Wiek!
Tekst: Leuntje Aarnoutse
Illustraties: Doesjka Bramlage

Wiek heeft twee wensen, een vader en een drumstel, in die volgorde. Hij woont alleen met zijn moeder, niet dat hij het daar niet goed mee heeft, maar waarom heeft hij niet net als de andere kinderen een vader? Het is ook niet dat er geen plaats is, want zijn moeder heeft een groot bed, waar Wiek ook wel eens in mag liggen. En soms ligt Oege daar. Maar Oege woont niet bij hen, en ligt maar af en toe op dat plekje in mama’s bed. En Oege kan toch geen echte vader zijn, hij is veel te vaak op reis.
Een drumstel heeft Wiek ook nog niet. Oege heeft een groot stevig kussen voor hem gemaakt, waar hij met echte drumstokken – dat dan weer wel - op tekeer kan gaan, maar het is allemaal maar nep.
En dan staat op een dag een vreemde man in een zwart leren jack voor de deur, met een bos bloemen, en vraagt naar Maan, Wieks mama. Die man ligt later ook af en toe op Wieks plekje! Wiek krijgt kriebels in zijn buik als hij Frenk, want zo heet de man, ziet. Wel gek! Maar dan vertelt zijn moeder hem dat Frenk zijn vader is. En dat hij niet bij hen kan wonen, want Frenk kan niet op één plek blijven, hij verdwijnt steeds.  Hij is popmuzikant! Daar komt Wieks trommeltalent vandaan! Als Wieks verjaardag eraan komt,  is zijn  verlanglijstje niet veranderd: hij wil nog steeds een vader en een drumstel…

Een mooi verhaal, ontroerend, humoristisch en heel stijlvol verteld in korte duidelijke zinnen. De taal is beeldend, en heel invoelbaar voor de jonge lezer. De tekeningen, van Doesjka Bramage stralen dezelfde sfeer uit. Heel mooi! Leuntje Aarnoutse is een talentvol schrijfster!

‘Wat is er met je vader, Wiek?’ vraagt haar moeder. (van Sonia)  Ze praat helemaal niet zo hard, nu. Ze doet haar armen wijd open. Wiek kan zo in het holletje op haar grote buik kruipen. Hij voelt tranen op zijn wangen. Gek, hij had helemaal niet door dat hij huilde.’

‘Als je veel van iemand houdt, lijkt het net of je met elastiekjes aan hem vastzit. De meeste mensen vinden dat wel een lekker gevoel. Maar Frenk niet. Die is alsmaar bang dat hij gevangen zit. Ik denk dat Frenk te veel elastiekjes begon te voelen. Tussen jou en hem.’
Wiek schuift op zijn stoel. ‘Ik voel ze ook’,  zegt hij.
‘Ja,’zegt Maan. ‘Ik weet het. Jij bent een goeie elastiekjesvoeler.’

ISBN 9789047702474 | Hardcover | 115 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | mei 2010
Leeftijd: 8+

© Marjo, 04 mei 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer: