Caspar Visser 't Hooft
De ring van de keizerin
‘Wat is de werkelijkheid? Is de werkelijkheid altijd de werkelijkheid-zoals-wij-die-zien? En de manier waarop wij de dingen zien, die wordt nu juist bepaald – deels bepaald, door de schilders. Zij oriënteren, scherpen, verrijken onze blik. En in die zin màken zij de werkelijkheid – omdat de werkelijkheid altijd de werkelijkheid is zoals-wij-die-zien.’
Hoe komt het dat Marnix, de hoofdpersoon, na een openhartoperatie steeds terugdenkt aan de periode in zijn jeugd dat hij veel optrok met Irene en Roman Komnenos? Het laat hem niet los, zeker niet na zijn bezoek aan de tentoonstelling in Boymans-van Beuningen, waar hij werken van Cuyp bekijkt. Als hij het werk ‘Gezicht op Nijmegen’ ziet, beseft hij hoe belangrijk die periode, waarin hij broer en zus kende, in zijn leven was. Hij herinnert zich weer hoe oom Ernst hem vertelde over het Valkhof, waar de familie vroeger woonde, als burggraaf. Dat en nog veel meer verhalen vertelde hij als Marnix logeerde in Heelst, waar later Irene en Roman hem gezelschap hielden. Ook vertelde hij het sprookje over de ring van de keizerin, waarmee het boek begint.
Twee mannen redden de keizerin uit de rivier en willen geen van tweeën vertellen wie van hen de echte redder was. Een van de twee kon namelijk niet zwemmen. De keizerin gooide haar ring in het water in de verwachting dat de zwemmer er wel achteraan zou springen. Dan zou ze haar antwoord hebben. Maar dat gebeurde niet.
Marnix herinnert zich hoe Irene en Roman hem meetrokken en hem altijd in situaties brachten waar hij in zijn eentje nooit over gedacht zou hebben dat te doen. Niet hij die met een zwak hart geboren is. En hij wist hoe zij altijd het avontuur zo wisten te draaien dat Marnix er als de grote held uitkwam. Maar hij wist het, en beseft het nog steeds: hij was een minkukel. Hij was de niet-zwemmer, denkt hij.
Waarom is hij broer en zus eigenlijk uit het oog verloren? Het toeval helpt hem, en hij op zijn beurt het toeval: hij ontmoet Irene opnieuw, en zij brengt hem in contact met Roman. Dan rijst opnieuw de vraag: wie was de zwemmer? Wie was de echte redder? En had het sprookje echt een vervolg?
Mooi geschreven verhaal over hoe gebeurtenissen uit je jeugd de mens maken en breken.
Er zit een stukje geschiedenis in, en natuurlijk moesten de schilderijen even opgezocht worden.
‘Mooie leugen, mààr- een-verhaaltje!’ Casper Visser ’t Hooft zegt het zelf. Het is maar wat de lezer er van maakt. Ik heb in ieder geval bijgeleerd en mooie schilderijen gezien.
ISBN 9789086840144 | Paperback | 94 pagina's | Uitgeverij IJzer | november 2007
© Marjo, 12 april 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
