Colm Tóibín
Brooklyn
Dan komt er een priester voor een kort bezoek terug uit Amerika. Hij is een kennis van Rose en al gauw is het beslist dat Eilis naar Brooklyn zal vertrekken. Het duurt niet lang voor Father Flood bericht stuurt dat hij voor haar een baantje in een groot warenhuis en een kamer in een Iers pension heeft gevonden. Rose regelt alle papieren en omdat iedereen er maar van uit gaat dat Eilis zo'n kans niet zal laten schieten, zit ze op de boot voor ze het in de gaten heeft.
Na een barre tocht wordt ze door Father Flood opgewacht en installeert ze zich in het pension van Mevr. Kehoe en begint haar werk als verkoopster in het warenhuis Bartocci. Ze is vriendelijk, beleefd en plichtsgetrouw en alles gaat goed tot de eerste brieven van huis arriveren. Dan slaat het heimwee toe. Maar ook daar weet Father Flood raad op. Hij schrijft haar in voor avondcursussen boekhouden en Eilis slaat ijverig aan het studeren. Geen tijd meer om te piekeren. De enige strubbelingen in haar leven zijn wat onenigheden met mede-bewoonsters en collega's, maar aangezien Eilis gemakkelijk in de omgang en tactvol is, worden dat nooit echte problemen.
Op een dansavond ontmoet ze Tony, een Amerikaan van Italiaanse origine, die al even vriendelijk, beleefd en rechtschapen is als zij. Haar dagen zijn nu helemaal gevuld. Langzaamaan went ze aan het zo andere leven in Amerika, alles verloopt gladjes en kalm, al verontrust het haar dat Tony toch iets verder in de toekomst kijkt dan zijzelf en zelfs al het woord "kinderen" heeft laten vallen. Ze houdt van alles waar Tony voor staat, van wat hij haar biedt en van wat hij is, maar is dat echte liefde? Wat moet ze Tony antwoorden als hij zegt dat hij van haar houdt, zonder hem te kwetsen? Eilis schuift elk besluit voor zich uit. Eerst het boekhouddiploma maar eens halen en een beter baantje vinden.
Maar dan gebeurt er iets in het vaderland dat haar noodzaakt om tijdelijk terug te keren. Eenmaal terug in Enniscorthy krijgt Ierland weer vat op haar, alles is er zo vertrouwd en er liggen zoveel herinneringen. Ze laat zich manipuleren om langer te blijven. Ze vermaakt zich prima met haar vriendin Nancy, Nancy's verloofde George en diens vriend Jim, met wie ze steeds intiemer wordt. Ze leest niet eens meer al Tony's brieven. Iedereen gaat er nu van uit dat ze thuis zal blijven en ze begint ernstig te twijfelen: teruggaan of niet. Als ze door toedoen van anderen uiteindelijk inziet waar haar verplichtingen liggen neemt ze resoluut een besluit. Ook al moet ze daardoor mensen kwetsen, wat niet in haar aard ligt. Het besef dat leven keuzes maken betekent, dat de gevolgen daarvan geliefden pijn zullen doen, is een belangrijke les op weg naar volwassenheid.
Tóibín's stijl is recht toe, recht aan. Geen lyrische beschrijvingen, maar kort en zakelijk. Rustig en netjes zet hij Eilis' leven op papier en het boek leest dan ook vlot en gemakkelijk. Geen grote drama's, alles verloopt gladjes en soepel tot aan Eilis' laatste keuze. Dan houdt hij je even in spanning. Ik vond het een heerlijk boek om te lezen, maar kan dus eigenlijk niet zeggen waarom! Is het de herkenbaarheid of het inlevingsvermogen van de schrijver in het wezen van zijn hoofdpersoon? Of de subtiliteit waarmee hij haar gevoelens beschrijft of die soms helemaal niet beschrijft, maar ze gewoon aan het begrip van de lezer overlaat? Misschien is het boek wel helemaal niet zo simpel. Moet je er geducht over nadenken over hoe Eilis' karakter in elkaar steekt en welke strijd ze moet leveren...
ISBN 9780670918133 | Paperback | 252 pagina's | Penguin Books | 2009
© Berdine, 12 april 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
