Sunna Borghuis
Scheetjesles
en andere voorleesverhalen over De bende van drie vier
Ook in dit boek verzint hij weer de gekste dingen zoals het onderwerp voor de spreekbeurt van Kees. Houd een spreekbeurt over scheetjes laten bedenkt papa, daar heeft nog niemand het over gehad! Mama vindt het een idioot idee maar Kees vindt het geweldig. En ja, hoor als het mama toch gelukt is de eerste spreekbeurt van Kees in de klas bij te wonen kan ze wel door de grond zakken van schaamte. Kees vertelt over scheetjes en wat voor geluid ze maken. De klas en zelfs de juf doet vrolijk mee. Maar het allerergste moet nog komen... mama laat ook scheetjes vertelt Kees, scheetjes die je niet hoort maar dat zijn wel de vieste, want die stinken het ergste!
Arme mama...
En zo denk je wel vaker arme mama, want mama komt heel vaak in een enorme troep thuis en is altijd de spelbreker, de nette hardwerkende vrouw die al die gekke spelletjes die haar man verzint niet echt kan waarderen. Zoals de keer dat ze thuiskwam en het in de keuken een enorme troep was en de kinderen buiten in hun blootje in de regen stonden te dansen. Ze was al zo moe van de hele dag hard werken en dan ook dit nog... Ze hadden chocoladefabriek gespeeld vertelde papa blij en waren vies geworden.
Maar toch missen de kinderen mama altijd. Ze vinden het het leukst als mama gewoon thuis eet en hun naar bed brengt of welterusten komt zeggen.
Dat het niet altijd kan snappen ze ook wel, vooral als opa heel erg ziek wordt, dan moet mama natuurlijk heel veel naar opa toe. Soms mogen de kinderen mee en ook daar maken ze er weer een klein feestje van en opa vindt het prachtig. Maar op een dag hoeven ze niet meer naar opa, want opa is naar de hemel.
Een andere keer hebben de kinderen en papa weer veel plezier zoals de keer dat ze billenkoek verkopen op de vrijmarkt of samen met papa een nieuwe auto gaan uitzoeken. Het is een boek met een lach en een traan. Meestal zijn de verhalen heel grappig en vrolijk en ook de dood van opa wordt niet heel zwaar en akelig gebracht.
Enkele verhalen kwamen me wel heel bekend voor en dat kan kloppen, een aantal stond al in Het poepkasteel...
Toch zou ik voor een volgend boek over 'De bende van vier' wel willen pleiten voor mama, zij wordt steeds wel erg stijfjes, saai, zeurend en vervelend afgeschilderd. Dat mag best wel eens wat leuker, het wordt bovendien wel erg voorspellend hoe mama zal reageren of reageert op de streken van papa en haar kinderen.
Bij de verhalen staan opnieuw geweldige afbeeldingen van Harmen van Straaten, hij weet de sfeer zoals altijd feilloos weer te geven.
Kortom, leuke verhalen maar op een gegeven moment wordt het een beetje veel van hetzelfde vanwege de vaak 'zure' reactie van mama. Je zou papa bijvoorbeeld ook af en toe wel eens, als verrassing, serieus willen zien in plaats van de eeuwige clown ofwel het vierde kind in huis.
Maar het boek is natuurlijk geschreven voor kinderen en zij zullen enorm genieten van de verhalen, juist vanwege de scheetjes en de gekke invallen van papa. Daarom toch een aanrader.
ISBN 9789025753245 | Hardcover | 192 pagina's | Gottmer | oktober 2013
Leeftijd: 6+
© Dettie, 26 december 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
