Linda Vogelesang

Toon alleen recensies op Leestafel van Linda Vogelesang in de categorie:
 

Kookschool appeltje eitje Kookschool appeltje eitje


Jelmer slaapt niet zo goed meer sinds zijn poes Polle dood is. Er is bovendien iets geks aan de hand: hij weet zeker dat Polle er niet meer is, maar hoe het dan dat er ’s morgens een kuil in zijn bed is, alsof ze er nog wel gelegen had?
Het wordt nog gekker: als hij zijn hart uitstort bij zijn vriend Trom, van kookschool Appeltje-Eitje, doet die hem een idee aan de hand: als hij nou een etensbakje met vis klaarzet op de plek waar hij de poes altijd eten gaf, dan droomt hij vast niet meer over haar. Dit trucje heeft bij Trom zelf ook geholpen, toen hij over zijn moeder bleef dromen. Maar als Jelmer dat doet, blijkt het bakje de volgende ochtend leeg! Hoe kan dat nou?
Intussen komt Jelmer wel steeds te laat op school, omdat hij niet goed slaapt. Juf Meike vindt het goed als hij zijn straf door Trom laat bedenken. Maar als Jelmer naar de kookschool gaat willen de andere kinderen dat ook wel! Koken vinden ze hartstikke leuk, dat doen ze iedere zaterdag op de kookschool, en ze verzinnen daar van alles om te maken. Trom vindt het helemaal niet erg als er eens iets mislukt of gewoon niet lekker is.
Of de andere kinderen ook strafwerk mogen maken?  Dat moet je zelf maar lezen. Intussen gebeuren er nog andere dingen. Trom vindt de oplossing van het poezenraadsel, en Jelmer wil Trom graag helpen met zijn verliefdheid op Liselore…

‘Iedereen is er,’ zegt hij. ‘Het restaurant zit helemaal vol. De gasten zien er uitgehongerd uit. Gaat dit lukken?’
‘Appeltje-eitje!’ roepen de kinderen in koor.
‘Weten jullie het zeker?’
‘Appeltje-eitje!’ roepen ze weer.
‘En wat eten we als het eten aanbrandt?’
‘Appeltjes en eitjes!’


Het is een recht toe recht aan verhaal, dat eigenlijk wat eentonig is, om niet te zeggen ‘een beetje saai’. Geen zware thema’s, en ook de taal is eenvoudig. Nauwelijks bijvoeglijke naamwoorden bijvoorbeeld en alles in tegenwoordige tijd.  Dat maakt het dan ook geschikt voor beginnende lezertjes.
Er is een duidelijke bladspiegel, met vrij grote letters. Leuke tekeningetjes die bij de tekst passen. Als het over de geheimzinnige poes gaat, lopen de poezenvoetjes over de bladzijdes. Dit soort details maken het boek leuk, en de recepten staan achterin voor kinderen die het zelf willen proberen. Alles wordt duidelijk uitgelegd. Het lijkt me wel bijzonder, want eh… makreel met mandarijn? Niet iets wat je zou bedenken…


ISBN 9789021669700 | Hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Ploegsma | 2011
Leeftijd: 8+

© Marjo, 19 april 2012


Lees de reacties op het forum en/of reageer: