Carrie Turansky

Toon alleen recensies op Leestafel van Carrie Turansky in de categorie:
Carrie Turansky op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Terug naar Morningside Manor Terug naar Morningside Manor


September 1899
Tijdens een boottochtje met haar ouders, zus Olivia en de kleine Violet ontdekt Maggie Lounsbury dat de boot lek is. Vader en Maggie roeien zo hard mogelijk terug naar de waterkant maar het water in de boot stijgt sneller dan ze roeien kunnen. Vader duwt daarom de kleine Violet in Maggies armen en zegt haar naar de oever te zwemmen. Hij zal zich over haar moeder en zus ontfermen. Maar als Maggie eindelijk vaste grond onder haar voeten voelt en zich omdraait zijn ze alle drie verdwenen, ze zijn verdronken...

En nu, vier jaar later, wonen Maggie en Violet bij hun grootmoeder in het dorpje Heatherton. Oma runt een goedlopende hoedenzaak en Maggie heeft inmiddels van haar het vak geleerd. Die dag in april 1903 zal haar leven echter opnieuw helemaal veranderen. Haar vrolijke, spontane zusje wordt aangereden en niemand minder dan Nathaniel (Nate) Harcourt schiet te hulp. Nate, haar grote vriend, de bewoner van Morningside Manor, die haar zo enorm in de steek had gelaten na het ongeluk met de boot op het meer bij zijn landgoed. Ze wil hem niet zien en niet spreken. Ze kan niet uitstaan dat hij zo bezorgd doet. Nu wel, maar waar was hij toen ze hem zo hard nodig had? Als ze hem daarop aanspreekt, reageert Nate stomverbaasd, wat Maggie nog kwader maakt.

Na dit begin weet je eigenlijk al hoe het verhaal verder zal lopen. Het plaatje en de covertekst, die het verhaal o.a. een kostuumdrama noemt, deden eveneens al zoiets vermoeden. Maar buiten scheen de zon en de tuinstoel lonkte, dus heb ik het verhaal toch maar verder gelezen. En zo werd ik meegevoerd in het leven van de opstandige Maggie en de knappe Nate. Natuurlijk voelen ze zich tot elkaar aangetrokken maar er zijn allemaal obstakels die eerst weggewerkt moeten worden.

Ten eerste moet uitgesproken worden waarom Nate niet op de begrafenis was na het bootongeluk en waarom hij daarna niets van zich liet horen.
Ten tweede is er de vreselijk stiefmoeder van Nate die na de dood van haar kortgeleden gestorven man, Nates vader, het voor het zeggen wil hebben op Morningside Manor, maar Nate heeft de Manor geërfd en accepteert haar inmenging op zowel privé als zakelijk gebied niet. En zakelijk gaat het ook al niet al te best, er zijn ernstige problemen rond de veiligheid van arbeiders, een staking dreigt...
Ten derde heeft Maggie ernstige vermoedens omtrent het ongeluk van haar ouders. Vermoedens die van diverse hooggeplaatste personen hun reputatie ernstig zou kunnen schaden... maar koppig als ze is, zet ze haar zoektocht naar de waarheid wel voort, wat op gegeven moment zelfs gevaarlijk voor haar wordt.
Ten vierde is er nog een rivaal, die een relatie tussen Maggie en Nate in de weg staat.

De obstakels zijn hoog, de problemen zijn zwaar en ernstig. Daarnaast speelt het geloof nog een rol. Na het gebeurde heeft Maggie daar weinig meer mee op. Maar oma en Nate hebben hun vertrouwen aan God geschonken en weten dat hij hen zal helpen en daar heeft Maggie moeite mee.
Maar er is een erg goede dominee, in mijn ogen de hoofdrolspeler van het verhaal, die Nate en Maggie op zijn eigen, unieke, mooie manier verder helpt.

Het boek leest als een trein, is heel romantisch en heeft een mooie sfeer die overeenstemt met de tijd waarin het zich afspeelt. Het heeft alle ingrediënten van een damesroman in zich maar is niet zo oppervlakkig als de meeste van deze romans zijn. Het lezen bezorgde me een paar aangename, ontspannen uurtjes en dat is het. Meer valt er niet over te zeggen maar voor mensen die van dit soort romans houden is dit denkelijk wel een van de betere boeken.


ISBN 9789029726610 | Paperback | 384 pagina's | Uitgeverij Kok | augustus 2017
Vertaald door Marianne Grandia

© Dettie, 10 september 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer: