Dimitri Verhulst
Bloedboek
Ergens las ik: misschien kan dit boek mensen inspireren de oorspronkelijke tekst nog eens te lezen. Dat deed ik inderdaad al snel: in hoeverre was de tekst aangepast? Vertelt Verhulst inderdaad letterlijk, maar dan in eigen woorden? Of doet hij ook aan schrappen en toevoegen?
De tekst in de Statenbijbel:
‘De slang nu was listiger dan al het gedierte des velds, hetwelk de HEERE God gemaakt had; en zij zeide tot de vrouw: Is het ook, dat God gezegd heeft: Gijlieden zult niet eten van allen boom dezes hofs?
En de vrouw zeide tot de slang: Van de vrucht der bomen dezes hofs zullen wij eten; Maar van de vrucht des booms, die in het midden des hofs is, heeft God gezegd: Gij zult van die niet eten, noch die aanroeren, opdat gij niet sterft.
Toen zeide de slang tot de vrouw: Gijlieden zult den dood niet sterven;
Maar God weet, dat, ten dage als gij daarvan eet, zo zullen uw ogen geopend worden, en gij zult als God wezen, kennende het goed en het kwaad.’
Wordt bij Verhulst:
‘Het grootste secreet onder de beesten was de slang: sluw en achterbaks, immer bereid om te stoken en te koteren tot er ruzie van kwam. En trouw aan zijn karakter wandelde dat beest op z’n duizendste gemak, parmantig, galant, tot bij de vrouw en zei, zo langs een neusgat weg: ‘kloppen de geruchten en durft gij uw tanden niet te zetten in de vruchten die daar hangen?’
De vrouw, doodgelukkig, want aan de praat, respondeerde de slang, vriendelijk doch kordaat, dat ze inderdaad van God een soortement van dieet kreeg opgelegd maar dat zij daar verder niet over kloeg, want voor de rest mocht zij alles gewoon naar binnen spelen: tomaten en chicons, bananen en bloempatatten, en mochten die aan de struiken groeien: zelfs bonbons. En de slang, toch zo’n vijftal meter lang, zei: O gij, dwaze troela, gij laat u ook maar van alles wijsmaken. Er is helemaal niks verkeerds en verbodens aan de vruchten aan die ene boom. Wat zou er mis kunnen zijn aan kennis? Het is God gewoon, de despoot. Die dreigt met de dood, omdat hij niet wil dat gij op intellectueel of enig ander niveau naast Hem komt te staan. Hij wil de slimste zijn en dat blijven.’
Natuurlijk is het bij het lezen van deze tekst heel belangrijk vanuit welk perspectief je leest. Ben je gelovig of niet? Het maakt een wereld van verschil of je de Statenbijbel aanhangt, die overigens ook maar een van de vertalingen is van een tekst die zo heel lang geleden werd opgetekend door, ja door wie?
Verhulst is een meester in smeuïg vertellen, hetgeen hij ook hier doet, met archaïsche of zelfverzonnen woorden. Alles wat de bijbel biedt, zit ook in Bloedboek: moord en doodslag, jaloezie, wraak, zonde, hebzucht, overspel, liefde, seks, geloof en wantrouwen.
Het verhaal is hetzelfde en toch ook niet. Waar de Statenbijbel in een korte droge zin stelt dat iemand veel nageslacht krijgt en op hoge ouderdom sterft, daar grijpt Verhulst meteen de kans om daar een aantal al of niet smakelijke details aan toe te voegen, die natuurlijk kloppen, maar die je in een bijbel normaliter niet tegen komt. Je kan er lang en breed over discussiëren, maar op deze moderne manier een oud en welhaast vergeten verhaal weer onder de man brengen: je moet maar durven! Verhulst durft niet alleen, zijn manier van schrijven zorgt er voor dat je met plezier het oude verhaal leest. Voor de zoveelste, of de eerste keer: het is genieten. En met de zachte aaibare omslag lijkt het alsof de schrijver wil zeggen: neem het allemaal maar niet zo serieus.
ISBN 9789025446420 | Paperback | 240 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | november 2015
© Marjo, 15 november 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
