David Walliams

Toon alleen recensies op Leestafel van David Walliams in de categorie:
 

Joe Biljoen Joe Biljoen


Joe Biljoen heet eigenlijk Joe Prop. De andere naam kreeg hij toen zijn vader een nieuw soort wc-rol uitvond – wat voor iets doet er even niet toe – en daar schatrijk door werd.  De twaalfjarige Joe leidt een bizar leven: hij woont met zijn vader alleen in een enorm groot huis, bezit onder meer idiote dingen een eigen racewagen waarvoor een racecircuit in eigen tuin is aangelegd. En als hij die auto in de prak rijdt, krijgt hij zo een nieuwe. Voor zijn verjaardag krijgt hij een cheque van twee miljoen, maar wat moet hij er mee?
Want er is één ding dat je niet kunt kopen al heb je nog zoveel geld: vriendschap!

En zo komt het dat Joe helemaal niet gelukkig is. Hij denkt het op te lossen door van zijn speciale particuliere school naar een openbare school over te stappen. Ook wil hij niet  meer weggebracht worden door een chauffeur, en niet in dure kleren lopen, maar als een ‘gewoon’ kind verder gaan.
Zijn vader vindt het best, en zo komt het dat op een dag er een kleine dikke jongen onwennig een vreemd schoolplein oploopt, en daar een andere dikkerd ontmoet, die zich voorstelt als Bob. Misschien vinden de jongens het raar maar een weldenkende lezer vast niet: dikke jongens? Die worden gepest. Speciaal door de tweeling, die bekend staat als de Larven.
Ook de leraren zijn zo aardig niet, maar niemand weet dat Joe rijk is, en samen met Bob – eindelijk een vriend! – slaat Joe zich er wel doorheen.
Tot hij op een dag zijn huiswerk vergeten is, en hij niet anders kan dan zijn vader vragen dat te brengen. Als zijn vader evenwel met een helikopter komt, is het gedaan met zijn anonimiteit.
Ineens wil iedereen zijn vriend zijn, maar… Bob niet meer? Hoe komt het dat de Larven ineens vriendje met Bob willen zijn?
Als er een nieuw meisje op school komt, lijkt Joe zijn verdriet om zijn vriend te vergeten. Maar er is iets aan de hand met Lauren..

Het is eigenlijk een open deur, de boodschap van dit verhaal: geld maakt niet gelukkig. Maar het wordt wel leuk gebracht, ook al is de afloop geen verrassing. Tussen de verhalende tekst door staan er lange lijsten, en wordt er af en toe gespeeld met typografie. Dat en de tekeningen van Tony Ross, maken dat het boek er aantrekkelijk uitziet voor de hedendaagse jeugd.


ISBN 9789044819526 | Hardcover | 203 pagina's | Clavis Uitgeverij | mei 2013
Leeftijd: 8+

© Marjo, 18 juni 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Joe Biljoen Joe Biljoen


Stel je eens voor dat je stinkend rijk bent. En dan dat je nóg veel rijker bent. Zo rijk, en misschien nog wel rijker, is de twaalfjarige Joe Prop. Hij heeft een Grand Prix-racecircuit in zijn achtertuin en een eigen formule 1-wagen. Joe heeft alles wat je maar met geld kan kopen maar een ding heeft hij niet: een vriend. Vriendschap is namelijk niet te koop, zelfs niet als je zo rijk bent als Joe.

Joe zit op een school met andere heel rijke kinderen maar hij voelt zich hier niet thuis. De kinderen op zijn school komen uit families die al generaties lang rijk zijn. Toen Joe geboren was, waren zijn vader en moeder allesbehalve gefortuneerd. Zijn vader rolde wc-papier op rolletjes, de hele dag door. Omdat hij zoveel tijd had om te dagdromen kwam hij op een dag op een fantastisch idee. Hij bedacht toiletpapier dat aan de ene kant droog is en aan de andere kant nat.  Zijn uitvinding werd zo populair dat het geld binnenstroomde. Helaas gingen de ouders van Joe toen uit elkaar en nu woont Joe samen met zijn vader in een reusachtig huis. De kinderen op school kijken op Joe neer omdat hij geen “oud geld” heeft. Joe wordt gepest en heeft geen enkele vriend.

Joe haalt zijn vader over om hem naar een gewone school te sturen. Hij wil een nieuwe start maken en laat niemand merken dat hij rijk is. Hij sluit vrijwel meteen al vriendschap met Bob. Bob is blij met de komst van Joe want nu is Bob niet langer het dikste jongetje van de school. Joe heeft van zijn geld altijd heel veel snoepjes gekocht en is inderdaad veel te dik. Joe is dolgelukkig met zijn nieuwe vriend Bob. Wanneer hij merkt dat Bob gepest wordt, probeert hij Bob te helpen. En omdat Joe geen ervaring heeft met vriendschappen, pakt hij dat helemaal verkeerd aan.

Joe Biljoen is een heel vrolijk en fantasierijk boek. Auteur David Walliams is zichzelf volledig te buiten gegaan aan de meest grappige verzinsels. Hij heeft daarbij niet geschroomd om flink te overdrijven. Het huis van Joe en zijn vader is bijvoorbeeld wel heel bijzonder. Joe heeft zelfs een glijbaan die vanuit zijn slaapkamer naar een Olympisch zwembad leidt! Wat ik minder leuk vond is het eten dat de schoolkantine serveert. Waarom zou een school eten serveren met tenenkaas of gefrituurde roest erin? En een risotto van hoofdroos lijkt me ook niet erg smakelijk.

Een grappig personage is meneer Raj. Dit personage kwam ook voor in Mr. Stink, een eerder boek van David Walliams. Meneer Raj heeft een krantenwinkel waar hij ook snoepgeld verkoopt. Hij hanteert vreemde verkooptechnieken, neemt hij niet zo nou met houdbaarheidsdata maar is bovenal een begripvolle buurtgenoot.

De boodschap van dit boek is niet moeilijk te raden: geld maakt niet gelukkig maar vriendschap wel. Als je rijk bent is het bovendien moeilijk om te bepalen wie je echte vrienden zijn en wie niet. Wie geld heeft moet altijd op zijn hoede zijn voor profiteurs, dat merkt ook Joe in dit boek. Zo geeft hij de kantinejuffrouw in al zijn goedheid geld voor een kunstheup en gebruik de dame haar nieuw verworven fortuin vervolgens voor plastische chirurgie.

Dit boek is voor kinderen die dol zijn op grappige verhalen vol gekke gebeurtenissen. De lijstjes met rare scheldwoorden en vreemde namen zullen ook in de smaak vallen. Soms is het allemaal een beetje te veel van het goede maar dat neemt niet weg dat Joe Biljoen een heerlijk boek is.


ISBN 9789044819526 | Hardcover | 203 pagina's | Clavis Uitgeverij | mei 2013
Vertaald door Roger Vanbrabant | Leeftijd: 8+

© Annemarie, 08 juni 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Joe Biljoen Joe Biljoen


De twaalfjarige Joe Prop is een schathemelrijk jongetje. Je kunt het zo gek niet bedenken of hij heeft het. Hij woont in een kasteel dat zo groot is dat hij niet eens alle kamers kent. Als je met de auto op gewone snelheid over de oprijlaan naar het huis rijdt dan duurt het vijf minuten voor je arriveert. Zo enorm is alles. Er zijn zwembaden, tennisbanen, een heus autocircuit enz. enz. Voor zijn verjaardag kreeg Joe een cheque van één miljoen, maar dat was wel saai want dat had hij vorig jaar ook gehad, dus krijgt hij twee miljoen...
Maar er was wel een ding wat erg vervelend was, Joe had dan wel alles waar een kind van droomt maar hij moest wel altijd alleen spelen. Op zijn luxe school hoort hij er niet bij omdat hij een 'nieuwe' rijke is. De jongens met de enorme hoeveelheid chique namen die afstammen van het 'oude geld' halen hun neus op voor die nieuwkomer. Kortom, Joe is eenzaam. Joe wil een vriend, een échte vriend, die het niets uitmaakt of hij rijk of arm is. Maar hoe krijgt hij dát voor elkaar?
Hij heeft een plan. In het vervolg gaat hij naar de dorpsschool, die ziet er altijd heel gezellig uit vindt hij. Als hij nou aan niemand vertelt wie zijn vader is en waar hij woont, dan spelen kinderen met hem omdat ze hem aardig vinden en niet omdat hij zo rijk is.

Het plan lukt! Joe krijgt een heel aardige vriend, hij heet Bob en is net zo dik en houdt net zoveel van snoepen als Joe. Joe geniet, eindelijk heeft hij contact, eindelijk een échte vriend. Maar ja, rijke mensen zijn zelden onbekend en al gauw komt Bob erachter dat Joe niet eerlijk alles verteld heeft. Hij heeft niet gelogen maar wel dingen weggelaten in zijn verhalen over thuis. Ook heeft Joe stiekem geprobeerd Bob te helpen maar dat kon hij alleen dankzij zijn geld, ook dat staat Bob helemaal niet aan. Hij wil vrienden zijn met iemand, een échte vriend hebben en niet een vriend die alles oplost met geld.
Bob is gekwetst, Bob is boos... Joe is heel verdrietig en voelt zich akelig. Nu had hij een vriend en is hij die weer kwijt, wéér veroorzaakt door dat rotgeld. Was hij maar weer arm, als vroeger. Hij wil er alles aan doen om de vriendschap met Bob te herstellen, maar of dat lukt?

Net als het boek Mr. Stink gaat dit boek ook over een buitenbeentje. Joe Prop is een erg eenzaam kind, juist omdat hij zo rijk is. Moeder is er vandoor en vader koopt 'liefde'. Elke keer komt hij met een ander zeer rondborstig vriendinnetje thuis, die alleen maar lief zijn zolang vader in de buurt is en alles koopt wat ze willen. Vader probeert zelfs vriendschap voor Joe te kopen en natuurlijk gaat dat mis. Joe is al dat gedoe meer dan zat. Hij wil gewoon vrienden met iemand zijn!
Dit heeft de schrijver overtuigend weten te brengen. Je leeft mee met Joe en baalt mee als weer eens blijkt dat mensen op zijn geld uit zijn en daarom aardig doen. Er zit ook veel humor in het verhaal, vooral de bezoeken aan het snoepwinkeltje zijn erg leuk weergegeven.

Maar... wat een erg grappig, leuk boek had kunnen worden slaat soms door in een té fantasievol verhaal. Een schrijver kan alles schrijven als het maar geloofwaardig gebracht wordt en in dit boek zitten delen die niet goed voelen. Met name de kokkin van de school en haar bizarre gerechten slaan net de toon mis. Die gerechten passen mogelijk in een Harry Potter of ander tovenaarsverhaal maar niet in dit boek. De schrijver slaat hiermee in zijn 'grappigheid' helaas te ver door. Ook de lijsten scheldwoorden of gekke namen e.d. zijn teveel en te lang.

Waar Roald Dahl, waar Walliams mee vergeleken wordt, precies zijn gulden fantasievolle middenweg wist te bewandelen weet David Walliams dat (nog) niet. Het verhaal zelf is goed en fantasie en humor heeft Walliams meer dan genoeg. Nu nog al die mooie kwaliteiten in goede banen leiden en dan heeft de kinderboekenwereld er een uitstekende schrijver bij. 


ISBN 9789044819526 | Hardcover | 203 pagina's | Clavis Uitgeverij | mei 2013
Leeftijd: 8+

© Dettie, 25 mei 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer: