Aloysius Keller
Symfonie der dagelijkse dingen
Als Maria, de echtgenote van Alec Gonzaga, een ongeneeslijke ziekte blijkt te hebben, vraagt Alec haar wat ze nog graag zou willen in haar leven. Dat ze graag nog naar Indonesië en naar New York zou willen verbaast hem niet, en eigenlijk weet hij dat ook haar laatste verzoek niet zomaar uit de lucht komt vallen. Ze wil graag dat hij haar vertelt over zijn jeugd. Waarom wil hij daar nooit over praten? Hij is toch ook vanwege zijn jeugd de man geworden wie hij is en van wie zij houdt? En misschien lucht het op, hij heeft immers last van nachtmerries? Maar – zegt Alec – ik heb Maman beloofd er over te zwijgen.
Schrijf er dan over, zegt Maria.
Hij stemt er in toe in ieder geval een psycholoog te raadplegen. Hij gaat in therapie, al duurt het lang voor hij zijn eigen grenzen kan overschrijden. Zijn weerstand is en blijft groot. Tot ze in Indonesië komen en dat land – logisch natuurlijk – zijn herinneringen doet ontwaken. Ze zijn op Java, het land waar hij geboren is, en vanwaar het gezin Gonzaga in de jaren vijftig noodgedwongen en tegen hun zin moest vertrekken.
Zijn vader was krijgsgevangen, en kwam vel over been en vooral zwijgend terug bij zijn gezin. Dat zwijgen bleef, er werd niet over de tijd op Java gesproken. Alec weet nauwelijks iets over die periode. Hij was nog een klein kind toen het gezin de bootreis naar Nederland ondernam. In Nederland was hij een buitenbeentje, een pinda, maar wonderlijk genoeg is het niet zozeer die kille ontvangst in Nederland, maar vooral het afscheid van zijn verzorgster, Nonni, dat hem getraumatiseerd heeft.
Terwijl Maria afscheid moet nemen van het leven, komt bij Alec zijn verleden volledig binnen. Zijn leven wordt vol, de moeite waard. Hij kan schrijven. Niet de filmscenario’s die hij altijd al schreef, maar een roman. Maria stimuleert hem daarin, ook na haar dood.
‘Ineens realiseer ik me wat Maria verlangt. Dat ik echt zal gaan leven volgens principiële beginselen en of die nu geworteld zijn in sociaaldemocratische gedachten, het liberale erfgoed of de christelijke overlevering blijft mijn keuze. Maar ik moet kiezen. (-) Zij wil dat ik op zelfgekozen beginselen sta, niet de beginselen van mijn ouders of de streek waarin ik ben opgegroeid. Dan pas ben ik in haar ogen een echte vent.’
Het boek is opgedeeld in 4 delen, met voor ieder hoofdstuk een overdenking, of een citaat, en bij het begin van het hoofdstuk een muzikale aanduiding.
Muziek en dans spelen een grote rol in de levens van de echtelieden. Dat we over hun drie dochters alleen maar lezen dat ze er zijn en dat ze weer eens naar een tante gebracht worden, werkt heel bevreemdend. Ook is er een spanningsboog waardoor de verwachting gewekt wordt dat er iets schokkends gebeurd is in het verleden van Alec. Dat is dan ook wel zo, maar het wordt heel bedekt verteld, zonder poespas, koel zelfs. Zodat die spanningsboog niets oplevert.
Wat het boek wel oplevert zijn inzichten. Inzichten in een leven met dagelijkse dingen. Het is inderdaad de symfonie der dagelijkse dingen. De schrijver duikt diep in zijn personage en misschien wel in zichzelf gezin het feit dat er veel overeenkomsten zijn tussen Alec en Aloysius. Het boek is hier en daar langdradig, alsof de schrijver zichzelf niet los kan laten. Jammer.
Achterin het boek staan nog lijsten met de vertalingen van woorden en de betekenis van bepaalde muziektermen.
Aloysius Keller (1948) werd geboren te Buitenzorg – het huidige Bogor - in het voormalig Nederlands-Indië. Hij studeerde af aan het Amerikaanse Wheaton College, waar hij literatuur- en schrijfcolleges volgde. Zijn bevindingen over posttraumatische stressstoornis en therapeutische schrijftrajecten zijn gebaseerd op persoonlijke ervaringen. ‘Symfonie der dagelijkse dingen’ is zijn debuutroman.
ISBN 9789492115157 | Paperback | 573 pagina's | Godijn Publishing | september 2016
© Marjo, 25 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
ISBN 9789492115157 | Paperback | 573 pagina's | Godijn Publishing | september 2016
© Marjo, 25 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
