Die zomer
David Baldacci

Jack Armstrong is stervende. Hij heeft een zeldzame ziekte die niet te genezen is en hij gaat razendsnel achteruit. Zijn doel is om in ieder geval de kerst te halen en dat vergt enorm veel kracht. In de tijd die hem nog rest schrijft hij afscheidsbrieven aan zijn vrouw en probeert hij zoveel mogelijk uit de laatste momenten met zijn kinderen te halen. De jongste is pas drie en de oudste is vijftien. Zijn vrouw Lizzie verzorgt hem met veel toewijding en liefde. 
Dan gebeurt het onvoorstelbare. Het is bijna kerst. Lizzie is vergeten de medicijnen voor Jack op te halen en stapt in de auto om alsnog naar de apotheek te gaan. Jack vindt dat het nog wel even kan wachten maar Lizzie gaat, toegewijd als ze is, toch. Ze zal nooit meer thuiskomen. Op de terugweg krijgt ze een dodelijk auto-ongeluk.
Jack en zijn drie kinderen zijn overmand door verdriet. Nu Lizzie er niet meer is om voor de drie kinderen en de doodzieke Jack te zorgen wordt het gezin uit elkaar gerukt. De twee jongste kinderen, Cory en Jackie, worden elk bij een tante ondergebracht. Dochter Mikki trekt in bij haar grootouders. Jack wacht eenzaam in een hospice op de dood. Dan neemt het verhaal een verrassende wending. Jack begint zich langzaam beter te voelen. 

Dit boek gaat over liefde. Liefde die sterker kan zijn dan de dood. En over liefde die blijft bestaan nadat de dood twee geliefden heeft gescheiden. Over de kracht van liefde. Ook gaat dit boek over de strijd die een alleenstaande vader levert om zijn kinderen een goede jeugd te geven. Want Jack geneest, als door een wonder, namelijk volledig en haalt zijn kinderen naar huis. Daarmee begint het verhaal eigenlijk pas echt. Jack heeft zijn hele leven hard gewerkt en moet nog veel leren over het vaderschap. Ook heeft het gezin de dood van moeder Lizzie nog niet verwerkt. Er moet een balans gevonden worden tussen leven en dood. Tussen verdriet en geluk. En tussen rouwen en verdergaan.

David Baldacci is vooral bekend om zijn thrillers maar heeft ook enkele romans geschreven. De stijl van zijn romans wordt veelal vergeleken met die van James Patterson en Nicholas Evans. Daar sluit ik mij bij aan. In zijn thrillers gaat hij vaak al te veel diepgang uit de weg maar in deze roman beslist niet. Jack gaat door een keur aan emoties en regelmatig bezorgde mij dat een brok in mijn keel. 

Af en toe is het allemaal vrij zoet. Daar moet je van houden. De opbouw van dit verhaal wordt vaak toegepast in dit genre: Een gelukkig gezin wordt overvallen door rampspoed; krabbelt op; wanneer het weer goed gaat gebeurt er iets schokkends; het loopt met een sisser af.  Wie veel boeken leest is deze stijl al veelvuldig tegengekomen dus heel origineel is het niet. Toegegeven, dit is geen literair kunststukje maar wel een heerlijk boek om even lekker in weg te dromen. Een verhaal met een lach en een traan. Maak maar vast plaats vrij in de koffer want dit is een boek om mee te nemen op vakantie.

ISBN 9789022999479 | Paperback | 240 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | juli 2011
Vertaald door Hugo Kuipers

© Annemarie, 14 juli 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer: