Jeffrey Eugenides
De zelfmoord van de meisjes
In het gezin van de Lisbons zijn vijf meisjes, die anders zijn dan andere meisjes en daardoor de aandacht trekken van de jongens. Een van die jongens kijkt later terug op de periode dat Cecilia, de jongste van 13, zelfmoord pleegde. Zij deed een poging door haar polsen door te snijden, maar werd gevonden. Op advies van een psycholoog organiseren de ouders een feest en de meisjes nodigen de jongens uit, die hun doen en laten dagelijks volgen. Op dat feest springt Cecilia uit het raam en spietst zichzelf op het hek.
De verteller zet de gebeurtenissen van het daarop volgende jaar op een rij: de herinneringen van de jongens, van de buren, zelfs een gesprek dat er met de ouders gevoerd is. Al in het begin vertelt hij dat ook de andere meisjes zelfmoord plegen, maar dat komt pas tegen het eind van het boek. Eerst is er het verhaal van het verval van het gezin: steeds minder komen ze buiten, eerst gaan de meisjes nog wel naar school, maar ineens niet meer. Tegen Kerstmis stopt ook vader Lisbon met naar school gaan, waar hij leraar was. In de periode dat de meisjes nog wel buiten kwamen, had de buurt en ook de jongens er moeite mee normaal tegen hen te doen. Misschien zijn ze zelf ook wel schuldig aan het isolement dat tenslotte totaal wordt. Maar de familie blijft de fascinatie van de jongens...
Waarom is dit gezin vanaf het begin de bron van nieuwsgierigheid? Wat is er nu eigenlijk zo vreemd en fascinerend aan de meisjes? Is het wel de zelfmoord van Cecilia die het verval in werking zet, of was dat verval al eerder aan de gang?
Vreemd boek, dat enig doorzettingsvermogen vraagt om door te lezen. Apart zoals het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een van de jongens, pas jaren later, nadat hij alles nagezocht heeft.
ISBN 9025402569 | Ingenaaid | 204 pagina's | Uitgeverij Contact | mei 2000
Oorspronkelijke titel: The Virgin Suicides Vertaling: Mieke Lindenburg
© Marjo, juli 2005
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
