David Grossman
Categorie: Recensies Volwassenen
Het zigzag kind
De toen 13-jarige Nono werd aan de vooravond van zijn bar-mitswa (en dus volwassenwording) naar zijn oom gestuurd, dacht hij... Wat hij niet wist is dat zijn vader en Gaby, de vriendin van zijn vader, een verrassingsreis georganiseerd hadden...
Het verhaal
Nono wordt naar de trein gebracht, voelt zich eigenlijk aardig verloren, en ziet op tegen het bezoek aan zijn nogal barse oom. Er komt een raar stel bij hem zitten en dat rare stel is het begin van zijn avontuur. Hij krijgt een brief van dit stel waarin staat dat vanaf nu hem van alles kan gebeuren. De eerste opdracht is naar een coupé te gaan en daar aan de juiste persoon te vragen "Wie ben ik?"
Nono is de zoon van een stugge politieman die hem de kneepjes van het vak geleerd heeft. Nono begint aan zijn speurwerk, hij bestudeert de mensen, weegt alles tegen elkaar af, maar het zweet breekt hem uit. Hij duft het niet te vragen en vlucht de coupé uit. Opeens ziet hij in een andere coupé een man zitten en Nono weet, aan hem kan ik het vragen! De man geeft hem het goede antwoord. Wat Nono niet weet is dat deze man, Felix, helemaal niet bij de verrassing hoort...
De personages zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt. Nono is een onzeker kind dat graag stoer wil overkomen. Vader is op en top politieman, die graag wil dat zijn zoon in zijn voetsporen treedt. Nono aanbidt hem, zijn vader is zijn held, maar naarmate hij ouder wordt komen er scheurtjes in zijn adoratie. Felix is de charmeur, charlatan, flierefluiter, een heerlijk mens met mooie praatjes die een heel andere rol in het leven van Nono blijkt te hebben dan je aanvankelijk denkt. Hij weet veel van Nono's moeder en zo ontdekt Nono het ware verhaal van zijn vader en zijn overleden moeder én de waarheid over zichzelf. Felix helpt Nono 'volwassen' te worden op zijn unieke manier.
Er zijn veel overeenkomsten met het boek Extreem Luid & Ongelooflijk dichtbij van Jonathan Safran Foer maar om eerlijk te zijn vind ik dit boek vele malen beter en mooier. Ook Nono heeft moeite met de dood van zijn moeder waarover door zijn vader niets gezegd wordt. Ook hier wordt het kind opgevangen door een vrouw, Gaby. Gaby is fantastisch, een goed mens met dwaze invallen en een enorme liefdevolle 'moeder' voor Nono. Ook in dit verhaal is sprake van een geheim waarbij achteraf blijk dat Gaby strooide met hints die Nono later pas begrijpt. Zij blijkt later de motor achter Nono's kennismaking met zijn verleden. Dit verhaal is in mijn ogen veel reëler geschreven naar de gedachtengang van een jongen van 13 hoe fantasierijk ook déze jongen is. Nono is zeer zeker niet dom maar zoals hij denkt past veel meer bij zijn leeftijd en heeft niet de extremiteiten die ik in het boek van Foer storend vond. De humor in dit boek is natuurlijker en vloeiender en past helemaal bij de personages en het verhaal. Bij Foer vond ik sommige zaken nogal opgelegd.
Dit boek heeft alles, het is verterend, ontroerend, komisch enz. Kortom een echte aanrader! Zonde dat het zo'n lelijke, onaantrekkelijke omslag heeft.
ISBN 9041703705 | Pocket | 442 pagina's | Ambo|Anthos Uitgevers | september 2002
Vert. van: Jesj jeladiem zigzag. - Siman Kria : Hakibutz Hame'uchad, 1995. - Oorspr. Nederlandse uitg.: Baarn : Ambo, 1996.
© Dettie, juli 2005
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
