Bertram Koeleman
Engels voor leugens
Achter op dit boekje lezen we het volgende: "Een groepje studenten lokt onderling gevechten uit in nachtclubs en filmt daarvan de bloederige gevolgen. Een rockster op zijn retour is getuige van het opgraven van een gigantisch standbeeld. Een weduwnaar weet zich geen raad met zijn verdriet en wordt getergd door een vreemde, zwijgzame bezoeker."
De verhalen zijn onomwonden en soms zelfs wreed geschreven. Het doet je als lezer zo nu en dan je hoofd afwenden omdat je het niet wilt 'zien', om daarna toch weer verder te lezen omdat de spanning in het verhaal het toch wint. Je wilt naar het einde van het verhaal, maar blijft soms ook daar onbevredigd achter. Dat laatste komt omdat Koeleman de film niet volledig afspeelt. Hij maakt ons als lezer slechts getuige van een deel van het hele verhaal, als het ware plukt hij een gedeelte uit een film. Dat maakt dat je als lezer zelf gaat bedenken wat er dan voorafgaand aan de scene of daarna is gebeurd. Toch zijn het geen verhalen zonder kop of staart. Ze zijn wel af, maar roepen vragen op of verbijstering.
Het meest aansprekende verhaal voor mij was dat met de titel Verhaal halen. Daarin wordt een schrijfster door een paar lezers c.q. fans helemaal geïdentificeerd met een personage uit haar boek. De schrijfster wordt verondersteld het personage te zijn, dat kan niet anders, ze hebben het toch zeker zelf gelezen. Zelfs als zij beweert dat het verhaal slechts aan haar verbeelding is ontsproten, nemen deze lezers daar geen genoegen mee. De lezers ontvoeren de schrijfster naar hun en daarmee voor de lezers ook haar eigen verhaal en ze eisen van haar dat zij de rol van het personage uit haar boek zal vertolken in hun verhaal, hun leven. De schrijfster zou moeten weten wat er in dit verhaal gaat gebeuren, hoe zij moet reageren en hoe het zal aflopen, zij heeft dit toch zeker allemaal al een eerder meegemaakt?
Zo'n bizarre, ongrijpbare of ondenkbare situatie of wending zit bijna in ieder verhaal. Opnieuw lezen we op de achterkant van het boek: "Net als in zijn veelgeprezen debuutroman 'De huisvriend' worden de personages in 'Engels voor leugens' geconfronteerd met raadselachtige, unheimische gebeurtenissen. Soms door eigen keuzes, soms door het onvoorspelbare gekronkel van het lot."
De titel van deze verhalenbundel wordt in een van de verhalen verklaard en dat is niet het enige mooie woordgebruik in dit boek van Bertram Koeleman. Alle verhalen zijn ieder voor zich eigenlijk kleine magisch realistische schilderijtjes.
Over de auteur Bertram Koeleman (1979) is inkoper bij boekhandel H. de Vries in Haarlem. Hij studeerde Engelse taal- en letterkunde. Met De huisvriend debuteerde hij in 2013 als romancier. Het boek bereikte de shortlist van de Anton Wachterprijs. Koelman was te gast op het European Festival of the First Novel in Kiel en zijn verhalen verschenen onder andere in De Gids en Das Magazin.
ISBN 9789025445485 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | februari 2016
© Ria, 15 maart 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
