Henk Rijks
Categorie: Recensies Volwassenen
De kostwinner
Saskia Noort zegt over dit boek 'Cocklit van de bovenste plank' Als dat betekent dat het een chicklit (ook al zo'n woord) is voor mannen, ja dan is dat raak geformuleerd. In chicklits worden nietsige vrouwen opgevoerd die zich voornamelijk druk maken over hun billen, of ze niet te dik zijn, en zijn hun kleren wel naar de laatste mode en van het juiste merk? Kunnen ze wel een leuke man en genoeg seks krijgen? Tja, voor de liefhebber zullen ze leuk zijn maar ik hoef zo'n boek niet. Dit boek is van hetzelfde laken een pak, alleen is de hoofdpersoon, Tonk, een man. Hij heeft een vrouw die zelfs nadat ze een tweeling gebaard heeft 'er nog best mee door kan' qua uiterlijk. Meneer heeft natuurlijk een minnares omdat zijn vrouw geen zin meer in seks heeft. Begrijpelijk als je leest hoe hij over de meeste vrouwen denkt als hij ze in het zwembad ziet.
'Overal zag ik blauw dooraderde dijen, met kuilen waar Neil Armstrong met gemak een maanlander in had kunnen parkeren. Moedervlekken over hun hele lijf, alsof ze naakt op een spatbordloze fiets door een modderplas waren gereden. Tieten bloesden boven de strakke badpakken uit, of hingen als natte, leeggezogen boterhamzakken halverwege borst en navel. Enorme tepels tekenden zich in het natte textiel af, en je hoefde ze niet eens in het echt te zien om te weten dat ze donkerbruin en ruw waren geworden van het voeden.
En dan die koppen... Dodelijk vermoeid, de energie leek eruit gezogen.[...]
Ik had met ze te doen.'
Jaja, hij had met ze te doen, ik ben als vrouw zijnde heel wat gewend aan denigrerende taal in boeken, maar dit... Ik wil het boek nog net niet een tweede Pijn van Beau van Erven noemen, wat ik een jongensboek vond waarin het jongetje lekker vieze woordjes zegt en soldaatje speelt, maar het scheelt niet veel.
Het verhaal:
Tonk, woonachtig in Amsterdam, is getrouwd met Saskia en heeft twee zoons, een tweeling, waar hij wel gek op is maar veel meer dan ze van en naar school brengen doet hij niet. Saskia is zeer verwend en alleen maar geïnteresseerd in geld volgens Tonk. Zo lang zij maar geld uit kan geven is het goed. Maar dan wordt Tonk ontslagen en zijn de rapen gaar. Bij toeval komt hij in bezit van 603 kilo heel goede, zuivere cocaïne. De beslissing is snel genomen. Tonk wordt cokedealer. Hij maakt een businessplan en al snel verdient hij geld als water. Saskia weet nergens van.
Tonk is geen straatdealer, hij heeft stijl en verkeert zelfs in de hoogste kringen. Het geblabla wat die lieden uitkramen is wel humoristisch weergegeven. De IRT-affaire en de vraagtekens bij dood van Van Traa worden nog even aangehaald. Maar verder gaat het boek in feite nergens over. Tonk levert zijn waar door heel Amsterdam, op z'n snorfiets, en dat gaat natuurlijk op gegeven moment mis. Tonk verdwijnt naar een zonnig soort Taka-Tukaland waar het toch wel saai is. En passant wordt de minnares ook nog eens afgerost met zijn broekriem omdat ze iets deed wat Tonk niet beviel en wordt er nog even iemand door stoere Tonk doodgeschoten. Gelukkig weten enkele andere stoere mannen Tonk te vertellen dat hij niet zoveel voorstelt. Komt alles toch nog in evenwicht.
Natuurlijk wordt de hele culturele, politieke en zakelijke elite van Nederland op de hak genomen, het lijkt één snuivend zootje. Op gegeven moment zit Tonk in een zeer chique restaurant en ziet daar, als hij om zich heen kijkt, alleen maar klanten van hem zitten. Ik weet niet of Henk Rijks verwees naar bepaalde bestaande mensen in die kringen, het zwarte voetballertje bijvoorbeeld of de snuivende advokaat. Geen idee, maar een zootje is het.
Het is een jongensboek voor grote jongens. Lekker op vrouwen afgeven, genoeg seks, ook bizarre homoseks, in het verhaal, nog een thrillerelementje en drugs natuurlijk, de mooie auto ontbreekt alleen maar die komt vast in een volgend boek.
Het moge duidelijk zijn, ieder moet lezen wat hij/zij wil maar aan mij is het boek niet besteed. Het boek heeft zeker vaart en je snorfietst er zo door maar als je het uit hebt is het ook uit. Er is niets wat je doet zeggen dat het een boek is wat je telkens weer uit je boekenkast pakt om te herlezen. Henk Rijks heeft de ingrediënten verzameld en gemixt, hier en daar een scheutje geweld en seks toegevoegd en lezen maar. Best wel slim maar net niet slim genoeg, net als Tonk.
Maar misschien heeft hij, net als Tonk, nog wat achter de hand en blijkt dat hij ook écht kan schrijven zonder al die oppervlakkige cocklitelementen.
Knock knock.
Who's there?
Opportunity!
Can't be, opportunity never knocks twice.
Yeah, right.
ISBN 9789025434403 | Paperback | 315 pagina's | Uitgeverij Contact | maart 2010
© Dettie, 23 april 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De kostwinner
Tonk evenwel treurt nauwelijks om de hond, hij ziet het leven meteen weer rooskleurig in, zeer rooskleurig zelfs. Dit gaat hij eens goed aanpakken… en met een zakenplan en een slimme eerste stap, is hij binnen de kortste keren de leverancier van de elite. Het lijkt wel of iedereen aan de coke is!
Dat kan natuurlijk niet goed blijven gaan.
Dit boek met zijn humoristische toon leest als een trein, is op z’n tijd spannend, maar vooral erg onderhoudend. Aanvankelijk denk je dat je de mannelijke variant van de chicklit zit te lezen, maar dat is maar even, slechts zolang Tonk doet wat iedereen doet, en zonder na te denken meedraait in de zakenwereld, waar het meer om de centen draait dan om de mens, en waar integriteit nauwelijks op prijs wordt gesteld. Op het moment dat hij geen deel meer uit maakt van dat wereldje, gaan zijn ogen open. Hij ziet het bedrog, een wereld waar een schijnheilige houding scherp afsteekt tegen de ware aard van het individu.
Dan blijkt het boek een lichte aanklacht tegen de huidige (afwezigheid van) normen en waarden (heerlijk dit: ‘die geblondeerde cryptofascist’), tegen de vervlakking, tegen de individualisering.
Het had nog wel wat feller gekund…
Het zou een minpunt kunnen zijn, maar dat valt wel mee: soms zie je voor je hoe de schrijver loopt te ijsberen in zijn kamer peinzend hoe hij dit of dat probleem eens op moet lossen. Daardoor komt de arme hond niet verder dan een gebruiksvoorwerp, en is het verhaal van de container wat onduidelijk, maar over het algemeen vind ik dit een goed debuut. Het is zeker origineel, en heeft een goede spanningsboog. En gelukkig: een open einde!
ISBN 9789025434403 | Paperback | 315 pagina's | Uitgeverij Contact | maart 2010
© Marjo, 29 december 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer: