Anne Haverty
Categorie: Recensies Volwassenen
Eén dag als tijger
“Marty Hawkins staat aan het begin van een veelbelovende carrière als historicus. Maar wanneer zijn ouders plotseling overlijden keert hij terug naar de schapenboerderij van de familie, waar zijn broer Pierce de scepter zwaait. Marty ontfermt zich over het genetisch gemanipuleerde schaap Missy en wordt daarmee pas echt een vreemde vogel in de nuchtere boerenomgeving.”
Wat de achterflap niet vermeldt, is dat het schaap Missy eigenlijk een ziekelijk lam is, een soort mislukt exemplaar dat nogal wat menselijke trekjes in haar (eet)gedrag vertoont. Marty ontdekt het beestje als zijn broer Pierce naar de stad gaat om een paar genetisch gemanipuleerde schapen te kopen. Als een klein kind houdt Marty voet bij stuk dat hij dat arme dier, dat hem zo smekend aankijkt, hebben wil. Pierce geeft hem uiteindelijk goedmoedig zijn zin. Dat zet onmiddellijk al de toon voor de onwennige relatie tussen beide broers: Pierce is een in-goed mens en voelt zich als oudere broer verantwoordelijk voor zijn jonger broertje dat het na de dood van hun ouders ontzettend moeilijk heeft. Marty, die zijn carrière de rug toegekeerd heeft, maar eigenlijk niet zo goed weet waarom, geeft de indruk zich uit nostalgie terug in zijn oude omgeving te nestelen, maar het is overduidelijk dat hij daar niet past. Toch houden ze allemaal de schijn op, en hij schept er heimelijk plezier in om zijn broer te testen in diens goedheid. Hij vertroetelt het schaap, dat weigert gras te eten, met pap en koekjes en chocolade, verhaaltjes voor het slapengaan, verzonnen liedjes en rijmpjes. Toch is zijn verhouding met Missy steeds ook een beetje dubbel: af en toe verwaarloost hij haar en dan is hij vol berouw over zijn eigen gedrag.
Naarmate het verhaal vordert, wordt het duidelijk dat Marty nooit echt nog zal aarden in zijn thuisdorp, dat hij hopeloos verliefd is op Etti, de vrouw van zijn broer, met wie hij de interesse voor het schaap deelt. Etti beantwoordt die gevoelens ook en het mondt allemaal uit in een wilde vlucht waarbij het schaap eigenlijk enkel nog als excuus dient.
Wie dacht dat dit een komisch verhaal zou worden, komt een beetje van een kale reis thuis. Toegegeven, de situaties zijn op zich wel grappig, maar het verhaal is dat allesbehalve. Dit boek gaat over Marty, over zijn worsteling (die wat al te nadrukkelijk wordt uitgesponnen met uitgebreide gedachtegangen, overpeinzingen en stormen van emoties) een plaatsje te veroveren voor zichzelf en daar eigenlijk niet in slaagt. Als lezer voel je het al: hier valt aan het noodlot niet te ontkomen, en het einde is dan eigenlijk ook niet zo’n erg grote verrassing, iets te drastisch en daarin net voorspelbaar naar mijn zin.
Overigens: de titel slaat op een schitterend Tibetaans spreekwoord dat luidt: “het is beter één dag als tijger te hebben geleefd dan duizend jaar als schaap.” Of hoe spreekwoorden in één zin beter kunnen zeggen wat het boek nogal chaotisch probeert te vertellen in 286 bladzijden.
ISBN 9052269823 | Paperback | 286 pagina's | Uitgeverij De Geus | 2003
© Elvira, juli 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
