Monique Berndes

Toon alleen recensies op Leestafel van Monique Berndes in de categorie:

Monique Berndes op internet:

Luna's beestenboel
Tekst: Monique Berndes
Illustraties: Melchior van Rijn

Luna’s beestenboel is het vervolg op Luna en de kikker. Beide boekjes zijn leesboekjes voor kinderen uit groep 4, echter ligt het leesniveau in dit boekje iets hoger. Leuk bedacht, want zo groeit het personage Luna met de kinderen mee en kunnen ze blijven genieten van de avonturen van dit kleine heksje; want dat is Luna.

Niemand weet echter dat ze een heks is en dat moet zoblijven ook. Luna gaat naar en gewone basisschool, maar ze zou veel liever naareen echte heksenschool gaan. Toveren kan ze wel, maar omdat er nog wel eensiets mis kan gaan mag ze dat nooit alleen doen.

Luna’s beestenboel draait om een verjaardag van Luna’svriendin Aisha. Haar moeder drukt Luna een cadeau in handen, voordat ze naarhet feestje van haar vriendin gaat. Luna bekijkt het pakje en vraagt wat er inzit. Haar moeder vertelt dat het een boek over dieren is.
Wanneer Luna bij het huis van haar vriendin aankomt, ziet ze dat de anderegasten veel grotere cadeaus mee hebben. Ze twijfelt… Wat moet ze doen? Zo’nstom boek zal vast niet veel indruk maken op haar vriendin. Dan herinnert zezich dat haar moeder zei dat het een boek over dieren was en bedenkt dat ervast wel een lief konijntje in zal staan. Dus doet ze – als niemand in de buurtis – een toverspreuk: “Bier, vier, zier, breng dat dier naar hier!”
Er komt inderdaad een dier te voorschijn, maar misschien had Luna beter eerstkunnen kijken over welk dier het boek ging…
Wanneer Luna probeert het door haar veroorzaakte probleem op te lossen, blijktdat ze nog geen volleerde heks is. Het lukt haar niet om het dier weer weg tetoveren…
De vraag is natuurlijk hoe dit verhaal zal aflopen.

Luna’s beestenboel bevat veel prenten; sterker nog, allepagina’s zijn helemaal bedekt met kleurrijke, geverfde illustraties. Op eenneutraal gekleurde achtergrond staat de tekst gedrukt. Hiervoor is gebruikgemaakt van het speciaal ontworpen lettertype van het IWAL instituten voordyslexie. Dit lettertype is speciaal bedoeld voor mensen die moeite hebben metlezen, zodat zij ook veel plezier kunnen hebben met het lezen van boeken.
Dankzij de schitterende en levendige prenten is mijn dochter meteen verdiept indit boek. Ze is kieskeurig als het gaat om de boeken die ze leest. Wanneer ernauwelijks prenten in staan of slechts zwart-wit tekeningen, dan vindt ze hetniet de moeite om er in te beginnen. Daarom is het ook zo belangrijk dat erveel aandacht besteed wordt aan het uiterlijk van de leesboeken voor kinderen.Gelukkig zie je steeds vaker van dit soort verhalen voor kinderen. Mijn dochtergenoot al van het eerste boekje uit deze “Hoera, ik kan lezen!” serie en ze isblij dat ze nog een boekje heeft over Luna. Ze vraagt zich nu al af of er nogmeer boekjes zullen volgen… Goede spanningsboog, leuke verhaallijn en mooieprenten… Wat wil een kind nu nog meer?

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Luna's beestenboel
Tekst: Monique Berndes
Illustraties: Melchior van Rijn

Luna is een heks en ze kan een beetje toveren maar ze heeft haar moeder moeten beloven dat ze nooit in haar eentje zal toveren. Dat mag ze alleen doen met mama erbij. Maar ja wat doe je als je ziet dat iedereen een groot cadeau heeft meegenomen naar het feestje van Aisha? Dan tover je toch gauw wat anders in plaats van dat stomme boek over dieren. Het toeval wil dat Aisha gek op konijnen is dus wat is er makkelijker dan een konijn te toveren? Luna legt het ingepakte boek op de grond, ze wijst ernaar en zegt; "Bier, vier, zier, breng dat dier naar hier!"
Het pakje schudt heen en weer.
Het papier scheurt open en...
O jee... Je raadt het al! Het toveren is compleet mislukt en Luna zit nu in de problemen. Het was namelijk helemaal geen boek over konijnen, maar over iets heel anders...
Wat moet Luna nu doen? Niemand mag weten dat ze een heks is en ze zal toch alles weer goed moeten toveren. Misschien kan Luna dat zelf wel... of toch niet?

Ook dit tweede AVI boekje over Luna uit de serie Hoera ik kan lezen! is een leuk verhaal om te lezen.
Het verhaal is grappig en loopt lekker soepel. Dit laatste is iets wat nog wel eens mis wil gaan in AVI boekjes omdat de schrijvers moeite hebben met het inpassen van de toegstane woorden en de juiste regellengte. Het verhaal heeft een paar open eindjes maar dat is niet storend.
Het lettertype dat gebruikt is, is ook geschikt voor mensen die moeite met lezen hebben zoals mensen met dyslexie.
De in zachte kleuren gemaakte waterverfafbeeldingen zijn prettig om te zien en worden soms op ooghoogte weergegeven, net alsof je bijvoorbeeld tegenover Luna aan tafel zit. Persoonlijk vind ik deel 1 ietsje fantasievoller qua verhaal maar evengoed is dit deeltje ook een heel aangenaam leesboekje om uit voor te lezen of zelf te lezen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: