Hilda Algra

Toon alleen recensies op Leestafel van Hilda Algra in de categorie:
 

De wisseltante De wisseltante


Na het lezen van “'De kanjerklas” van Hilda Algra smeekte ik op deze plek om een vervolg, en ik werd op mijn wenken bediend. De opvolger verscheen vorige maand en heet “De wisseltante”.

In dit boek maken we hernieuwd kennis met Kerem, die denkt dat rood groen is, met Kamou, die alles letterlijk neemt en denkt dat als de juf 'op eigen houtje’ zegt, iedereen een eigen houtje moet gaan zoeken, met Kevin, die niet stil kan zitten, met Kim die eigenlijk altijd bang is, met Katinka, die slappe spieren heeft en in een rolstoel zit, en met Kiara, die héél snel boos wordt, en regelmatig ontploft, waarna de klas haar stukje voor stukje geduldig weer in elkaar zet. Ook juf Karin, die vindt dat gewoon zijn maar saai is, en je juist bijzonder bent als je anders bent, is weer van de partij.

In dit boek gaat de groep op schoolreis naar de dierentuin. Een gewoon dagje uit zou je zeggen, maar het wordt een buitengewoon vreemde en avontuurlijke dag... Meteen al bij binnenkomst verliest Kwasiba een wisseltand. Als ze die wil gaan zoeken, voor de wisselfee, blijkt de tand onvindbaar, maar daarna gebeuren er de vreemdste dingen. Katinka kan ineens zonder rolstoel huppelen en springen, Kim durft ineens alles, Kevin rent en vliegt niet meer, maar hangt steeds op zijn kop aan allerlei takken en is niet vooruit te branden, en Kiara, die normaal gesproken om het minste geringste ontploft, is niet boos te krijgen. Tegelijkertijd ontpoft er een soepschildpad, klimt er een mak aapje in Katinka’s rolstoel, is er één luiaard ineens overactief, en een penseelzwijntje ineens heel bang. Het lijkt erop dat de eigenschappen van de dieren en de kinderen verwisseld zijn. Wat leuk lijkt, maar wat hele gevaarlijke situaties tot gevolg heeft. En steeds is er een geheimzinnige oude dame in de buurt. Wat heeft die er mee te maken, en hoe krijgen ze iedereen weer gewoon? Want dat is toch wat ze allemaal het liefst willen, dat iedereen weer gewoon zichzelf is, met bijzondere eigenschappen en al.

Het is leuk de personages van 'De kanjerklas' weer tegen te komen. In vergelijking met het vorige boek is dit boek nóg avontuurlijker. En verder kan er wederom veel gelachen worden, om de superdrukke Kevin die als een slome luiaard op zijn kop hangt, en om de soepschilpad die in plaats van Kiara uit elkaar ploft. Aan Kiara zijn ze in de klas wel gewend, die zetten ze dagelijks weer in elkaar, maar hoe doe je dat in vredesnaam met een soepschilpdad?

De moraal van het verhaal is wederom duidelijk; Je bent goed zoals je bent, je hoeft niet te veranderen, juist wat ánders is maakt jou speciaal, en trouwens, we hebben allemáál wel iets raar is, toch? Mij lijkt deze klas me in ieder geval ontzettend gezellig, en ik teken nu alvast in op deel drie.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789490908 | Hardcover | 52 pagina's | Uitgeverij Juffrouw Emmens | november 2011
Leeftijd: 8+

© Willeke, 12 december 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer: