Carolyn Jess-Cooke
De jongen die demonen zag
Plaats van handeling is Belfast, de tijd is nu: nà de ergste onlusten.
Alex is een jongen van tien jaar, hij woont alleen met zijn moeder in een armoedige woning met versleten en kapotte spullen, en hebben maar net genoeg om te kunnen eten. Alex is gelukkig (!) dol op toast met gebakken ui…
Alex’vader is afwezig, Alex weet niet veel meer van de tijd dat hij er wel was. Zijn moeder is depressief, en heeft al een paar zelfmoordpogingen achter de rug. In zulke omstandigheden treft kinderpsychiater Anya hem aan, nadat Alex net op tijd een nieuwe poging heeft kunnen verijdelen. Zijn moeder ligt in het ziekenhuis, en haar zus komt voor Alex zorgen.
Anya is erbij gehaald omdat men verwacht dat de jongen problemen heeft, je zou ze om minder hebben! Maar wat Anya ontdekt is verrassend en ook schokkend: Alex ziet demonen.
Hij ziet ze altijd om zich heen, in allerlei gedaanten, maar eentje is speciaal: hij is zijn enige vriend: Ruen heet die demon en hij verschijnt in verschillende vormen.
’Wat is dat dan, een demon?’ vroeg ik Ruen.
Dat was toen hij Spookjongen was. Ruen heeft vier vormen: Hoorsnkop, Monster, Spookjongen en Oude Man. Als hij Spookjongen is lijkt hij een beetje op mij, behalve dat hij raar is: hij heeft precies zulk bruin haar als ik, hij is even groot als ik en hij heeft zelfs dezelfde knokige vingers, grote neus en flaporen, maar zijn ogen zijn pikzwart en soms is zijn lijf zo doorschijnend als een ballon. Hij draagt ook andere kleren dan ik: een pofbroek tot op de knie met een wit shirt zonder kraag, en hij loopt op blote, smerige voeten.’
Natuurlijk kan Anya een dergelijk verschijnsel niet plaatsen, te meer niet wanneer blijkt dat Ruen heel veel dingen weet. Dingen die een tienjarig kind niet kan weten: dingen die nog moeten gebeuren en vooral: dingen die Anya overkomen zijn toen ze niet eens in Belfast was.
In een wisseling van hoofdstukken volgen we het kind, dat schrijft in zijn dagboek, en dan vaak begint met een mop. (voor de vrolijke noot). Daarnaast is er de vrouw, die haar eigen verleden meetorst.
Alex heeft een talent: hij maakt deel uit van een speciaal voor getalenteerde kinderen opgerichte toneelclub en mag meespelen in ‘Hamlet’.
‘Dit is meer dan een toneelstuk van Shakespeare. Dit is over wat het betekent om op te rijzen uit de as van het verleden van Belfast.’
Het is een tragisch verhaal, dat ontroering wekt, maar tegelijk positief blijft. Door van verteller te wisselen wordt de lezer meegenomen in een meeslepende werveling van gebeurtenissen: over Belfast en de Troubles. Je legt dit boek niet zomaar weg, je moet weten wat er met Alex zal gebeuren; met zijn moeder en met Anya.
Fantastisch boek, zeker een aanrader!
Zoals gebruikelijk bij deze uitgever is er informatie over de schrijfster opgenomen achterin het boek; ook vind je daar een uitleg van haar hand en vragen plus antwoorden.
En voorin nog een stuk bladmuziek, waarvan de reden gaandeweg duidelijk wordt.
ISBN 9789022959763 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Orlando | november 2012
Vertaald uit het Engels door Elvira Veenings
© Marjo, 15 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
