Haruki Murakami

Toon alleen recensies op Leestafel van Haruki Murakami in de categorie:
Haruki Murakami op internet:
 

De opwindvogelkronieken De opwindvogelkronieken


Eindelijk uit, die opwindvogelkronieken. De titel heeft zich waargemaakt. Het verhaal is net zo intrigerend,en vreemd..Het is een boek van zo'n 850 pagina's! Het was oorspronkelijk meer dan 1000 pagina's... Het bestaat uit drie delen, waarvan het eerste deel in afleveringen verschenen is, dat later met deel 2 werd uitgegeven als een boek. Toen er -volgens Murakami op verzoek van de lezers- nog een derde deel kwam was het boek dus veel te lijvig. Met toestemming van Murakami is het teruggebracht tot dit toch nog indrukwekkende aantal.


Als ik het nu in het kort zou moeten samenvatten dan gaat het verhaal over een brave burger die zijn land redt van een would-be-dictator. Maar er is natuurlijk veel meer: die brave burger, Toru Okada genaamd, is getrouwd met de zus van die "dictator", zij heet Kumiko. In het begin van het boek is de kat verdwenen. Toru Okada is werkeloos en doet het huishouden, Kumiko werkt en vraagt Toru om de kat te gaan zoeken. Tijdens die speurtocht ontmoet hij May, een meisje van 16 met problemen, hij vindt de put, hij krijgt vreemde telefoontjes en maakt afspraakjes met nog vreemdere vrouwspersonen en dan verdwijnt Kumiko, zonder taal of teken.
Behalve wat rondbellen doet Toru Okada niets, hij wacht af, en zijn vreemde avonturen gaan door.. Hij krijgt bezoek van een ex-militair, luitenant Mamiya die hem vertelt over zijn belevenissen in de oorlog, tegen Chinezen en Russen, Mantsjoerije en Mongolië, allemaal heel ingewikkeld. Die militair is door de vijand in een put gegooid, waar hij een mystieke ervaring heeft gehad. Toru Okada heeft een droogstaande put gevonden, vlak bij huis, en hij gaat ook de put in. Hij krijgt een onverklaarbare blauwe vlek op zijn gezicht, hij gaat kalende mannen tellen, heel bizar allemaal. Er gebeurt nog veel meer, en alles grijpt steeds terug op elkaar en in elkaar. Helaas ben je dan vaak al weer het een en ander vergeten, dat is een nadeel van zo'n lijvig boek. Maar herlezen? het zou de moeite waard zijn, dat wel...


Er komen veel magische dingen aan te pas, waarvan ik sommige wel kan begrijpen maar anderen weer helemaal niet. De putervaring is vast een variatie op een retraite, het zal wel werken. De rol van de vreemde vrouwen die wordt mij niet helemaal duidelijk, en zo zijn er meer dingen die blijven hangen, geen plaats krijgen.
En de titel? In zijn tuin hoort hij een vogel krassen alsof hij een veer opwindt. Hij ziet de vogel nooit, maar steeds als hij hem hoort gebeurt er iets.. en later in het boek duikt er iemand op, die de verhalen uit zijn leven optekent onder de naam "opwindvogelkronieken". (Niet dat dit alles duidelijk maakt).
Toch, met heel veel plezier gelezen.


ISBN 9045010615 | Gebonden | 864 pagina's | Uitgeverij Atlas | september 2003
Oorspronkelijke titel: Nejimakidori kuronikuru Vertaler: Jacques Westerhoven

© Marjo, februari 2005


Lees de reacties op het forum en/of reageer: