Pieter Koolwijk
Baas van de wereld
tekst: Pieter Koolwijk
We leren de tienjarige Ivo kennen als een druk, lawaaierig jongetje dat niet zo goed nadenkt bij wat hij doet. Maar uiterlijke schijn bedriegt wel eens: eigenlijk is Ivo een heel gevoelig kind. Hij vindt het heel erg dat zijn ouders hem niet begrijpen en steeds wegsturen: ’Ga jij maar buiten spelen!’ Zijn broer en zus hoeven dat niet, dat vindt hij oneerlijk.
De enige met wie hij goed kan praten is Mila. Hij weet wel dat het vooral komt doordat zij een goede luisteraar is. Misschien moet hij minder praten, zegt ze. Voor Ivo is dat niet logisch: dan luisteren mensen toch helemaal niet naar hem?
Op school gaat het ook zo. Nu heeft hij net weer strafwerk te pakken. Hij moet een opstel schrijven over wat hij wil worden later. ‘Wat wil je eigenlijk worden’, vraagt Mila. Ivo heeft geen idee, maar ziet dan een aanplakbiljet waarop een man staat afgebeeld die met zijn voet op de aardbol staat, en hij weet het: ‘De baas van de wereld!’ roept hij. Ze schrikken er van als ineens een man uit de bosjes opduikt.
En zo leren ze de vieze, stinkende zwerver kennen, die zegt de baas van de wereld te zijn.
‘Ik mag van mijn moeder niet met vreemde mannen praten,’ zegt Ivo zonder na te denken. De woorden rolden gewoon uit zijn mond.
‘Vreemd? ‘ De man hield zijn hoofd schuin. ‘Ik?’
‘Ja,’ zei Ivo. ‘Behoorlijk vreemd. U scoort zeker een acht. Dat zou ook zelfs op uw rapport invullen bij vreemd zijn. Misschien zelfs een negen.’
Het is het begin van een behoorlijk bizar avontuur. De zwerver beschikt over heel wat bijzondere hulpmiddelen bij wat hij als zijn grote taak ziet: de wereld verbeteren. Maar hij heeft daar Mila en ook Ivo bij nodig. En inderdaad is er een grote rol weggelegd voor de druktemaker Ivo en het bedeesde meisje Mila.
Het is prachtig hoe Pieter Koolwijk dit aanpakt. Hij beheerst het ‘show, don’t tell’ heel goed.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Ivo. Met zo’n flapuit die meteen praat en niet eerst nadenkt kun je het verhaal prima vertellen, en door zijn ogen zien we de andere personages in het boek ook duidelijk worden. Met af en toe wat verstandige praat van Mila of van de zwerver ontspoort het verhaal niet. En als het dat wel doet, dan is dat alleen maar leuk!
Het is een grappig en avontuurlijk verhaal met een duidelijke boodschap. Deze bijvoorbeeld:
‘Kinderen worden de nieuwe leiders. Jullie toekomstige minister-president zit misschien nog op de lagere school. Die krijgt les van een juffrouw. En denk je dat die juf belangrijk wordt gevonden? Welnee. Mensen vinden sporters veel belangrijker.’
‘ .. die kerel verdient op één dag evenveel als de juffrouw in een maand. Hij kan een beetje voetballen, maar daar verander je de wereld niet mee. En als hij een bal mis schiet, dan kan dat gebeuren. Maar doet de juffrouw iets fout, dan moet ze op het matje komen.’
Volwassenen kennen dat liedje wel: ‘Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde’.
In dit boek wordt die boodschap vertaald naar de wereld van het kind: iedere daad kent gevolgen. Alles wat je doet is belangrijk, dus handel niet zo maar, zonder na te denken.
Ik verwacht dat Pieter Koolwijk meerdere stenen heeft verlegd met dit mooie verhaal. Het zet zeker aan het denken!
De tekeningen van Elly van Hees vind ik ook erg goed passen bij dit ietwat bizarre, maar ook filosofische verhaal!
ISBN 9789047707356 | Hardcover | 215 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | februari 2016
NUR 282 | Leeftijd 8+
© Marjo, 15 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
