Inge de Bie
Broodje Koosburger
De tweeling Wouter en Guus, en hun zussen Nina en Maartje moeten ook gewoon mee naar een nieuwe stad, die Koosburg heet. Met die naam kunnen ze allerlei grapjes maken, maar dat maakt de verhuizing niet leuker. Als hun ouders ook nog beweren dat ze het er vast hartstikke leuk gaan vinden, vormen ze een club, de AaZetCee, (Anti-Zandstraat-Club) en zweren heel echt, met bloed en bij kaarslicht, dat ze nooit vrienden gaan maken in Koosburg; dat ze altijd alleen maar samen zullen spelen, en dat ze Koosburg nooit leuk gaan vinden...
Zusje, bijna acht, vindt het echter allemaal reuze spannend. Natuurlijk vond ze het niet leuk dat ze haar vriendin achter moest laten, maar ze is nieuwsgierig: hoe zal de nieuwe school zijn? Met wie zal ze in de klas
zitten? De tweeling en Nina zien hoe ze al snel met haar klasgenootjes over het schoolplein rent, en ze zijn boos! Ze hebben toch gezworen! Maar Zusje schreeuwt:
'Sukkels zijn jullie, alledrie. Ik mag zelf weten met wie ik speel, dat zweren was stom! Toen wist ik nog niet hoe het hier was. Het is hier leuk. En de kinderen hier zijn aardig, veel aardiger dan jullie! En ik heet geen Zus, ik heet gewoon Maartje!'
Nina, bijna twaalf, wil haar zusje een lesje leren, en de jongens doen mee, al vindt Guus dat de andere twee wel ver gaan: de tandenborstel van Maartje in de verf dopen, zodat ze de hele dag voor gek loopt! Het plan werkt averechts: de kinderen op school vinden het een reuze grap van Maartje, en ze is meteen populair. Nina bedenkt iets nieuws: ze zorgt dat een van de klasgenootjes van Maartje een zogenaamd geheim hoort over Maartje. Dat die niet goed bij haar hoofd is, en soms heel raar kan doen. Dit plan werkt wel, helaas voor Maartje, die niet weet wat er aan de hand is, maar wel aan wie het ligt. Toch verraadt ze hen niet.
Tot ook de anderen tegen wil en dank belangstelling krijgen voor de omgeving: Wouter via de hockeyclub, Guus omdat hij graag boeken leest, en Nina? Die wordt verliefd.
Maar voor ze kunnen en durven toegeven dat het in Koosburg zo slecht nog niet is, gebeurt er nog van alles: Maartje verraadt haar broers en zus niet, maar neemt wel wraak, en juffrouw Tanja wordt ziek...
Een realistisch verhaal waar veel kinderen zich in zullen herkennen. Juffrouw Inge (de Bie) heeft goed opgelet. Ze weet hoe kinderen zijn, en ze weet wat ze leuk vinden om te lezen! Ze laat in dit boek Maartje en Guus afwisselend aan het woord, met hun getekende hoofdjes boven de hoofdstukken. De tekeningetjes laten vooral de emoties van de kinderen zien: er is veel boosheid.
De lezer zit bij Maartje in haar hoofd, beleeft dan de wereld zoals een achtjarige dat doet. Bij de 'Guus-hoofdstukken' komen wat meer moeilijke woorden voor. Daar gebruikt de schrijfster een algemene verteller, waarbij Guus de hij-persoon is. Zo verrast het verhaal, dat eigenlijk over niets bijzonders gaat, af en toe toch, vooral als er een juf ten tonele wordt gevoerd die erg lijkt op de juf van Roald Dahls 'Matilda'.
ISBN 9789044322910 | Hardcover | 176 pagina's | The House of Books | april 2009
Leeftijd: 9+
© Marjo, 03 maart 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
