Ariane Sonck
Categorie: Recensies 6-9jr
Uilskuiken en Takkeling
"Met sommige diersoorten moet je geluk hebben om ze aan te treffen. Neem de bosuil, actief in de late uurtjes en meestal alleen op te merken aan zijn roep. Nu kom je een volwassen exemplaar dus al niet dagelijks tegen, laat staan de bijbehorende uilskuikens ook wel takkelingen genoemd."
Bron: Nature Today
In dit boek hebben we dat geluk, want we treffen niet één jong uiltje, maar twee exemplaren aan! Ze wonen in de groene kruin van Appelaar. Papa en mama uil woonden daar vroeger ook.
"Tot de dag dat Havik hen te pakken kreeg. Toen waren ze... Nee, daar dacht Appelaar liever niet aan. Dat was te pijnlijk. Te... triest. Al was het ook een mooie dag. Want toen werd hij het huis van de twee uilenjongen. Meer nog... hij zorgde voor hen. Met liefde. Veel liefde. Hij was hun... ja, hoe noem je een appelboom die voor uilenjongen zorgt?"
De twee kleine uiltjes leven dus nu onder bescherming van Appelaar, de lieve boom, die de kleine weesuiltjes in zijn takken sloot. Hij houdt van de twee vogels alsof het zijn eigen kinderen zijn. Hij praat met ze en vertelt over hun papa en mama zodat de kleintjes weten hoe ze waren. Hij laat ze hun ouders 'zien.'
"Ogen toe en kijken...
Ogen toe en kijken... ik kijk Appelaar... ik zie...
Wat zie je, Takkeling?
ik zie..,
Zie je een vogel?
Ja...
Is het een uil?
ja... het is een uil...
Wie is het, Takkeling?
... Mama... het is mamma... en pa... die zie ik ook!
Wat doen ze, Takkeling?
Ze eten een vliegje. [...]
Kleine uiltjes moeten echter ook leren vliegen. Hoe pak je dat aan als appelboom zijnde? Appelaar kan alleen maar staan. Onbeweeglijk staan.
Maar Uilskuiken en Takkkeling kunnen nauwelijks wachten, ze zien zich al zweven door de lucht. Uilskuiken zit al op het puntje van een tak en... valt! Maar ze is nog te klein, ze kan nog niet vliegen. Ze valt op de grond en ligt heel stil! Wat nu? Appelaar kan niet bewegen, Takkeling kan niet vliegen.
Een roofvogel ziet Takkeling...
En dan blijkt hoeveel Appelaar van 'zijn' kleine uiltjes houdt, hij zal en moet zijn kuikens redden, maar hoe? Hij denkt en denkt en verzamelt al zijn krachten... Hij trilt en beeft en schudt, het hele bos valt stil, en dan doet Appelaar het onmogelijke uit pure liefde voor Uilskuiken en Takkeling.
"Je moet er niet aan denken Uilskuiken. Hij deed het voor jou.
Alleen voor jou.
Echt?
Echt. Die dappere boom deed het voor jou.
Appelaar is geen boom meer. Hij komt nooit meer terug, Takkeling.
Niet waar.
Nee?
Hij is niet weg. Hij is hier.
Hier? Ik zie hem niet Takkeling.
Ogen toe, Uilskuiken!
Ogen toe?
Ogen toe en kijken..."
Dit aangrijpende, ontroerende verhaal laat zien wat de kracht van liefde kan zijn. Dan kunnen ineens dingen die eigenlijk niet mogelijk zijn. Het is ook een verhaal van afscheid nemen en herinnering. De schrijvers van dit boek hebben het prachtig verwoord. Het onderwerp is pittig, de dreiging van de roofvogel is reëel, maar omdat het verhaal rond twee jonge naïeve uiltjes en een wijze appelboom draait, word het niet te zwaar, hoe aangrijpend het verhaal ook is. Het verhaal laat ook zien dat het leven doorgaat, de appelaar heeft niet voor niets zich opgeofferd, de uiltjes moeten vliegen... de wijde wereld in.
De afbeeldingen bij de bijna poëtische tekst zijn bedrieglijk eenvoudig maar zeer doeltreffend. Ze beslaan soms een hele pagina of bestaan uit kleinere opvolgende afbeeldingen onder elkaar. De afbeeldingen zijn overwegend in zeer donkergroene - bijna zwart - tinten gemaakt met rode kleuraccenten. Een enkele keer is de afbeelding overwegend middengroen met oranje of gele toetsen. De titel op de cover is uitgevoerd in fraaie glanzende goudkleurige letters in reliëf.
Het geheel is heel bijzonder om te zien. Het zou me niets verbazen als deze mooie, zorgvuldig samengestelde hardcover in de prijzen valt voor bijvoorbeeld mooiste illustraties, best verzorgde boek of hoogstaande kwaliteit. Het krijgt van mij een dikke tien.
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789401433402 | Hardcover | 56 pagina's | Uitgeverij Lannoo | maart 2016
Afmeting 20 x 31 cm | Leeftijd: 7+
© Dettie, 15 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
