Dr. Seuss
Hoe de Gniep de Kerst stal
De kerst was voor de Hunnen hun lievelingsfeest
De Gniep haatte feesten, en kerst nog het meest.
Hij hield niet van snoep en van koek en van gember.
Hij haatte de kerst en hij haatte december.
Hoezo? Geen idee. Zat zijn hoofd ergens scheef
of zaten zijn schoenen te strak om zijn wreef?
misschien had hij krampjes, misschien had hij pijn,
misschien was zijn hart een paar maten te klein?
Tja, de Gniep zal er toch aan moeten geloven want de Hunnen gaan wèl het jaarlijkse kerstfeest vieren. Gniep baalt enorm, wéér die lampjes, wéér cadeaus maar het ergste van alles vindt Gniep het lawaai! Al die Hunnetjes die zo nodig met hun nieuwe cadeautjes moeten spelen. Al dat ellendige getoeter en gefluit en getjoek! Maar aller-aller-aller ergste is na het eten hun gezang! Wat had hij enorm de pest aan dat gekweel uit al die kelen.
Gniep is het zat, hij wil het niet meer, en bedenkt een akelig plan. Hij gaat het kerstfeest stelen!
Op kerstnacht sluipt hij vanuit zijn grot naar het dorp en pikt alle cadeautjes en eten via de schoorsteen weg. Hij grijsde venijnig erbij. Weg snoepgoed, weg fietsjes, treintjes, weg ellendige trommels, weg kalkoen, friet, kersttaart en pudding. Hij stapelde alles op zijn slee, zelfs de kerstboom en het hout voor het haardvuur gingen mee, en sleede vals grinnikend de berg op...
De volgende ochtend verheugde Gniep zich op het gejammer en gejank... maar hij hoorde niets, integendeel! De Hunnen zongen! Geen cadeautjes? Het kon ze niet schelen! Hoe kon dat nou, want het feest lag op zijn slee!
En toen werd het te kleine hart van Gniep ineens twee maten groter.
Opeens was er ruimte genoeg daar van binnen.
De kerst was gekomen, het feest kon beginnen.
Hij riep 'Vrolijk kerstfeest!' en duwde zijn slede
met ballen en al naar het dal daar beneden.
Wie de verhalen van Dr. Seuss een beetje kent weet al bij voorbaat dat hem/haar weer een gek en grappig avontuur te wachten staat.
Ook dit boek stelt niet teleur. De fantasie van Dr. Seuss is nog steeds eindeloos en enorm leuk.
De afbeeldingen zijn eveneens weer helemaal te gek. De venijnige, listige snoet van Gniep is al een feest op zich. Maar dan nog die kleine grapjes overal... De hond krijgt een gewei op zijn kop en is dan het rendier van Gniep. De Hunnen wonen in Hunhuis en er zijn cadeautjes voor Huntante en Hunoom. En zo zitten er nog meer grapjes in de tekeningen.
Opnieuw een geweldig verhaal van Dr. Seuss!
ISBN 9789025752743 | Hardcover | 72 pagina's | Gottmer | oktober 2012
Vertaald op rijm door Bette Westera | Leeftijd: 6+
© Dettie, 20 december 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
