David Mitchell
Wolkenatlas
Verhaal twee speelt in België, begin twintigste eeuw: klaploper Robert Frobisher dringt zich bij een beroemd componist binnen om hem te helpen componeren (en en passant diens vrouw te verlossen van haar verlangen naar sex). Frobisher schrijft hier zijn Cloud Atlas sextet en de brieven aan Rufus Sixsmith in Engeland. Die brieven vormen het verhaal.
Verhaal drie beschrijft hoe Sixsmith aan zijn eind komt, als hij een belastend rapport over een kerncentrale aan een onderzoeksjournaliste dreigt te overhandingen. Deze Luisa Rey wordt op haar beurt belaagd. Beetje thrillerachtig verhaal.
Verhaal vier vertelt over de uitgever Cavendish, die met een manuscript van Luisa Rey in zijn zak, per ongeluk (?) opgesloten wordt in een verpleeginrichting, en probeert te ontsnappen.
Verhaal vijf is science-fiction: een gemanipuleerde (gegende) groep mensen "fabrikaten" knappen het vuile werk op, een van hen Somni nummer zoveel vertelt in een interview hoe zij "verheven" is geraakt.
Dan verhaal zes: na de apocalyps lijkt er niet veel van de beschaving meer over te zijn.
Na verhaal zes dat in zijn geheel vertelt wordt gaan we in omgekeerde volgorde weer terug langs verhaal 5, 4, 3, 2 en 1..want die waren middenin afgebroken.
Waarom Mitchell deze ingewikkelde structuur gebruikt heeft, ik heb geen idee. Het maakt het er niet overzichtelijk op, en het is allemaal teveel. Na het zesde verhaal valt het niet mee om de draad weer op te pakken van de andere verhalen, ook al wil je graag weten hoe die verder gaan, en al zijn die stuk voor stuk de moeite waard.
En de "boodschap"? De mens is dom en slecht, en veroorzaakt zijn eigen ondergang. Niets nieuws onder de zon.
Oorspronkelijke titel: Cloud Atlas Vertaler: A. van der Mijn
ISBN 9021474840 | Paperback | 540 pagina's | Querido | november 2004
© Marjo, juni 2005