De afwezige man
Ben Faccini

Het gebeurt niet vaak, maar deze keer vind ik de Nederlandse titel mooier dan de oorspronkelijke Engelse. Het hele boek draait namelijk om een man die er grotendeels niet (meer) is. In de eerste hoofdstukken is hij er nog wel, en soms treedt hij nog op in flashbacks, maar in het lopende verhaal is hij afwezig. Riccardo, over hem hebben we het, is op weg naar Parijs, een tussenstop op weg naar Argentinië. Onderweg ontmoet hij Elena. De twee worden verliefd, en Riccardo wil dat Elena mee gaat met hem.
Ze trouwen tegen de zin van haar vader, en al snel is Elena zwanger. Dat is duidelijk een tegenslag voor Riccardo, en hij vertrekt, zonder Elena. Hij zal haar wel laten overkomen. Marco wordt geboren, maar voor dat er verdere plannen gemaakt kunnen worden komt er een brief uit Parijs, van Giacomo, de broer van Riccardo. Daarin staat dat Riccardo dood is, en begraven wordt in Parijs. Ze snel ze kan reist Elena erheen, maar komt te laat. Giacomo vangt haar en haar zoon op.
Tenslotte trouwen ze, en ze trekken naar Zuid-Frankrijk waar ze een pottenbakkerij beginnen. Na jaren zwoegen wordt die succesvol, maar dat kun je van hun huwelijk niet zeggen. Elena claimt Marco heel erg, en ze vindt het eigenlijk maar niks dat hij Giacomo beschouwt als zijn vader. Nog minder zint het haar als Marco niet bereid is om de pottenbakkerij over te nemen, maar in plaats daarvan in Parijs gaat wonen en werken. En als ze er achterkomt dat hij daar een vriendin heeft, is ze erg teleurgesteld: het is een Engelse...
De cirkel is rond...

Het is een complex boek, een cirkelroman dus. De thema' s zijn velerlei: de belangrijkste zijn migratie en identiteit, daarnaast verlies, leven in verleden en toekomst (de personages idealiseren hun verleden, en zien de toekomst hoopvol tegemoet), de rivaliteit tussen broers.
Riccardo, de afwezige man, drukt een stempel op het hele verhaal. Op de achtergrond blijft hij aanwezig, en dat hindert de verstandhouding tussen man en vrouw, tussen moeder en zoon, en zelfs tussen zoon en geliefde. Pas als ze in het reine kunnen komen met wie hij eigenlijk was, kunnen ze dat ook met zichzelf.
Ik vond het een boeiende psychologische roman. Faccini is zelf een immigrant, groeide op in Frankrijk, als zoon van een Italiaanse vader en Engelse moeder.
Zijn debuutroman was 'De jongen die alles goed wou denken'. Dit is een waardig opvolger.

"Hij had zichzelf gehuld in vreemde talen en zijn eigen taal verloren. Zijn eigen versie van de Toren van Babel wankelde, stortte in elkaar en er zou niets anders voor in de plaats kunnen komen dan hijzelf."

ISBN 9789029079570 | Paperback | 318 pagina's | Uitgeverij Meulenhoff | 2007

© Marjo, april 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: