Frances Greenslade

Toon alleen recensies op Leestafel van Frances Greenslade in de categorie:
Frances Greenslade op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Schuilplaats Schuilplaats


Een verhaal dat speelt in de wildernis, en ook vanaf het eerste woord die sfeer uitstraalt, dat is wat ‘Schuilplaats’ is.

De wildernis is in Canada, bij Williams Lake, en de plaats waar Maggie, Jenny en hun ouders wonen wordt pas als Maggie zeven wordt, aangesloten op het elektriciteitsnet en werkt gebrekkig. Sanitaire voorzieningen zijn er primitief, ze moeten in eigen onderhoud voorzien: hout hakken, vee houden en dat soort dingen.
Hun vader is uit Ierland gekomen met zijn vrouw, en samen met hun dochters hebben ze het er goed. Tot het noodlot toeslaat en hun vader om het leven komt.
Maggie en Jenny hebben elkaar en zien eigenlijk niet hoe hun moeder lijdt in haar eenzaamheid. Ze heeft immers een vriendin, Rita, en hun tochtjes waarbij ze in de wildernis kamperen zijn heerlijk! Het leven is goed.

Maar dan verdwijnt hun moeder. Ze laat de meisjes achter bij een bevriend echtpaar om te gaan werken. Ze neemt wel de kat mee. Cinnamon, het dier waar Maggie zo aan gehecht is. Maar Beatrice de mopperige pleegmoeder wil niets van een kat weten.
Ineens is het leven 100% anders: ze wonen in een stadje, vader en moeder weg, en ook de kat. Na een tijdje komen er ook geen brieven meer, geen taal of teken.

Het leven gaat door, en Maggie vindt een vriend in Vern. Ook Jenny vindt iemand, want ze blijkt zwanger. Ze is pas vijftien dan, en moet naar een inrichting waar haar baby na de geboorte geadopteerd zal worden.
Dat is het moment dat Maggie op aandringen van haar zus besluit om hun moeder te gaan zoeken. Wat is er gebeurd dat ze niets meer liet horen?

De titel ‘Schuilplaats’ slaat op de hutten die Maggie bouwde met haar vader als ze met hem de wildernis introk. (Waarom zij wel en Jenny niet - nog een verhaallijn). Het waren veilige plekken zoals iedereen die hoort te hebben. Maar als eerst hun vader, en dan hun moeder verdwijnt, wat voor schuilplaats blijft er dan nog over? Gelukkig is het een hoopvol verhaal: als je er voor open staat, dan zijn er schuilplaatsen.
Het is onontkoombaar: als je net veertien bent en op zoek gaat naar wie je moeder was, dan leer je ook jezelf kennen. Het is dus ook een coming of age verhaal. Frances Greenslade weet het prachtig te brengen. In het boek heerst de sfeer van het verhaal.
Mooie roman.


ISBN 9789022961216 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Orlando | september 2012
vertaald uit het Engels door Elvira Veenings

© Marjo, 09 februari 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Schuilplaats Schuilplaats


Maggie en Jenny groeien gelukkig op. Het gezin heeft weinig geld te besteden en hun woonhuis ontbeert de nodige voorzieningen maar dat deert niemand. Liefde is gratis en volop aanwezig. Maggie is een echt buitenkind en is volmaakt gelukkig wanneer ze er met haar vader op uit gaat, de natuur in. Vader leert haar hoe ze een solide schuilplaats kan bouwen van takken. Het zijn momenten om voor altijd te koesteren.

Dan komt plotsklap een einde aan het zorgeloze leven. Vader komt om het leven bij een bedrijfsongeval. Maggie is gebroken. Ook moeder en Jenny gaan gebukt onder een immens verdriet. Nu vader niet meer voor het gezin zorgt, moet moeder de kost verdienen. Ze houdt zich kranig en weet een zomerbaantje, inclusief woonruimte, te bemachtigen. Na de zomer ontstaat er een probleem want de bedrijfswoning is niet langer beschikbaar en de huur van het oude huis is opgezegd. Gelukkig kunnen ze een tijdje bij een vriendin van moeder terecht maar er ontstaan spanningen tussen de twee volwassenen vrouwen. Uiteindelijk vertrekt moeder midden in de nacht met haar twee dochters. De vriendin blijft hevig huilend achter.

Moeder brengt Maggie en Jenny tijdelijk onder bij vrienden van haar overleden man. Bea en Ted zullen de twee meisjes voor de duur van een paar weken in hun huis opnemen. Maggie en Jenny willen bij hun moeder blijven maar dat gaat niet. Ze gaat werken als kokkin in houthakkerskampen en daar zijn kinderen niet toegestaan. Het huis van het echtpaar is niet bepaald uitnodigend voor de elfjarige Maggie en haar dertienjarige zus. Bea is bovendien een enorme zuurpruim. Ted, die in een rolstoel zit, valt gelukkig wel mee.

Weken verstrijken en worden maanden. Moeder komt niet opdagen. Sporadisch ontvangen de zusjes een nietszeggende brief van haar. En dan komen er geen brieven meer en ook de maandelijkse betalingen aan Bea en Ted houden op. Nog nooit hebben Maggie en Jenny zich zo eenzaam gevoeld. De zusjes blijven bij Bea en Ted wonen en er verstrijken een aantal jaren. Maggie is nog steeds een echt buitenkind terwijl Jenny druk is met nagellak en vriendjes. Het gemis van moeder blijft knagen. Dan komt Jenny in de problemen. Zij en Maggie hebben hun moeder meer dan ooit nodig en Maggie gaat naar haar op zoek. Het kan toch niet zo zijn dat moeder haar geliefde dochters voorgoed de rug toegekeerd heeft?

Schuilplaats is een boek dat me meteen (aan)greep. Het verhaal speelt zich af in het Canada van de jaren zeventig en is geschreven vanuit de jonge Maggie. Nadat ik begon met lezen kon ik het niet meer wegleggen. Het raakte me. De geschiedenis van Maggie en Jenny is bijzonder verdrietig maar er spreekt ook een enorme kracht uit. Ondanks alle tegenslagen blijven ze op de been. Bewonderenswaardig en inspirerend. Het verhaal laat zien hoe veerkrachtig een kind is maar ook hoe belangrijk een stabiele jeugd is en hoezeer kinderen hun moeder nodig hebben. Waarom heeft deze moeder haar kinderen in de steek gelaten? Ze hielden toch van elkaar? De uiteindelijke verklaring is heftig en hartverscheurend. In eerste instantie vond ik het slot wat extreem maar nu ik het even op mij in heb laten werken begrijp ik wel waarom de auteur deze afloop heeft gekozen. Over dit boek kan nog uren nagepraat worden wat het tot een ideaal leesclubboek maakt. Schuilplaats is een boek om een traantje bij weg te pinken dus houd tissues binnen handbereik.


ISBN 9789022961216 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Orlando | september 2012
Vertaald door Elvira Veenings

© Annemarie, 10 september 2012


Lees de reacties op het forum en/of reageer: