Woestijnzand
Elodie Heloise

Verhalen van nu eens een enkele pagina, dan weer bijna 20 bladzijden lang, allemaal met ‘iets’ van Curaçao in zich.
Het zijn sfeervolle vertellingen, die gaan over de geschiedenis, zoals bijvoorbeeld het titelverhaal, waarin de gruwel van de slavernij belicht wordt; of over het klimaat van het eiland: de hitte en het voorkomen van orkanen, die steeds net niet komen ‘Carl kwam niet, Donna niet en deze komt ook niet.’
Een ander thema is de verloedering van de afgelopen decennia, onder invloed van drugs, en het verschil in rang en stand: zwevers op straat versus de betere stand die zich opsluit achter hekken.
‘Papialands’ daarentegen is gewoon grappig: een puberaal verhaaltje, in Papiamento. Was dat niet het geval geweest, dan was het een verhaal van niets overigens.

‘Ai no, Alysia, hou op. Moet je zijn jeans zien. Hij zit tot onder aan zijn bil. Je kan zijn rooi zien. En dat goed. Echt een kawa. Hier, neem een pastechi’

Die verhalen zijn leuk, maar…
Hoewel: er is een verhaal dat indruk maakt is: een vrouw die na drie jaar Curaçao teruggaat naar Nederland, voor de verjaardag van haar oma. Als ze eenmaal geland is, begint het ‘gedoe’. Zij zelf ontsnapt grotendeels de dans, omdat ze blank en Nederlands is, maar Curaçao zit in haar hart: ze kan het niet aanzien hoe medereizigers behandeld worden. Hoe treffend is de titel  ‘Dutch treat’!
Natuurlijk vinden we een vleugje magie in de verhalen terug, en bijgeloof, en emoties die niet specifiek Curaçaos zijn, maar gewoon menselijk: liefde, bedrog, en gelukkig humor.

Maar dan het nawoord. Dat steelt je hart: een hartenkreet van de schrijfster over het eiland waar zij woont. Zij spreekt het land rechtstreeks aan:

‘Curaçao, mijn eiland, ik heb je gekregen terwijl ik niet om je had gevraagd. Kijk niet zo geschokt. Luister naar wat ik te zeggen heb. Dit is niet nieuw, je hebt het altijd gevoeld en geweten. Ik heb er alleen nooit woorden aan gewijd. Het is tijd om de stilte te doorbreken. Om je te vertellen hoe zeer ik je heb gehaat. Ruw en abrupt kwam je in mijn leven. Je grillige natuur werd ik ingetrapt. Hardvochtig was je met een bruutheid die mij brak. Dwingend en overheersend, soms op het sadistische af. …’

Daar weet Elodie Heloise een snaar te raken die in de voorafgaande verhalen - op een enkele - na  ontbrak.
Het zit er dus wel in…

ISBN 9789059084575 | Paperback | 128 pagina's | Uitgeverij In de Knipscheer | september 2012
Met woordenlijst.

© Marjo, 16 november 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer: