Adriaan van Dis
De wandelaar
Het beste ervan maken is in het begin van het boek voor Mulder, een zestigjarige Nederlander die in Parijs woont, een eenzaam maar eenvoudig gebeuren. Hij heeft zijn zaken goed voor elkaar: hij leeft van een erfenis, houdt van mooie en dure kleding, goed eten en nog betere wijn en bezoekt graag een tentoonstelling of museum om zich daar te goed te doen aan de aanblik van schoonheid. Op doktersadvies wandelt hij kilometers door de stad, altijd in zijn eentje. Dan verandert er iets.
Tijdens een van zijn wandelingen komt hij langs een kraakpand dat in brand staat. Het overvolle huis wordt voornamelijk bevolkt door buitenlanders, waarschijnlijk velen van hen ook nog eens illegaal. Uit een van de ramen springt een hond naar buiten die zich zeer doelbewust op Mulder stort, hij kan niet anders dan het beest in zijn armen nemen. De politie suggereert dat hij de hond kent en meer van de hele zaak af weet. Als een agent hem dan ook naar zijn naam vraagt noemt hij zich spontaan Nicolas Martin, de naam die hij net heeft gelezen op een plaquette in de muur van het brandende gebouw. Deze opwelling zal hem in de loop van het verhaal nog de nodige problemen opleveren.
In de dagen na de brand bezoekt Mulder, die voor de buitenwereld Nicolas Martin blijft, diverse plechtigheden voor de overleden slachtoffers. Hij komt hierdoor in aanraking met père Bruno, een Dominicaner pater die zich vanuit zijn geloof inzet voor de minderbedeelden in de maatschappij, van een flinke borrel houdt, maar niet erg gewaardeerd wordt door de officiële kerk. Van hem hoort hij ook het verhaal over de herkomst van de hond, die na een reis van twee jaar uit Tsjaad in Parijs beland is. De hond, die geen naam heeft, maar door iedereen “le chien” genoemd wordt, verandert zijn leven. Hij loopt hij niet meer alleen door de stad, maar samen met de hond, die hem in contact brengt met een kant van het leven die hij niet kent en eigenlijk ook niet wil kennen: het Parijs van de daklozen, de zwervers, de illegalen en de rebellerende jongeren. Met enkele van de mensen die hij ontmoet krijgt hij een speciale band: de “doofstomme” chinees, de dakloze vrouw met de prothese, de door de brand weduwe geworden Sri en Fanta, een meisje dat met zware brandwonden in het ziekenhuis ligt en dol is op de hond.
In de stad gist het: er zijn demonstraties voor én tegen een generaal pardon van de illegalen, brandjes, relletjes, een (kerk)bezetting, brandende auto’s in de buitenwijken en overal politieagenten. Door de gevolgen van die ene simpele wandeling verandert zijn leven totaal. Hij probeert zelfs “goed te doen”, hoewel de manier waarop hij dat doet door de ontvangers niet op prijs wordt gesteld. Zijn bemoeienis gaat zover dat hij op een donkere nacht een ontmoeting heeft met een Albanese maffioso om een illegaal paspoort voor iemand te kopen, iets onvoorstelbaars voor deze keurige heer. Zijn echte goede daad, recht uit zijn hart, is het afstaan van de hond aan wie hij zeer gehecht is geraakt. Hij draagt hem over aan Fanta, het meisje met de brandwonden, dat inmiddels uit het ziekenhuis ontslagen is.
“Hij liep alleen en zag en rook alles.”
De laatste zin van het boek en vooral het woordje “alles” geeft de verandering aan die in Mulder heeft plaatsgevonden. Hij is niet opeens een sociale en betrokken figuur geworden die zich stort op de hulpverlening aan minder bedeelden, maar hij is wel zodanig veranderd dat hij een open oor en oog heeft gekregen voor de wereld om zich heen. De woorden aan de bovenkant van het verslag, “het beste er van maken”, krijgen dan ook een heel andere inhoud.
Het is een prachtig boek waarin het verhaal en de actuele gebeurtenissen naadloos op elkaar aansluiten en in elkaar overlopen, geschreven in een uitermate zorgvuldige stijl, met prachtige beelden en ook nog wat broodnodige humor.
Een topper!
ISBN 9789045700151 | Paperback | 219 pagina's | Uitgeverij Augustus | januari 2007
© janna, maart 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De wandelaar
Hij woont in zijn geliefde stad, Parijs, en hoeft dank zij een erfenis niet te werken.
Hij is een keurige man, vrijgezel, die op orde, netheid en regelmaat gesteld is. Omdat de dokter het geadviseerd heeft maakt hij iedere avond voor het slapen gaan een wandelingetje, meestal dezelfde route. Onderweg heeft hij zo zijn vaste rituelen. Soms maakt hij hier en daar een praatje, maar echte vrienden die over de vloer komen heeft hij niet. En dan ineens staat zijn wereld op zijn kop: hij komt in een oploopje terecht, waaruit hij niet weg kan. De menigte drijft hem naar een brandend huis, en hij blijft zijns ondanks staan kijken, naar het blussen en de pogingen van de brandweer om mensen; levens te redden. Dan springt de hond uit het raam en springt tegen Mulder op. Omdat iedereen schijnt te denken dat het 'dus' zijn hond is, neemt Mulder hem maar mee.
Dat is het begin van een totaal ander leven... de hond neemt het heft in handen, brengt Mulder overal waar hij eigenlijk niet wil zijn, brengt hem in contact met mensen waar hij vroeger met een boog omheen liep. Totaal in de war doet Mulder dingen die hij nooit had gedacht te zullen doen: hij geeft bij de politie een valse naam op, hij laat een vieze zwerfster in zijn huis, hij maakt een deal met de maffia.
Nooit zal zijn wereld er nog hetzelfde uitzien...
Het boek begint heel tam, ik had geen idee wat de schrijver nu eigenlijk wilde met dit boek. Al gebeurt er veel, toch kabbelt het maar een beetje. Omdat Mulder passief blijft denk ik.
Het verhaal komt pas tot leven op het moment dat Mulder alles wat hem overkomt begint te accepteren, en er zich actief mee gaat bemoeien. Hij kan zich niet langer aan het ware, het echte leven onttrekken, en wil dat ook niet meer.
Dit besef drong pas tot me door toen ik het boek al lang en breed uit had. Ik wil het dus nog een keer lezen, om te weten of ik het anders beoordeel nu.
Maar nog even niet...
ISBN 9789045700151 | Paperback | 219 pagina's | Uitgeverij Augustus | januari 2007
© Marjo, april 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer: