Ian McEwan

Toon alleen recensies op Leestafel van Ian McEwan in de categorie:
Ian McEwan op internet:
 

Suikertand Suikertand


Ian McEwan brengt ons naar Londen in het begin van de jaren zeventig. Serena Frome is de dochter van een anglicaanse bisschop, een strenge man, waar ze een beetje bang voor is. Ook haar moeders verwachtingen zijn hoog, en zo gaat Serena in plaats van Engels, zoals ze graag zou willen, wiskunde studeren aan de universiteit van Cambridge. Ze stelt niet alleen haar ouders, maar vooral zichzelf teleur. Hoe moet ze het thuis verkopen dat ze slechts een mager zesje als eindcijfer haalt?
Gelukkig is daar Tony, een getrouwde hoogleraar. Zij valt voor hem, en hij voor haar.
Doordat hij haar introduceert bij MI5 hoeft Serena niet met hangende pootjes naar huis terug. Ze blijft in Londen, heeft een relatie met Tony en na een aanvankelijk saai kantoorleven krijgt ze haar kans: MI5 wil cultuur inzetten in de strijd tegen het communisme. Ze zoeken schrijvers die anticommunistisch zijn en daar voor uit komen. Omdat men weet dat Serena graag en veel leest (en Tony een goed woordje voor haar heeft gedaan, hij was zelf ook actief in het spionagewereldje) vraagt men haar om contact te leggen met een veelbelovende schrijver, hem te controleren en te werven voor een zogenaamd subsidiefonds: Tom Haley is de schrijver, en via Serena krijgt hij subsidie om een roman te schrijven. Natuurlijk mag hij niet weten dat hij gesponsord wordt door MI5.
Dit is operatie ‘Suikertand’. Het loopt anders dan bedoeld: Serena en Tom worden verliefd. (Tony is intussen gestorven).

Tot dusver een gewoon romannetje met daarnaast heel veel informatie over de werkwijze van MI5, die voor mij desondanks nog steeds duister is. Knap, blond meisje wordt verliefd, eerst op die hoogleraar, dan op de schrijver, hoe voorspelbaar kan je wezen? Je maakt het verhaal spannend omdat de situatie waarin het meisje verkeert lastig is: ze is bezig met een geheime operatie, maar mag dus niets vertellen tegen de man met wie ze haar leven wil gaan delen. Beetje saai allemaal.
Maar: McEwan levert geen troep af. Als je daaraan begint te twijfelen gooit hij alles overhoop, en heb je het boek dan uit, dan zou je zo nog eens van voren af aan lezen. Voeg daarbij de verwijzingen naar de werkelijkheid: hij staat waarschijnlijk zelf model voor Tom Haley, en noemt andere schrijvers bij naam.
Een uitzonderlijk goed boek!


ISBN 9789047203230 | Hardcover | 382 pagina's | Uitgeverij De Harmonie | september 2012

© Marjo, 29 november 2012


Lees de reacties op het forum en/of reageer: