Bart Van Lierde
Een sprong naar de hemel
Dit boek heeft twee kanten. Aan de ene kant vertelt van Lierde over de muziek, over drie getalenteerde kinderen uit één gezin, die ieder op hun eigen manier met muziek bezig zijn. Maar aan de andere kant zijn die kinderen, vooral de oudste, erg pervers, en Van Lierde schaamt zich niet om alle seksuele activiteiten, incest en sodomie, en nog erger, neer te pennen. Een deel daarvan had denk ik wel weg kunnen blijven. Maar hij is een goed verteller, zijn dialogen zijn verrassend helder, en het sfeertje in het boek doet denken aan Faber en Waters, zonder Victoriaans te zijn.
In een muzikaal gezin is Felix de oudste, hij studeert piano, componeert en speelt in kroegen en bordelen, waar hij ook zijn lusten botviert. De tweede zoon Hector speelt gitaar, en componeert en de derde is Fanny, ook erg talentvol, maar een meisje. Zij is gedoemd achter de schermen te blijven.
Alle drie de kinderen zijn leugenachtig, achterbaks, en denken alleen aan hun eigen hachje. Ze zijn al jong seksueel actief, en waar Felix zich deels met zijn niet eens onwillige moeder vermaakt, vormen Hector en Fanny een paar.
Het gezin is niet rijk: er is net voldoende om een van de kinderen verder te laten studeren, en dat wordt Felix. Hij gaat naar Leipzig, waar hij intrekt bij zijn leraar en diens vrouw Clara verleidt. Hij ontdekt dat zij (net als Fanny later) de stille kracht is achter het succes van zijn leraar. Als Clara zwanger blijkt te zijn, en de leraar niet de vader kan zijn, moet Felix beloven het kind te zullen erkennen. Maar eerst gaat hij terug naar Leipzig, waar ook Hector weer terug is. Hector is naar Parijs geweest, heeft daar furore gemaakt en het nodige meegemaakt en nu komt hij zijn verloofde voorstellen. Niet wetend dat zij een hoertje is dat Felix goed kent.
Het verhaal van de zus is slechts bijzaak in het boek, zij staat (net als Clara overigens) voor de rol die vrouwen in de negentiende eeuw hadden in de muziek: geen dus eigenlijk. Ze mochten hun piano in huiselijke kring bespelen, maar dienden verder hun kunsten voor zich te houden.
Wat van Lierde verder met zijn verhaal wil vertellen is niet duidelijk. Hij heeft er geen echte historische roman van gemaakt, omdat hij blijkbaar nogal met de feiten gegoocheld heeft. Clara en Fanny zijn de namen van de vrouwen van Schumann en Mendelsohn, maar meer dan de namen en het feit dat zij hun muziek aan hun echtgenoten beschikbaar stelden, gebruikt hij niet. Of componisten in die tijd zo op seks belust waren?
Maar het verhaal boeit, tot het einde toe.
ISBN 9055156949 | Hardcover | 432 pagina's | Uitgeverij Van Gennep | juni 2006
© Marjo, februari 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
