Dick Holzhaus
Categorie: Recensies Volwassenen
Vuile was
Heleen van Leeuwen ontmoet Oscar Hohenbach en valt voor hem als een baksteen. En al verbieden haar ouders iedere omgang en al raadt ook de vader van Oscar het haar af, de twee trouwen. Al gauw ontdekt Heleen dat de innemende, joviale en knappe man ook heel vervelende eigenschappen heeft. In loondienst is hij niet te handhaven, en als eigen baas neemt hij het met eerlijkheid niet zo nauw. Hij heeft een kwade dronk, en zit helaas graag in het café. Ook al zegt hij dol te zijn op zijn vrouw en later de kinderen, hij gaat toch heel erg zijn eigen gang, zonder zich aan hen te storen. Ze krijgen zes kinderen, wonen het grootste deel van hun leven in Amsterdam, Zwanenburg en Oud-Zuid.
Heleen probeert het gezin zo goed mogelijk draaiende te houden, en moet daarvoor tot haar eigen schande geld aannemen van haar vader en van een broer van Oscar.
Ze gooit haar man regelmatig buiten als ze weer eens in een dronken bui toegetakeld is, staat ook een paar keer op het punt om te scheiden, maar steeds weer weet de charmante Oscar zich weer binnen te werken: ze houdt van hem, en pas als hij werkelijk ieder sprankje vertrouwen beschaamd heeft, zet ze dat eindelijk door.
Een gewone familieroman dus. Met een autobiografisch tintje, zo ontdekt de lezer als hij zich door al deze pagina's geworsteld heeft. Daar staat dan de mededeling dat het verhaal gebaseerd is op het leven van de moeder van de schrijver, maar dat het toch grotendeels fictie is. Rijst onmiddellijk de vraag wat er dan wel waar is? De leuke kant van het verhaal? Of juist de donkere, die natuurlijk veel meer leesplezier biedt?
Het verhaal wordt verteld door middel van drie verhaallijnen: Heleen, de moeder, haalt herinneringen op aan haar man, het verloop van hun huwelijk en het leven van de kinderen. En zij is ook de hoofdpersoon van een van de andere verhaallijnen die in het heden speelt: Oscar ligt in het ziekenhuis, zij probeert de kinderen allemaal aan zijn sterfbed te verzamelen, en ze probeert de KNIL-envelop te vinden, die een geheim bevat over Oscars leven.
In de derde verhaallijn is Dickie de verteller. Hij is de tweede zoon, een veelbelovende jongeman, wiens talenten niet onderkend werden, en die zich helemaal heeft afgekeerd van zijn familie. Hij woont en werkt in Thailand, en is juist nu in Nederland voor zaken. Natuurlijk wordt hij nu ook benaderd om afscheid te nemen van zijn vader, waar hij weinig zin in heeft.
Is het de moeite waard om bijna 600 pagina's over Heleen en Oscar door te werken? Tja... een goede redacteur had er de fouten en slordigheden uit kunnen halen en waarschijnlijk ook flink kunnen schrappen. Als Heleen voor de zoveelste keer in de val van Oscar trapt, verzucht de lezer toch: 'ja, hoor... daar gaan we weer! '
En de spanningsboog die er aanvankelijk in lijkt te zitten, het oorlogsverleden van Oscar in Nederlands-Indië, daar wordt eigenlijk niet veel meer mee gedaan.
Jammer, het had meer kunnen zijn.
Maar wie geïnteresseerd is in het werkelijke verhaal, neemt een kijkje op de website van de heer Holzhaus... www.holzhausinternational.com
ISBN 908095621X | Paperback | 565 pagina's | Uitgeverij Allmedia | 2007
© Marjo, juli 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
