Janet Foxley
Munkel Trog en de Wonderezel
Reuzen zijn niet snel bang maar Krielen vinden ze reuze eng. Krielen zijn klein, net zo klein als Munkel, maar Krielen kunnen toveren. Dat denken de reuzen tenminste want Krielen kunnen dingen die reuzen niet kunnen en ze hebben griezelige wapens. Dat moet wel tovenarij zijn! Toen de Krielen op een dag wel heel dicht bij de Bulderberg kwamen, heeft Munkel een heldendaad verricht. Hij heeft de Krielen verjaagd. Biblios, de Wijze Man van de reuzen, heeft besloten dat het tijd is om met pensioen te gaan. Munkel wordt uitgeroepen tot nieuwe Wijze Man. Hoe kan een tienjarige reus met een groeiachterstand een hele reuzengemeenschap beschermen? Munkel is niet erg blij met zijn nieuwe baan.
Munkel heeft een geheim. Hij heeft een Krielvriendin. Emilie was gevangengenomen door reuzenkoning Holbol maar Munkel heeft haar bevrijd. Toen Munkel alle Krielen verjaagde, is ook Emilie vertrokken maar nu is Emilie weer terug. Sterker nog: alle Krielen zijn weer terug! Munkel schrikt ervan. De reuzen bereiden zich voor op een groot feest ter ere van het verjagen van de Krielen en nu zijn de Krielen alweer terug. Hoe moet Munkel dat aan zijn medereuzen vertellen? Er is nog een probleem. Het wordt steeds warmer in de Bulderberg. Volgens Emilie komt dat doordat de Bulderberg eigenlijk een vulkaan is. Een vulkaan die op het punt staat uit te barsten.
Die arme Munkel. Hij snapt niks van het verhaal van Emilie. Een vulkaan vol lava? Munkel heeft nog nooit van lava gehoord en een vulkaan klinkt hem ook niet bekend in de oren. Wel zit de berg vol met Drab. Dat is een gloeiendheet goedje dat reuze handig is. Zo hoeft het water in de Bulderberg tegenwoordig niet meer opgewarmd te worden. Drab is een wondermiddel, alleen zit het de laatste tijd overal. De draken in de stal hebben er zelfs hun poten aan gebrand. De kookvuren van de reuzen produceren steeds meer rook. De rookpluimen die uit de Bulderberg komen, zijn in de wijde omtrek te zien. Emilie blijft het maar over een vulkaan hebben. Zou ze dan toch gelijk hebben?
Munkel en Emilie moeten de reuzen waarschuwen. Ze wonen in de krater van een actieve vulkaan. De toenemende hitte, de verrukkelijke schetengeur (volgens Munkel dan) en de laag stof die overal ligt, vormen onheilspellende voortekenen. Volgens Emilie staan alle Krielen op het punt hun stad te verlaten. Munkel moet ervoor zorgen dat ook alle reuzen zo snel mogelijk vertrekken. Niemand wil echter naar hem luisteren. Gelukkig heeft Emilie een goed idee!
Munkel Trog en de Wonderezel is het tweede deel in de Munkel Trog-reeks. In het begin van het boek zorgt dat even voor verwarring. Het verhaal gaat verder waar het in het vorige deel eindigde. Wie is Munkel Trog en wat zijn Krielen? Wat is er in het vorige deel precies gebeurd? Al snel wordt alles duidelijk en dan kan het grote genieten beginnen.
Munkel is een vriendelijke reus maar erg slim is hij niet. Ook de andere reuzen in het boek zijn echte dommeriken. Gelukkig bekommert Emilie zich om het reuzengezelschap, anders was het vast niet goed met ze afgelopen! Reuzen weten bijvoorbeeld niet dat je vuur met water kunt doven. Als er brand uitbreekt, rukt de brandweer met een voorraadje bezems uit. Wat ook grappig is, is dat de reuzen er een heel andere opvatting over schoonheid en lekkere geuren op na houden.
De vermakelijke schrijfstijl van Janet Foxley komt extra goed tot zijn recht door de ronduit fantastische illustraties van Georgien Overwater. Door haar kleurrijke, grappige tekeningen, komt het verhaal tot leven en schiet je als lezer steeds in de lach. Dit boek is een waar feest om (voor) te lezen. Ik ben dan ook reuze benieuwd naar het volgende avontuur van Munkel en Emilie!
ISBN 9789047705819 | Hardcover | 229 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | juli 2015
Vertaald door Karin Breuker
© Annemarie, 16 september 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Munkel Trog en de Wonderezel
Munkel heeft de akelige Krielen verjaagd en daarom heeft de koning Munkel als nieuwe Wijze Man aangewezen maar niemand wil luisteren naar de kleine Munkel, ze lachen hem eerder uit. De Wonderezel is het enige wezen waar ze wel ontzag voor hebben.
Munkel Trog weet inmiddels dankzij zijn Krielvriendin Emilie, die Munkel in het geheim ontmoet, dat de Krielen helemaal niet weg zijn. Ze wonen in de stad onderaan de vulkaan de Bulderberg. De reuzen wonen bovenop de Bulderberg. Het is ook Emilie die Munkel komt waarschuwen, er komt steeds meer gloeiende Drab naar boven en dat is gevaarlijk. Er hangen ook steeds vaker stofwolken in de stad van de reuzen, waarvan ze overigens elkaar de schuld geven, de buren hebben vast weer het eten aan laten branden.
Emilie vertelt dat in de stad onderaan de Bulderberg alarmfase geel is uitgeroepen. En vermoedelijk gaat het over op alarmfase rood. De vulkaan staat namelijk op het punt om uit te barsten! De reuzen moeten weg zegt Emilie, het is te gevaarlijk... Zij moet zelf ook weg uit de Krielenstad.
Munkel probeert de reuzen te waarschuwen maar tot zijn wanhoop wil niemand naar die kleine reus luisteren. Ze zijn juist blij met de warme Drab, het is lekker makkelijk, nu hoeven ze geen vuurtje meer te stoken om eten te koken en het water komt gelijk warm uit de pomp...
Gelukkig is Munkel niet voor niets - dankzij Emilie - tot Wijze Man uitgeroepen. Hij bedenkt een plan waar iedereen zeker aan mee wil doen want de Wonderezel wil het, zegt hij. Maar ze geloven Munkel niet, waar is die Wonderezel dan? Ook daarop weet Munkel raad... Maar of zijn plan op tijd uitgevoerd kan worden is nog maar de vraag...
Voorin het boek staat een afbeelding van het reuzenstadje bovenop de Bulderberg. Je beseft dan hoe gevaarlijk het is om daar te wonen. Ze wonen echt diep in de krater! Dat maakt het verhaal ook lekker spannend want je weet dat àls de vulkaan uitbarst het een grote ellende zal worden. Je leeft mee met Munkel en Emilie die er van alles aan doen om iedereen te overtuigen dat ze weg moeten gaan. Het plan is ook leuk bedacht en je hoopt heel erg dat het gaat werken.
Omdat ik deel één, getiteld Munkel Trog, niet gelezen heb was ik aanvankelijk een beetje overdonderd door alle bijzondere namen, Kriel, Munkel, Drab enz. ook de beschrijving van het eten was behoorlijk smerig en ik vroeg me af of de schrijfster niet al te veel haar best had gedaan om grappig over te komen. Maar langzamerhand merk je dat die namen en woorden heel goed passen bij het verhaal. De reuzen zijn niet al te slim en met de hygiëne nemen ze het ook niet al te nauw. De woorden die ze gebruiken passen precies bij deze simpele wezens. Ook leuk is dat je pas later in het boek ontdekt wie of wat de Krielen zijnen wat hun 'toverkracht' is. Uiteindelijk blijkt het een bijzonder onderhoudend verhaal vol humoristische vondsten. Het boek is ondanks mijn eerdere 'overrompeling' overigens uitstekend als afzonderlijk deel te lezen.
Extra bijzonder zijn de geweldige afbeeldingen van Georgien Overwater, ze benadrukt op een fantastische manier de viezigheid en lompheid van de reuzen en de elegantie en netheid van de Krielen. Haar afbeeldingen zijn de kers op de taart, de slagroom in de moorkop, de honing in de koek.
ISBN 9789047705819 | Hardcover | 229 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | juli 2015
Prima vertaald door Karin Breuker | Leeftijd 8+
© Dettie, 08 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer: