Vuurwerk en ventilators
Amélie Nothomb

Dit boek gaat over de drie jaren die Amélie Nothomb doorbracht in China, van haar vijfde tot haar achtste. In het begin van de jaren zeventig werd het gezin, tegen hun zin, overgeplaatst naar Peking, de stad waar de air-conditioning niet werkten, maar de ventilators volop draaiden.
"geen land verblindt meer dan China: de mensen die ervan terugkeren hebben het uitsluitend over de vele prachtige dingen die ze gezien hebben. Geheel te goeder trouw zijn ze geneigd in alle talen te zwijgen over de daar om zich heen grijpende lelijkheid, die hun toch niet ontgaan kan zijn. Dat is merkwaardig. China is als de bedreven courtisane die erin slaagt haar talloze lichamelijke gebreken, zonder ze te verbergen, te doen vergeten en al haar minaars het hoofd op hol te brengen."

Amélie vindt het er vreselijk na Japan, maar met de andere kinderen die zich in hun "getto" bevinden maken ze er het beste van. Ze voeren oorlog: "breng een bende kinderen van verschillende nationaliteiten samen in een beperkte, afgesloten en gebetoneerde ruimte. Laat ze, zonder toezicht, hun gang gaan. Alleen een naïeveling kan denken dat die kinderen elkaar hun vriendschappelijke hand zullen reiken."
De kinderen vormen twee partijen, die elkaar op school en na school heel serieus belagen. Als een vijand gevangen wordt, wordt hij gemarteld: niet met wapens, maar kinderen kunnen blijkbaar heel gemeen zijn. Zolang de volwassenen dachten dat kinderen de strijd tegen het Communisme naspeelden lieten ze hen hun gang gaan. (opm: heel vreemd vond ik dat, zeker als ik las hoe gevangen vijanden behandeld werden).

Amélie wordt voor het eerst verliefd: op een beeldschoon Italiaans meisje, dat haar volkomen negeert. "Ik doe alles wat je maar wilt" zegt Amélie tegen de mooie Elena. En Elena vraagt haar twintig rondjes te rennen om het schoolplein, wetend dat Amélie last heeft van astma. De twintig rondjes worden er veertig, zestig en nog laat Elena haar niet stoppen. Totdat Amélie het bewustzijn verliest.
Als Amélie alles opbiecht aan haar moeder vertelt deze haar dat mooie mensen heel gemeen kunnen zijn en dat het het beste is als ze haar volledig negeert. En Amélie ontdekt dat de Liefde hetzelfde is als lijden en oorlog...

Weer een fascinerend boek van deze Waalse schrijfster. Hoewel ik mijn twijfels heb bij wat ze de kinderen laat beleven en voelen- kan een kind van zeven echt verliefd worden en op deze manier daarmee omgaan?- verstoort dat allerminst het leesplezier.

ISBN 9022313271 | Paperback | 130 pagina's | Uitgeverij Manteau | 1994

© Marjo, april 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer: