstudent, hoewel er van een echte uitwisseling geen sprake is. In de trein denkt hij terug aan gebeurtenissen uit z'n jeugd. Hij vertelt ook over z'n driftbuien, iets dat ik wel van mezelf herken. Hij schrijft dat hij nergens in uitblinkt, maar dat hij wel graag sport en dat hij graag weg wil.

Z'n oudste broer studeert in München en z'n andere broer gaat in Gießen studeren. Zelf is de schrijver de jongste van de broers. Tussen de andere kandidaten voelt de schrijver zich een buitenbeentje. Het zijn allemaal jongeren die kennelijk afkomstig zijn uit de betere klassen, goed gekleed en goed gekapt en met veel zelfvertrouwen, waarbij de schrijver, met z'n gewone bril, z'n sweatshirt, jeans en simpele sportschoenen, zich maar bleek bij af voelt steken. De ouders van de schrijver kunnen de reis naar de VS ook helemaal niet betalen, maar z'n grootouders doen dat.

Hij wil het liefst naar een grote stad, maar daar de andere kandidaten allemaal uit Hamburg komen, met uitzondering van een meisje dat uit Kiel komt, verwacht hij niet dat hij naar een gastgezin in een grote stad zal gaan. De vragen op het vragenformulier, dat bepalend zal zijn voor het gastgezin waar hij terecht zal komen, beantwoordt hij niet zo zeer naar waarheid, maar meer om voor zijn gevoel z'n kans om naar de VS te gaan, zo groot mogelijk te maken. Zo zegt hij bij allerlei vragen over hoe belangrijk bepaalde zaken voor hem zijn, dat ze onbelangrijk zijn. Zo geeft hij aan dat religie voor hem heel belangrijk is, om de kans op een gastgezin groter te maken. Een vraag die hij wel naar waarheid beantwoordt is de vraag over hoe belangrijk sport voor hem is. Hij liegt zelfs dat hij al een keer in de VS is geweest.

Hij komt terecht in Laramie in Wyoming, een staat met een oppervlakte die ongeveer gelijk is aan die van West-Duitsland, maar met ongeveer een half miljoen inwoners. Z'n gastouders zijn Stan en Hazel, die 3 zoons hebben, namelijk Bill, Brian en Donald. De eerste 2 zijn al het huis uit en Donald komt op een gegeven moment weer thuis. De schrijver deelt een badkamer met hem en Donald is de enige, met wie hij werkelijk op voet van oorlog komt te staan. Don beschouwd hem als een indringer en laat dat ook duidelijk merken.

Voor het eerste halfjaar kiest de schrijver het volgende vakkenpakket: Eerste uur, bergbeklimmen; tweede uur, Duits; derde uur, houtbewerking; vierde uur, drama. Voor het vijfde uur heeft hij eigenlijk een landbouwcursus uitgezocht, over veeteelt, maar dit wordt hem door Bill afgeraden, omdat de leerlingen echte rauwdouwers zouden zijn, die bovendien een hekel hebben aan vreemdelingen. Hij kiest dus voor Engels, mede omdat Stan opmerkt dat z'n pakket wel erg klinkt naar een half jaar vakantie en dat z'n ouders wel zullen denken dat Amerikanen lui zijn. Het laatste uur heet 'Searching for Identity' en wordt door coach Kaltenbach gegeven. Het basketbalseizoen begint pas over een paar maanden, dus de schrijver heeft in dat opzicht pech.

Coach Kaltenbach komt na een ongeluk niet meer terug op school en later komt de schrijver hem toevallig tegen in de supermarkt, waar Bill werkt. De coach vraagt hem of hij een keer met hem mee wil, als hij op bezoek gaat bij z'n broer, die in de gevangenis van Rawlins werkt. Daar voelt de schrijver wel wat voor en een paar dagen later is het zo ver. Bij het bezoek aan de gevangenis wordt ook een bezoek aan de dodencellen gebracht en daar vraagt een gevangene hem of hij hem in het Duits een brief wil sturen. De schrijver zit hiermee in z'n maag en vraagt aan de bewaker wat de man gedaan heeft. De man op de administratie weet om wie het gaat. De gevangene heet Randy Hart en is het kind van een Duitse moeder en een in Duitsland gelegerde Amerikaanse soldaat. Hij groeit op in Duitsland en komt als hij 15 is met z'n vader naar Wyoming. Hij gaat ook in het leger en wordt in Duitsland gestationeerd. Daar overvalt hij een tankstation, waarbij hij 2 mensen dood. Na een vlucht van bijna 2 jaar wordt hij in Griekenland opgepakt. In Amerika wordt hij ter dood veroordeeld en Duitsland probeert hem een paar keer uitgeleverd te krijgen. Hij zit inmiddels 16 jaar in de gevangenis in Wyoming. Uiteindelijk ontstaat er een intensieve correspondentie tussen de twee, die een verrassende afloop kent.

Op een dag dat het gesneeuwd heeft, zit de schrijver in z'n kamer als de telefoon gaat. Even later wordt hij door Hazel gehaald, die hem verteld dat het z'n vader is. Dat is vreemd, omdat het dinsdagavond is en ze normaal altijd alleen op zondag bellen. Z'n vader verteld hem dat z'n middelste broer bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen. Hij moet natuurlijk terug naar Duitsland, maar het duurt nog 4 dagen voor hij kan vertrekken en voor die tijd gaat hij nog met z'n gastgezin naar het Yellowstone Park.
Als hij terugkeert in Duitsland wordt hij met z'n rouwende familie geconfronteerd. De dood van hun zoon heeft z'n ouders flink aangegrepen. Ook voor Josse, zoals de schrijver door z'n vader genoemd wordt, is het niet gemakkelijk, maar voor z'n ouders lijkt het allemaal nog erger te zijn. Na 3 weken keert hij dan ook terug naar z'n gastouders in Laramie. Deze terugreis verloopt niet zonder problemen. Op het vliegveld in New York, moet hij de nieuwe wandelschoenen, die hij van z'n vader heeft gekregen, uittrekken en dit zorgt voor heel wat problemen. Als hij uiteindelijk in een vliegtuig naar Denver zit, blijkt dat er wat schapenuitwerpselen aan z'n schoenen zaten.

De kerstdagen worden over het algemeen beschouwd als een tijd waarin de meeste uitwisselingsstudenten het meeste last van heimwee hebben. De schrijver is echter blij dat hij niet bij z'n ouders is, omdat hij dan hun verdriet ook nog zou moeten dragen. Als hij in januari na een avondtraining terugkomt bij z'n gastouders, is iedereen in het zwart gekleed en kijkt men naar de TV. Z'n eerste gedachte is dat er weer iemand van z'n familie overleden is, maar men blijkt onder de indruk te zijn van de ramp met de Challenger.

Na een jaar keert de schrijver terug naar Duitsland en hij merkt op dat hij graag nog een jaar had willen blijven. Het laatste hoofdstuk speelt zich weer in Duitsland en aan het eind bezoekt hij het graf van z'n broer.

Het boek geeft een vrij nuchter verslag van het verblijf in Wyoming en ondanks het feit dat bepaalde zaken misschien vreemd aandoen, geeft het nergens het gevoel dat de schrijver zich constant loopt te verbazen. Hij neemt de zaken zoals ze zijn en als hij zich ergens over verbaasd, laat hij dat niet echt merken. In het verhaal zitten ook veel herinneringen aan de jeugd van de schrijver verwerkt. Al met al vond ik het een mooi boek en verschillende personen zijn onder m'n huid gekropen. Ik zou willen weten hoe het ze verder is vergaan.


ISBN 9783462044362 | Paperback | 336 pagina's | Kiepenheuer & Witsch | februari 2013

© Renate, 03 juli 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer: