Erlend Loe

Toon alleen recensies op Leestafel van Erlend Loe in de categorie:
 

Naïef. Super. Naïef. Super.


 
Op zijn verjaardag, hij wordt 25, belandt een jongeman in een crisis: ineens heeft zijn leven geen zin meer. Hij geeft zijn studie eraan, zegt de huur op, verkoopt al zijn bezittingen, en daar staat hij dan. Hij mag tijdelijk in de flat van zijn broer die naar het buitenland is vertrokken. Daar maakt hij lijstjes, bijvoorbeeld van wat hij wel heeft en wat hij niet heeft. Als hem duidelijk wordt dat hij zoekt naar een bepaald voorwerp, dat:
-zo groot is dat ik het makkelijk dragen kan -niet duurder is honderd kronen -heel vaak gebruikt kan worden -zowel binnen als buiten gebruikt kan worden -alleen of samen met anderen gebruikt kan worden -me in beweging brengt -me de tijd doet vergeten
en hij koopt een rode bal..
Zijn gedachten malen door zijn hoofd, hij vraagt zich af wat tijd is, hoe het zit met de eindigheid/oneindigheid van het heelal, en nog meer van deze vragen. Hij wil 's morgens wakker worden met maar een enkele vraag in zijn hoofd, niet al deze moeilijke vragen, waar hij het antwoord toch niet op krijgt.. De bal is een therapie, en hij koopt een hamerbankje. Zijn broer vraagt hem naar New York te komen, wat hij na lang aarzelen toch maar doet. New York beangstigt hem, maar hij maakt er ook veel mee, leuke dingen waar hij steeds maar lijstjes van maakt...

Het boek heeft een simpele opzet: korte hoofdstukken, korte alinea's; zware kost naast humor. Losse gedachten naast korte verhaaltjes en de steeds terugkomende lijstjes. Een serieus boek, waar je om kunt lachen. Heel apart.

Erlend Loe is een Noorse schrijver en is zijn carrière begonnen met het maken van korte films en videoclips. Hij was recensent, heeft in een psychiatrisch ziekenhuis gewerkt en is leraar geweest. Hij debuteerde in 1993.
 


ISBN 9044501089 | Gebonden | 191 pagina's | Uitgeverij De Geus | oktober 2001

© Marjo, april 2005


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Naïef. Super.


Soms lees je een boek dat je enorm verrast en dit is zo'n boek.

De hoofdpersoon is een zachtaardige, vriendelijke, jonge man (25) die ineens de zin van z'n leven kwijt is. In een haast kinderlijke stijl vertelt hij hoe hij zich voelt. Er was geen aanleiding, geen gebeurtenis, van het ene op het andere moment, tijdens een partijtje croquet met zijn broer, zat hij in een dip. Zij broer probeert te troosten maar echt helpen doet het niet. Wel biedt zijn broer zijn huis voor 2 maanden aan, daar kan de hoofdpersoon even op adem komen... Hij accepteert het aanbod, de huishuur wordt opgezegd, de studie gestaakt, de bezittingen verkocht...
Maar dan? De eerste dagen brengt hij door met denken en lijstjes maken, en deze lijstjes worden gefaxt naar zijn vriend. Hij voelt zich lusteloos, vraagt zich af waar hij weer plezier in kan krijgen, herinnert zich wandelingetjes met zijn vader om hun huis en doet dat nu ook, maar als volwassen man is dat toch anders...
Hij wil iets hebben waarmee hij zich kan vermaken, het mag niet duur zijn, moet overal gebruikt kunnen worden en wat het belangrijkste is het moet hem even laten stoppen met denken... en hij koopt... een rode bal.
Urenlang kaatst hij de bal tegen de muur van de binnenplaats. Daar ontmoet hij Børre, een jongetje van 10 en eigenlijk is deze ontmoeting de start van alles. Heerlijk om te lezen is het wedstrijdje wat ze doen, wie heeft de meeste dieren in het echt gezien...
Børre mag ook de dieren noemen die zijn papa heeft gezien, en dat zijn er véél. Børre wint.
Børre stelt hem vragen zoals alleen kinderen kunnen vragen en hij moet daarover nadenken. Dankzij Børre ontmoet hij een meisje en door zijn ontwapenende manier van doen, houden ze contact en misschien...
Dan belt zijn broer en die nodigt hem uit om naar New York te komen. Paniek, angst, uitdaging, wel en niet willen, boos zijn omdat alles nu weer anders is.. kreeg hij net weer alles een beetje onder controle... maar broer staat er op dat hij komt, en hij gaat!

Wat het boek zo apart maakt is de stijl. De hoofdpersoon komt over als een kind en je denkt steeds och jongen, als dat maar goed gaat. In zijn naïviteit is hij zo kwetsbaar maar juist daardoor ook zo onweerstaanbaar. De lijstjes die hij bijna dwangmatig maakt zijn heel apart vooral ook omdat hij ze stuurt naar zijn vriend die dan ook lijstjes maakt. Door die lijstjes leer je het karakter kennen. Zijn omgang met Børre is geweldig lief, Børre wordt behandeld als zijn gelijke.
Naast alle gedachten en overpeinzingen is er het wetenschappelijke boek van Paul over de tijd, atoomtijden wel te verstaan, dat boek jaagt hem angst aan maar toch fascineert het hem. Af en toe moet hij het boek wegleggen zo bang wordt hij maar toch... moet hij verder lezen.
Zijn gevoelens voor het meisje zijn ontroerend en weer is daar die naïviteit waar zij gelukkig goed mee omgaat.

Het verhaal lijkt simpel door het taalgebruik, je leest het met een glimlach maar toch gaat het om veel meer dingen dan aanvankelijk lijkt. Vriendschap, wat voor elkaar over hebben, zaken die ingewikkelder gemaakt worden dan nodig zijn, wat is wel of niet belangrijk, de afwegingen die mensen moeten maken enz. Zware onderwerpen die echter heel apart gebracht worden in de vorm van deze naïeve man. Lezen dit boek! Het is gewoon super.


ISBN 9044501089 | Gebonden | 191 pagina's | Uitgeverij De Geus | oktober 2006
Oorspronkelijke titel: Naiv. Super. Vertaler: Paula Stevens

© Dettie, juli 2007


Lees de reacties op het forum en/of reageer: