De paardenprinses
Manon op de manege: Deel 1
Tekst: Nico De Braeckeleer
Illustraties: Frieda Van Raevels

Manon stelt zich voor: twaalf jaar is ze, en dol op paardrijden, paardrijden en o ja... paardrijden. Ook van andere dieren houdt ze – behalve van kakkerlakken – en ze knuffelt graag met haar huisdieren, Pluisje de poes en Snif en Snaf de konijntjes. Ze vertelt over haar jongere zusje, Myrthe, die helemaal niet van paarden houdt – onbegrijpelijk!- en over haar vader Dennis, die in zijn eentje voor zijn dochters zorgt nadat zijn vrouw overleden is.
Dan stelt ze de mensen voor die net als zij dol op paarden zijn: Saskia, de eigenaresse van de manege en haar vriendinnen. Met hen beleeft zij haar eerste avontuur.

Saskia heeft namelijk bedacht om een echt ponykamp te organiseren! Manon is meteen razend enthousiast, al wordt dat wel een beetje getemperd doordat de zoon van Saskia, Daan, het niet zo zit zitten. Hij verwacht natuurlijk dat hij moet helpen en dat er alleen maar meisjes zijn. Daan is maar een jaar ouder dan Manon, hij rijdt ook paard, maar is natuurlijk niet zo romantisch aangelegd. Roskammen doet hij omdat het nodig is voor het paard, niet omdat hij daar van geniet.
Er zijn nog allerlei problemen voor dat kamp echt begint, maar als het van start gaat, is Manon van de partij. Zij heeft een speciaal gevoel voor paarden, zegt Saskia, en misschien is dat wel zo. Zij lijkt inderdaad haar paard beter aan te voelen dan de andere meisjes dat van hen. Maar die zitten ook nog niet zo lang op les, dus misschien ligt het daar wel aan?

Er zijn twaalf meisjes op het kamp – Daan heeft het er maar moeilijk mee! Natuurlijk is Amelie er, Manons vriendin. Maar ook Febe is er, en die denkt dat ze heel wat is. Of dat ook zo is?
Er is ook nog ruimte voor wat romantiek: het lijkt wel of de vader van Manon een oogje heeft op Saskia! Nou, haar wil Manon wel als nieuwe moeder, dus als ze er voor kan zorgen dat die twee elkaar wat beter leren kennen, dan wil ze dat wel doen. En Amelie helpt. Hm, van de wal in de sloot misschien? Zij is nogal een doordouwer...

Overal vind je hoefijzers terug: onderaan de pagina, op de binnenkant van de omslag. Een echt paardenboek! Het verhaal is ook geschikt voor kinderen die geen paardenliefhebbers zijn, natuurlijk is het dat, waarom zou je alleen maar over je eigen liefhebberijen lezen! Toch is het waarschijnlijk zo dat het boek vooral in de smaak valt van de ware paardenmeisjes. Er wordt namelijk erg veel tijd aan de verzorging besteed, ook al is er een omlijstend verhaal over liefde, vriendschap, en wat daar bij hoort.

Nico De Braeckeleer is een veelzijdig schrijver. Hij schrijft griezelverhalen, bijvoorbeeld over vampiers. Hij schrijft een reeks voor meisjes, ‘Hartsvriendinnen’, dat gaat over de vriendschap en alles wat daar mee samen hangt – van drie meisjes; hij schrijft in de serie Boe!Kids voor jongere kinderen, of voor kinderen vanaf 13 jaar en ouder.

ISBN 9789059242609 | Hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Bakermat | oktober 2016
Leeftijd: 9+

© Marjo, 13 december 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer: