Wanneer de cyclonen komen
Anita Nair

Meera is met haar man Giri en zoon Nikhil op een feestje. Ze is gelukkig, alles is goed, een perfecte septemberdag. Terwijl ze zichzelf vergelijkt met de godin Hera, dringt ineens tot haar door dat ze haar Zeus al een tijd niet gezien heeft. Waar is Giri eigenlijk?  Als ook Nikhil hem niet kan vinden en blijkt dat ook de auto weg is, is Meera gedwongen een lift te accepteren van Jak, kort voor J.A. Krishnamurthy. Ongemakkelijk zitten de onbekenden bij elkaar in de auto, allebei zo met hun eigen gedachten: Meera maakt zich zorgen over Giri: is hem iets overkomen? Of heeft hij een ander? Dat had Zeus immers ook? Jak, of Kitcha, wordt besprongen door herinneringen nu er een dertienjarig kind in zijn auto zit. Jak is een Indiër die een tijd in Amerika heeft gewoond. Als professor houdt hij zich bezig met het weer, meer specifiek met cyclonen.

Het boek is opgebouwd als een cycloon. Ieder deel begint met een stukje tekst van de professor, over de diverse stadia van een storm. Analoog ontstaat een warme vriendschap tussen Meera en Jak, die zich verdiept naarmate de cycloon aan kracht wint.
Meera is na het verdwijnen van haar man bezig met overleven. Hoe moet ze zichzelf, haar zoon, haar moeder en grootmoeder die bij haar in huis wonen, onderhouden? Ze schrijft kookboeken, maar daar zat nu net even de klad in. Als ze attent gemaakt wordt op een advertentie waarin gevraagd wordt om een assistente, solliciteert ze. Laat het nu de professor zijn die hulp zoekt! Want hij is met een eigen probleem bezig. Zijn negentienjarige dochter Smriti ligt in coma na een laffe aanval door onbekende daders. Jak wil weten wat er gebeurd is, misschien ligt daar de oplossing voor haar ontwaken.

Meera en Jak proberen ieder hun eigen cycloon te overleven, eerst ieder voor zich, later samen. Het is een roman over wanhoop en een manier met de dieptepunten in het leven om te gaan.
Het is een mooi verhaal, maar Anita Nair maakt het haar lezer niet echt makkelijk. Constant springt ze heen en weer in de tijd; het heden wordt herhaaldelijk onderbroken door flashbacks naar een dichtbij verleden, maar ook ver terug. Nu eens is er een ik-verteller, dan weer is het verhaal in de derde persoon, en soms is de tekst in de jij-vorm, als Jak in gedachten tegen Smriti praat.
Maar het is de moeite waard, het is een boeiend verhaal met een inkijkje in het leven in India. Ook vertelt ze hoe het mensen vergaat die repatriëren. Smriti is een meisje dat zweeft tussen twee culturen. Haar verhaal is akelig, maar laat goed zien hoe moeilijk het is om terug te keren naar een land waar je dacht thuis te horen. En Meera die op haar beurt heen en weer getrokken wordt tussen de oude waarden en de moderne tijd. Cyclonen komen, maar verdwijnen gelukkig ook weer. Alleen: wat blijft er dan achter?

ISBN 9789056723583 | Hardcover | 366 pagina's | Uitgeverij Signatuur | maart 2011
Vertaald uit het Engels door Laura van Campenhout en Annemarie van Limpt

© Marjo, 06 april 2011