Oeverloos eiland
Tekst: Henjo Hekman
Illustraties: Louis Hagen

De schrijver van dit boek heeft zijn herinneringen aan het eiland Terschelling neergepend in dit boek dat fraai geïllustreerd is door zijn vriend Louis Hagen.
Vijftien verhalen zijn het, getuigend van een  grote liefde voor het waddeneiland. Het eerste verhaal is natuurlijk de kennismaking.
Tegen zijn zin - 'wat moet ik dààr nou! Je kunt er geen kant op!'- gaat Hekman naar het eiland, raakt in een bar verzeild, en komt er niet meer weg.

De zomers van zijn leven als studerende worden op het eiland doorgebracht, waarbij hij die periode zo lang mogelijk rekt. Café de Groene Weide in Hoorn, Camping Appelhof en De Boerderij in Formerum vormen het decor, waar hij vooral vertoeft. De horeca in Midsland wordt vaak bezocht, en hij is alleen maar lovend over al die etablissementen, waar drank volop werd vergoten. In zijn keel natuurlijk, en in die van zijn kameraden. Het levert sterke verhalen op, en zelfs een liedje, een soort stamlied voor op het eiland.
Hij verhaalt over de zomergasten, vooral de vrouwelijke, vakantieliefdes volop, en over de eilandbewoners die hem tenslotte accepteren als (bijna) een van hun. Natuurlijk wordt het aanbod van Luis Hagen om het boek te voorzien van tekeningen niet afgeslagen! Hagen is kunstschilder en woont en werkt in Midsland.

Of de verhalen waar zijn, blijft een open vraag. Er wordt zoveel gedronken, dat ze volgens de anekdotes niet eens meer uit hun ogen kunnen kijken.
Ik ken het eiland niet, maar heb wel verhalen gehoord, dus ik neem makkelijk voor waar aan wat Hekman vertelt. Zeker als het gaat om de jongeren, die overdag aan het strand liggen te bakken en overdag liggen te slapen in hun tent. Daar weet hij ook grappige dingen over te vertellen. Zoals toen hij campingwacht was en enkele jongens betrapte in een tent op het meisjesterrein. Dat mocht niet... maar toen bleek dat de jongens van een rivaliserende camping kwamen, ging het meer om hun illegale aanwezigheid op deze camping dan over hun aanwezigheid in de meisjestent... en met betalen waren ze er af.
Of het verhaal over de fiets die aan het plafond ging; de condoomautomaat die leeg was, en de dokter die een meisje op consult ontving omdat ze de morning-afterpil wilde hebben.

Leuke humoristische verhalen die voor iemand die Terschelling kent vast ook nog herkenning brengen en daardoor nog leuker worden.

De illustraties zijn dus van Louis Hagen, woonachtig in Midsland.

ISBN 9789070886523 | Paperback | 96 pagina's | Flevodruk Harlingen | juni 2003

© Marjo, 10 augustus 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer: