Arjen Lubach

Toon alleen recensies op Leestafel van Arjen Lubach in de categorie:
Arjen Lubach op internet:

 

Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend




Er zijn mensen die bijna alles aan het leven interessant vinden, maar ik heb  besloten ergens een grens te trekken.(-) Ondertussen sta ik in het kleine cirkeltje van dingen die ik interessant vind. Zo af en toe stapt er eens iemand bij me in het cirkeltje. Meestal is het Lotte, maar vaak blijft ook zij een paar meter verderop.'


De eerste zin is: 'Dit is het verhaal van mijn schuldgevoel'
Maar het boek is bijna uit voor de lezer te horen krijgt waarom de ik-persoon zich schuldig voelt. Benjamin zit in Kopenhagen het verhaal van zijn leven te schrijven. Het is het verhaal dat de lezer meekrijgt, en waarbij we af en toe teruggaan naar het heden. Flashbacks naar Spanje, en verder terug, naar zijn verleden en het verleden van zijn ouders vormen een geheel dat best lastig leest.

'Zoals de meeste verhalen kent dit verhaal grotere en kleinere schakels. Schakels die wanneer je ze weghaalt het verhaal in stukken zouden doen vallen en schakels die niemand ooit zou missen, hoe vaak het verhaal ook verteld wordt.'


Naast die schakels zijn er ook de lijstjes, zoals die eerste die voor op het boek staat: 'het lijstje van de mensen die ik ken die mijn moeder gekend hebben'. Dat zijn niet veel mensen! De oorzaak daarvan is dat Benjamins moeder al snel uit zijn leven verdwenen is. Toen ze stierf, stuurde ze hem naar haar broer, oom Otto, die de enige familie was. Benjamin was een kind, en had geen idee wat zijn komst betekende voor zijn oom. Als hij daar achter komt vertrekt hij naar Barcelona, waar hij lange tijd bivakkeert. Waar ook een groot deel van het verhaal speelt. Op een dag krijgt hij een briefje van Lotte dat ze binnenkort zal komen. Het brengt hem van zijn stuk, wat moet hij nu met het meisje dat bij hem is?

'In elke andere situatie had ik mijzelf in de badkamerspiegel goedkeurend toegeknikt wanneer er een meisje op mijn bed haar chocolade liet smelten, maar nu kwam het verleden op bezoek en zat het heden op mijn kamer. Dat kon niet goed gaan.'


'Ik verwachtte van dit meisje helemaal niets. Ik verwachtte dat ze verdween uit mijn herinnering op het moment dat ze de deur uit zou stappen. Er zijn meer mensen geweest die uit mijn herinnering zijn gestapt op het moment dat ze verdwenen. Zo werkt het.'


Lotte is een meisje dat 'een andere schakel' wordt genoemd. Hij leerde haar kennen toen hij bij oom Otto woonde. Het blijft lang onduidelijk of haar rol uiteindelijk een belangrijke rol is. Zolang ze beiden nog kind zijn, is zij echter naast oom Otto de enige persoon van betekenis. Zijn eerste grote liefde. Maar net als zijn moeder verdween ook zij. Haar briefje dat hij ontvangt in Barcelona brengt hem terug in de tijd. Zal ze komen? En wat betekent dat dan voor Benjamin?
De lezer weet dan nog niet waarom hij in Barcelona zit, en ook niet waarom hij later in Kopenhagen zijn verhaal zit te schrijven. Ik ga het ook niet verklappen.
Dit boek is een tragisch verhaal, maar wordt op een wrang-komische manier verteld. Dat maakt de schok des te groter. Het is een eenzame jongen, die Benjamin, een jongen die je hart raakt.


ISBN 9789041708120 | Paperback | 252 pagina's | Uitgeverij Maarten Muntinga | maart 2010

© Marjo, 11 september 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: