Saskia Hula

Toon alleen recensies op Leestafel van Saskia Hula in de categorie:
 

Lars lust geen boeken Lars lust geen boeken


Hoe krijg je een kind zover dat hij toch gaat lezen, terwijl hij er helemaal niet om geeft? Lars kan zoveel dingen: doelpunten maken, zwemmen en duiken, spijkers inkloppen en veters  binden, en nog veel meer. Maar lezen? Hij kan het wel, maar vindt het gewoon niet leuk. Hij vindt de juf maar vervelend met haar gezeur. Ze zegt tegen zijn moeder:

’Lars moet meer lezen! Heeft hij dan helemaal geen boeken? Ga toch eens met hem naar de bibliotheek! Daar vind je heel mooie boeken! Enz enz..’


Lars vind het maar niks. Immers:

‘Want juffrouw Boeket kan niet voetballen. En tijdens de zwemles blijft ze aan de kant staan. Ze kan vast ook niet in een touw klimmen. Ze kan geen tijgerhaai van een witte haai onderscheiden. En je gelooft het niet, maar ze draagt nooit schoenen met veters!’


En Lars zegt daar toch ook niets van?! Maar Mama wil van het gezeur af zijn, en hangt een briefje op in de hal van de flat. Wie Lars aan het lezen krijgt, mag komen eten!
De buren komen allemaal langs, en laten een boek, of soms zelfs een stapel achter. Lars zucht eens diep, schuift de boeken weg en gaat lekker voetballen.
Ook Sofie komt langs, maar zij begrijpt eigenlijk best dat Lars niet wil lezen, en ze wil hem wel van zijn boeken afhelpen.  Want zij verslindt boeken! En dan blijkt er een verrassing in een doos te zitten…

Erg leuk verhaaltje, in een duidelijke, grote letter, met prettige witregels. En vooral ook leuke tekeningen, op bijna elke pagina, zodat een kind aan wie je voorleest, lekker plaatjes kan kijken. Hoeft hij/zij zelf niet te lezen…


ISBN 9789044812831 | Hardcover | 53 pagina's | Clavis Uitgeverij | september 2010
Vertaald uit het Duits door Roger VanBrabant | Leeftijd: 8+

© Marjo, 01 februari 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Lars lust geen boeken Lars lust geen boeken


Lars kan bijna alles. Lars kan goed doelpunten maken. Hij kan zwemmen en duiken en tot helemaal boven in het touw klimmen. Hij kan spijkers inkloppen en schoenveters binden en op zijn hoofd staan. Hij kan een nijlkrokodil van een alligator onderscheiden en een kathaai van een hamerhaai. Bovendien is hij op een step de snelste van de hele school. Lars kan bijna alles.
Er is wel iets wat Lars niet zo goed kan en dat is lezen. Maar lezen is ook niet zo belangrijk. Want lezen kunnen de anderen toch.
Bovendien is lezen vervelend. Van lezen krijgt Lars altijd jeukende ogen en zware voeten. Zodra hij ene boek openslaat, begint hij te geeuwen. Hij wordt gewoon moe van lezen. Heel erg moe.


Zo begint het boek over Lars Menner. Maar arme Lars kan dan wel een hekel aan lezen hebben en andere dingen veel belangrijker vinden, zijn juf denkt er anders over. Juffrouw Boeket vindt juist dat Lars meer moet lezen. Elke keer als mama naar de school komt krijgt ze dat te horen. Het erge is... Lars heeft heel veel boeken, hij heeft een grote  kast in zijn kamer staan en die is zeker voor de helft gevuld met boeken.
Mama verzint van alles om Lars aan het lezen te krijgen, maar elke keer wordt Lars er zo moe van en valt hij bijna in slaap.  Maar dan heeft mama een nieuw idee. Ze hangt een groot blad papier in het trappenhuis van de flat. Daarop staat:

PRIJS TE WINNEN!

Wie Lars Menner een boek kan doen lezen, mag
tussen de middag een keer komen eten bij de Menners!
Soep, hoofdgerecht, dessert.
Extraatjes mogelijk.
Iedereen mag deelnemen


Lars vindt het vreselijk! Wie weet wat hem te wachten staat!
En ja hoor... al snel komen er mensen aan de deur. Bijvoobreeld meneer Nahodil van de tweede verdieping. Hij heeft zijn oude sprookjesboek meegebracht, maar Lars houdt helemaal niet van sprookjes.  Hij legt het boek op de ladekast in de hal.
Al gauw ligt die ladekast vol boeken. Mevrouw Fia brengt een boek over zeerovers en mevrouw Hartman brengt een hele grote stapel boeken, het zijn er wel tien! Ook zijn beste vriendin Sofie brengt boeken, zij wil graag komen eten want haar moeder kookt nooit. Zelfs de student van de derde verdieping heeft een grote doos gebracht. Maar Lars wil nog steeds niet lezen... Sterker nog, Lars baalt vreselijk. Wat moet hij nu?
Dat hij uiteindelijk toch een boek leest, is niet te danken aan het etentje van zijn moeder, maar aan zijn vriendin Sofie en de visjes in zijn aquarium.

Zelfs kinderen die een hekel hebben aan lezen zullen dit graag lezen. Bij de verhalen staan leuke gekleurde illustraties van Ute Krause. De ene keer zijn ze paginagroot en de andere keer staan de afbeeldingen tussen de tekst in. Buurman Nahodil kijkt zo lief op de tekeningen dat je bijna wel een boek van hem zou gaan lezen. Hij heeft ook steeds heel goede ideeën waar iedereen blij mee is.
Een erg vrolijk en grappig verhaal, heel leuk om te lezen!


ISBN 9789044812831 | Hardcover | 53 pagina's | Clavis Uitgeverij | september 2010
Vertaald uit het Duits door Roger VanBrabant | Leeftijd: 8+

© Dettie, 25 oktober 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: