Hans Kanters
Insectenman
Aan alle kanten is het leven gereguleerd. Overal staan camera’s; bankrekeningen kunnen worden ingekeken; surfgedrag is bekend; het verzekeringssysteem, de zorg, alles is opgetekend; kentekens worden geregistreerd; blauwe brieven weten je altijd te vinden; zelfs treinkaartjes vallen binnen een naslagsysteem, en al die spaarkaarten van supermarktketens...
De toekomst belooft nog erger: irisscans, vingerafdrukken, DNA-bepalingen, drones!
‘Ontsnappen aan de elektronische houdgreep van de samenleving was technisch niet mogelijk. Als je eenmaal in het systeem zat kon je er niet uit. Zou je van identiteit kunnen veranderen, gesteld dat zou kunnen, dan was je nieuwe identiteit opnieuw onderdeel van een systeem..’
Het verbaast Wigge eigenlijk niet eens dat hij stuit op malversaties binnen het bedrijf waar hij werkt: sporen zijn er immers altijd voor wie zijn ogen openhoudt. Maar wat moet hij met die feiten over handel met voorkennis, fraude en zelfverrijking binnen het accountantsbedrijf ClellanMcGraw? Moet hij klokkenluider worden?
Wigge Riemersma neemt een besluit: wat zijn vriend ook zegt, dat verdwijnen voor het oog van de wereld onmogelijk is: hij gaat het doen. Het toeval helpt hem een handje. Hij vindt een paspoort op straat. Het is van een Hongaar, Sandor Kovacs.
Hij verkoopt zijn appartement, laat zijn geld verdwijnen in allerlei stichtingen, zegt abonnementen op, gooit zijn telefoon weg, en vertrekt. Hij neemt drie weken vakantie, vermomt zich en stapt in de trein. Hij is weg. Op weg naar een nieuw bestaan.
In Amerika, op het hoofdkantoor van het accountantskantoor breekt paniek uit, maar die blijkt niet eens iets te maken te hebben met Wigge. Dan nog niet. In Hongarije ontdekt de echte Sandor Kovacs dat hij zijn paspoort kwijt is, maar hij maakt niet zo’n haast met het aanvragen van een nieuwe. In Hongarije ook ontmoet Wigge de vrouw met wie hij verder wil, Vera. En bij een nieuwe identiteit hoort ook een nieuw beroep: hij wordt entomoloog. Insectenman dus.
Er zijn verschillende verhaallijnen, waardoor een kleine spanningsboog ontstaat. De avonturen van Wigge blijven namelijk niet steeds even interessant. Het is natuurlijk een roman, geen thrilller, maar toch, het is jammer dat de schrijver de momenten waarop er meer spanning aangebracht had kunnen worden links laat liggen. Op het moment namelijk dat er twee Sandor Kovacs opgemerkt zouden kunnen worden, de keren dat Wigge naar Canada of Amsterdam reist, had dat gekund.
Soms lopen de zinnen niet lekker, dat leest niet prettig. Enkele voorbeelden waarbij leestekens het lezen vergemakkelijken: ‘de gegevens uit het Hongaarse paspoort die Vera voor hem had opgeschreven boden dacht hij wel een paar aanknopingspunten’ ‘Lopen in de sneeuw was trouwens hilarisch als het betreden van een dansvloer of het springen in hooi.’
De stijl is vrij zakelijk; korte en bondige zinnen. Dat leest wel prettig, het zet de vaart er in.
Insectenman is een verhaal dat alleen al door de vraagstelling boeit. Kun je iemand anders zijn? Kun je je verleden achter je verbranden? En natuurlijk weten we wel dat 'men' ons in de gaten houdt, maar dat het zo erg is...
En we leren van alles over de insectenwereld van Malawi...
Hans Kanters (Rotterdam, 1940) schreef eerder het onthullende boek 'Gedane zaken' over de teloorgang van de keramische industrie in Maastricht. Hij woonde enkele jaren in Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten en tegenwoordig in Zuid-Limburg.
ISBN 9789491561528 | Paperback | 352 pagina's | Uitgeverij TIC | juni 2015
© Marjo, 02 september 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
