Bohumil Hrabal
Ik heb de koning van Engeland bediend
Het verhaal gaat over een lichamelijk kleine man die aangenomen wordt als piccolo in hotel Praag. Alles wat hij weten moet leert hij van zijn chef, de ober. Die kan aan het uiterlijk van mensen zien wat voor werk ze doen en wat ze zullen gaan eten. Diverse keren gaan de kleine man en de chef hierover een weddenschap aan maar altijd verliest de kleine man.
De kleine man probeert altijd groter te lijken, draagt schoenen met dikke zolen, strekt zijn nek maar blijft als kleintje aangesproken worden. Hij droomt ervan ooit eens een eigen hotel te hebben zodat ze hem als groot man zullen zien.
Hij weet langzamerhand op te klimmen tot ober-kelner. Hij ziet hoe de grote handelaren het ervan nemen, alles naar hun hand kunnen zetten en hij weet... eens zit hij ook zo, is hij ook zo rijk, heeft hij ook bezittingen. Maar zover is hij nog lang niet, hij hoort daar nog niet bij, ook al doen de handelaren voorkomend en vriendelijk tegen hem. Alles gaat voorspoedig totdat de Duitsers Tsjechië binnenvallen en hij Líza ontmoet. Een Duitse vrouw. Hij wordt hevig verliefd op haar en daardoor uitgestoten door de Tsjechen. Hij gaat met Líza mee naar Duitsland en moet gekeurd worden door een Duitse arts om na te gaan of hij wel gezond genoeg is om met een Arische vrouw te trouwen. Ook moet hij zelf bewijzen dat hij Arisch is. Op de bruiloft wordt hij door iedereen genegeerd. In de gasten hun ogen is het geen échte Duitser. Maar hij weet, eens... zullen ze tegen hem opkijken.
De rest van het verhaal is een opeenvolging van gebeurtenissen. Schokkend, lachwekkend, bijzonder, triest en hilarisch. Wordt hij rijk? Gaan mensen tegen hem opkijken? Wordt hij een groot man? Het antwoord is ja! Maar op een heel andere manier dan je zou verwachten!
Mijn mening:
Wat ik zo knap vind is dat Hrabal dit verhaal vertelt op een bijzondere manier. Er gebeuren trieste dingen maar toch straalt het verhaal een vrolijkheid uit. Hij houdt een spiegel voor aan mensen die steeds meer en hogerop willen maar niet op een hatelijke, denigrerende manier. In alles blijft het verhaal menselijk. Of het nu om hele arme mensen gaat of de vijand of hoogwaardigheidbekleders tot keizers aan toe. Ieder personage wordt op een vriendelijke, menselijke manier neergezet. Je begrijpt hun handelen. Ook weet Hrabal je steeds opnieuw te verrassen door onverwachte wendingen en zogenaamd terloopse opmerkingen Het boek is opgedeeld in 5 hoofdstukken die steeds een deel van het leven van de kleine man behandelen. Elk hoofdstuk begint met 'Let op wat ik u nu ga zeggen' Het lijkt daardoor een verhalenbundel maar het is het niet, het verhaal loopt gewoon door. Hrabal gebruikt zeer lange zinnen maar die storen mij niet.
Dit was het derde boek dat ik van Hrabal las en ik wil zeker meer van hem lezen.
ISBN 9035108132 | Paperback | 236 pagina's | Uitgeverij Bert Bakker | 1990
© Dettie, november 2004
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
