Silvia van de Put
Categorie: Recensies 6-9jr
Giga Gertie
Wie niet groot is, moet een opa hebben
De zomervakantie is bijna afgelopen en dit jaar komt Gertie in de klas van meester Jean-Pierre. Leuk vindt ze dat niet want ze houdt niet zo van veranderingen. Bovendien vond ze dat de meester maar een beetje interessant aan het doen was toen hij zich voor de vakantie alvast voorstelde. Maar ja, ze zal het wel zien allemaal. Gelukkig is Huupie hun buurman en oppas er. Gertie en haar zus Frieda zijn stapelgek op hem. Huupie heeft altijd tijd en is altijd geduldig en geeft altijd antwoord. Gertie schrikt dan ook als Mar, haar moeder, op een dag zegt dat Huupie al oud is. Zo had ze hem nog nooit gezien. Huupie is Huupie, geen oude man! Maar Huupie is het wel, en zelfs een beetje eenzame oude man.
En dan begint school weer en meester Jean-Pierre is heel anders dan juf Suzanne. Hij is streng en niet gezellig en zegt steeds 'Ben ik duidelijk?' De klas is ook heel rustig bij hem. Dat is wel heel erg wennen. Maar wat doet de meester raar over het reisje naar De Efteling dat Gertie vorig jaar gewonnen heeft? Ze mag met de hele klas daar naartoe en nu mag ze van haar ouders vanwege haar verjaardag de hele klas daar tracteren op pannenkoek! Maar.. de hele reis gaat niet door! Die stomme school is vergeten de bus en De Efteling te reserveren. Nu kunnen ze pas aan het eind van het schooljaar! Gelukkig is Huupie er, hij zorgt voor een fantastische oplossing.
Iedereen denkt dat Huupie de opa van Gertie is maar helaas is hij dat niet. Gertie kent haar ene opa niet. Dat is haar Spaanse opa, de vader van haar moeder. Ze besluit hem te gaan zoeken, ze wil ook een échte opa, maar de Spaanse opa reageert heel anders dan ze verwacht had.
Ondertussen heeft Huupie verteld dat hij wil verhuizen naar Huize Petronella, dan is hij niet meer zo alleen. Daar wonen mensen van zijn eigen leeftijd. Gertie snapt het wel, zij wil ook wel een vriendin maar dat lukt steeds maar niet. Maar het idee dat Huupie niet meer naast hun zal wonen vindt ze heel akelig, vanuit haar boomhut kon ze altijd naar Huupie kijken en even naar hem zwaaien. En het was zo'n fijn idee dat Huupie er altijd was.
Huupie verhuist en Gertie bezoekt hem veel in huize Petronella. Ze ziet dat hij het daar naar zijn zin heeft maar wat zijn die oude mensen slóóm. Ze heet niet voor niets Giga Gertie, ze heeft weer eens een plan bedachtvoor die 'slome' oudjes en uiteindelijk blijkt alles heel goed te verlopen voor iedereen. Uiteindelijk krijgt Gertie er zelfs een vriend bij!
Het verhaal is leuk, Gertie is een humoristisch kind. Toch, ook al is ze heel slim en mocht ze twee klassen overslaan, klopt haar doen en laten niet altijd met een kind van haar leeftijd. Een kind van vijf, blijft een kind van vijf. In haar spraak, haar doen en laten lijkt ze meer op een kind van acht of tien.
Ook laat het begin van het boek je denken dat de nieuwe meester nog voor heel veel ellende zal zorgen maar dat is niet zo. Hij valt eigenlijk zo goed als weg in het verhaal evenals het zoeken naar een vriendin wat Gertie aankondigde te zullen gaan doen. Pas op de laatste bladzijden speelt dat ineens weer een rol.
Waarschijnlijk wilde de schrijfster teveel in het verhaal stoppen en komt alles daardoor niet helemaal tot zijn recht. Vermoedeljk wilde ze o.a. overbengen dat iets niet in een naam zit zoals Huupie die in naam geen opa is maar in zijn doen en laten wél een echte opa is.
De lijn in het verhaal is er dus niet helemaal, het rammelt een beetje, en dat is jammer maar je gooit het boek zeker niet geïrriteerd aan de kant. Ondanks mijn aanmerkingen, heb ik het boek wel met plezier gelezen want ook al is Gertie mogelijk wat 'oud' voor haar leeftijd ze is wel een leuke, vrolijke en fantasierijke meid.
Zie ook http://www.gigagertie.nl
ISBN 9789044815122 | Hardcover | 110 pagina's | Clavis Uitgeverij | april 2011
Met illustraties van Loes Riphagen | Leeftijd: 8+
© Dettie, 29 februari 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
